«Εμείς, ως Εβραίοι Ισραηλινοί που επιθυμούμε να ζήσουμε σε μια ειρηνική, δημοκρατική κοινωνία, αναγνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει τρόπος να επιτευχθεί αυτό χωρίς να τερματιστεί η καταπίεση εκατομμυρίων Παλαιστινίων από την κυβέρνησή μας». Οι Ισραλινοί καλλιτέχνες δηλώνουν ότι δεν επιθυμούν τα παιδιά τους να ανήκουν σε έναν στρατό που διάπραττει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. ενώ όλοι επισημαίνουν ότι ο διαγωνισμός θα πραγματοποιηθεί στα ερείπια παλαιστινιακού χωριού, στο οποίο πραγματοποιήθηκαν γενοκτονίες προκειμένου να περάσει στα χέρια στο Ισραήλ. Ακολουθούν οι επιστολές των Ισραηλινών αλλά και των Παλαιστίνιων καλλιτεχνών.
Η κυβέρνησή μας χρησιμοποιεί τον διαγωνισμό ως μέσο δημοσίων σχέσεων για να αποσπάσει τον κόσμο από την στρατιωτική κατοχή, τις πολιτικές απαρτχάιντ και την εθνοκάθαρση ενάντια στον παλαιστινιακό λαό. Θα είναι ο τέλειος αντιπερισπασμός
«Αγαπητοί διαγωνιζόμενοι της Eurovision 2019. Είμαστε ισραηλινοί καλλιτέχνες. Πολλοί από εμάς υπέγραψαν μια επιστολή που υποστηρίζει την παλαιστινιακή έκκληση για αλλαγή τόπου διεξαγωγής του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision 2019 από το Τελ Αβίβ. Και εξηγούμε το γιατί:
Εμείς, ως Εβραίοι Ισραηλινοί που επιθυμούμε να ζήσουμε σε μια ειρηνική, δημοκρατική κοινωνία, αναγνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει τρόπος να επιτευχθεί αυτό χωρίς να τερματιστεί η καταπίεση εκατομμυρίων Παλαιστινίων από την κυβέρνησή μας. Μια κοινωνία δεν μπορεί να θεωρηθεί δημοκρατική όταν επιβάλλει έναν στρατιωτικό νόμο σε εκατομμύρια πολίτες και όταν τους αρνείται τα βασικά δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος ψήφου. Πώς γίνεται σε μια δημοκρατία το ένα πέμπτο των ισραηλινών πολιτών, οι Παλαιστίνιοι Άραβες, να στερούνται ίσων δικαιωμάτων από το νόμο; Οι νέοι μας, άνδρες και γυναίκες, είναι υποχρεωμένοι να υπηρετούν στον ισραηλινό στρατό κατοχής συμμετέχοντας στη διάπραξη κάθε είδους εγκλημάτων κατά των Παλαιστινίων, συμπεριλαμβανομένης της διατήρησης της παράνομης πολιορκίας της Γάζας.
Οι νέοι μας, είναι υποχρεωμένοι να υπηρετούν στον ισραηλινό στρατό κατοχής συμμετέχοντας στη διάπραξη κάθε είδους εγκλημάτων κατά των Παλαιστινίων
«Θα ζήσουμε για πάντα με το σπαθί», υποσχέθηκε ο φανατικός πρωθυπουργός μας Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Λοιπόν, δεν θέλουμε να ζήσουμε με το σπαθί! Θέλουμε να ζήσουμε μια φυσιολογική, ειρηνική ζωή χωρίς να καταπιέζουμε ή να υποτάσσουμε κανέναν. Δεν θέλουμε τα παιδιά μας να ενταχθούν σε έναν στρατό που ο περισσότερος κόσμος κατηγορεί για τη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.
Στο ίδιο το Τελ Αβίβ, το Ισραήλ εκτοπίζει τους αυτόχθονες Παλαιστίνιους της Γιάφα χρησιμοποιώντας οικονομικά και νομικά μέσα, εκδιώκοντας οικογένειες, κατεδαφίζοντας σπίτια και διακόπτοντας τις χρηματοδοτήσεις σε ολόκληρες γειτονιές. Ο διαγωνισμός της Eurovision θα διεξαχθεί στο κέντρο του Τελ Αβίβ, στα ερείπια του παλαιστινιακού χωριού al-Shaykh Muwannis, του οποίου οι κάτοικοι είχαν εκτοπιστεί βίαια και δεν τους επιτράπηκε ποτέ να επιστρέψουν.
Σκεφτήκαμε πολύ σοβαρά τις προγραμματισμένες σας εμφανίσεις. Από τη μία πλευρά, θα ήταν υπέροχο να ακούσουμε τη μουσική σας και τα μηνύματά σας. Από την άλλη πλευρά όμως, αυτό το μήνυμα θα παραδοθεί στο Τελ Αβίβ, το οποίο το Ισραήλ χρησιμοποιεί ως μέσο δημοσίων σχέσεων για να αποσπάσει τον κόσμο από την στρατιωτική του κατοχή, τις πολιτικές απαρτχάιντ και την εθνοκάθαρση ενάντια στον παλαιστινιακό λαό. Θα είναι ο τέλειος αντιπερισπασμός.
Εμείς, ως καλλιτέχνες, δεν μπορούμε να μείνουμε σιωπηλοί όταν οι Παλαιστίνιοι συνάδελφοί μας υποφέρουν από τη φίμωση, την εξαθλίωση και τη βία, και σας ζητάμε να πάρετε θέση. Οι Παλαιστίνιοι καλλιτέχνες σας παρότρυναν να αποχωρήσετε από την Eurovision και εμείς μαζί τους σας καλούμε να κάνετε το ίδιο, για χάρη τους και για το μέλλον μας.
«Το χωριό της Eurovision» είναι χτισμένο πάνω στη Manshiya σε ένα παλαιστινιακό χωριό στο οποίο έγιναν εθνοτικές εκκαθαρίσεις και μια από τις 500 κοινότητες Παλαιστινίων που εξαφανίστηκαν
«Εμείς, οι Παλαιστίνιοι καλλιτέχνες παροτρύνουμε όλους του συμμετέχοντες στη Eurovision 2019 να μην συμμετάσχουν στον φετινό διαγωνισμό. Να αποφύγουν να είναι συμμέτοχοι στην τακτική του Ισραήλ που χρησιμοποιεί καλλιτέχνες από όλον το κόσμο με σκοπό να ξεπλύνει τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττει.Το συνεδριακό κέντρο του Τελ Αβίβ στο οποίο θα φιλοξενηθεί ο διαγωνισμός είναι χτισμένο πάνω από το παλαιστινιακό χωριό Al-Shaykh Muwannis στο οποίο είχαν γίνει εθνοτικές εκκαθαρίσεις. «Το χωριό της Eurovision», όπου οι φαν θα γιορτάσουν βρίσκεται σε ένα πάρκο που έχει χτιστεί πάνω από τη Manshiya, μία άλλη από τις πάνω από 500 κοινότητες Παλαιστινίων που καταστράφηκαν και εκκενώθηκαν από ώστε να δημιουργηθεί το καθεστώς απαρτχάιντ στο Ισραήλ.Στην ίδια ακτογραμμή με το Τελ Αβίβ βρίσκεται η πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας όπου το Ισραήλ έχει εγκλωβίσει δύο εκατομμύρια Παλαιστίνιους. Οι περισσότεροι που βρίσκονται στη Γάζα είναι πρόσφυγες από προηγούμενες βιαιότητες του Ισραήλ και υπάρχουν επίσης πολλά παιδιά.Σχεδόν κανείς δεν μπορεί να εισέλθει ή να εξέλθει. Ισραηλινοί ελεύθεροι σκοπευτές, τανκς και αεροσκάφη σκότωσαν εκεί πάνω από 200 Παλαιστίνιους τον περασμένο χρόνο, συμπεριλαμβανομένων παιδιών και ακρωτηρίασαν άλλους.
«Η ιστορία των διαγωνιζόμενων δεν έχει γραφτεί ακόμα. Εμείς τους παρακινούμε να την γράψουν»
Ως Παλαιστίνιοι καλλιτέχνες –κακοποιημένοι, πολιορκημένοι, κατακτημένοι και εξορισμένοι– δεν μπορούμε να προσφέρουμε την λάμψη και το γκλάμουρ που ζητά η Eurovision. Μπορούμε όμως να προσφέρουμε κάτι πολύ μεγαλύτερο: μια θέση στην Ιστορία.
Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την εργαζόμενη σε κατάστημα Μέρι Μάνινγκ και τους συναδέλφους της, που το 1984 αρνήθηκαν να πουλήσουν προϊόντα από το απαρχάϊντ της Νότιας Αφρικής. Οι ανιδιοτελείς τους πράξεις οδήγησαν την ιρλανδική κυβέρνηση στο να απαγορεύσει την εισαγωγή προϊόντων από τη Νότια Αφρική.
Λίγο μετά την απελευθέρωση του Νέλσον Μαντέλα, αυτός συναντήθηκε με τους γενναίους υπαλλήλους λέγοντας τους πως η στάση τους ενέπνευσε τον δικό του αγώνα. Και όταν ο Μαντέλα πέθανε ύστερα από μερικά χρόνια, αυτοί ήταν προσκεκλημένοι στη κηδεία του. Η ιστορία των διαγωνιζόμενων δεν έχει γραφτεί ακόμα. Εμείς τους παρακινούμε να την γράψουν.»