Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Kλέψε Σαν Καλλιτέχνης

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Το γεγονός πως δεν υπάρχει παρθενογέννεση στην τέχνη το γνωρίζουμε. Όμως, πώς «κλέβουμε» δημιουργικά; Δηλαδή πώς δανειζόμαστε με δικό μας στυλ; Το Κλέψε σαν Καλλιτέχνης είναι το Μανιφέστο που προσπαθεί να χαρτογραφήσει βασικές αρχές της ψηφιακής εποχής: η δημιουργικότητα είναι παντού και για όλους. Όλες οι ιδέες και οι επιρροές, όταν γίνονται ρεμίξ στη φαντασία μας, μετουσιώνονται σε κάτι νέο. Αυτό είναι το μήνυμα του συγγραφέα και καλλιτέχνη Austin Kleon. Το βιβλίο του, Κλέψε σαν καλλιτέχνης - Οι 10 αλήθειες που δε σου έχουν πει για τη δημιουργικότητα κυκλοφορεί από τις νεοσύστατες εκδ. Keybooks. Ιδού το απόσπασμα:

ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΜΕ ΣΤΥΛ Ή ΦΩΝΗ. Δε βγαίνουμε απ’ την κοιλιά της μάνας μας, γνωρίζοντας ποιοι είμαστε. Στην αρχή, μαθαίνουμε με το να μιμούμαστε τους ήρωές μας. Μαθαίνουμε, αντιγράφοντας.

ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΔΩ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΙΔΙΟΠΟΙΗΣΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ, δε μας ενδιαφέρει η λογοκλοπή. Λογοκλοπή είναι να προσπαθείς να δείξεις για δική σου τη δουλειά κάποιου άλλου. Αντιγραφή είναι η ανάποδη μηχανική. Είναι όταν λύνει ο μηχανικός ένα αυτοκίνητο, για να καταλάβει πώς λειτουργεί.

ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΓΡΑΦΟΥΜΕ, ΜΕ ΤΟ ΝΑ (ΑΝΤΙ)ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΦΑΒΗΤΟ. Οι μουσικοί μαθαίνουν να παίζουν με έτοιμες παρτιτούρες. Οι ζωγράφοι μαθαίνουν να ζωγραφίζουν αναπαράγοντας αριστουργήματα.

ΘΥΜΗΣΟΥ: ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΙ BEATLES ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΛΛΩΝ. «Αντέγραφα τον Μπάντι Χόλι, τον Λιτλ Ρίτσαρντ, τον Τζέρι Λι Λιούις, τον Έλβις. Όλοι το κάναμε», είχε πει ο Πολ Μακάρτνι. Μαζί με τον Τζον Λένον αποτέλεσαν μία από τις πιο αποδοτικές ομάδες στην ιστορία της μουσικής, αλλά όπως θυμάται ο Μακάρτνι, άρχισαν να γράφουν δικά τους κομμάτια, «για να μη μπορούν άλλα συγκροτήματα να παίζουν το πρόγραμμά μας». Όπως έλεγε ο Νταλί, «αυτοί που δε θέλουν να αντιγράψουν κανέναν, δεν παράγουν τίποτα». Πρώτα, πρέπει να βρεις ποιον θα αντιγράψεις. Μετά, πρέπει να βρεις τι θα αντιγράψεις.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ. ΘΑ ΑΝΤΙΓΡΑΨΕΙΣ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΣΟΥ -τους ανθρώπους που αγαπάς, τους ανθρώπους που σε εμπνέουν, τους ανθρώπους στους οποίους θέλεις να μοιάσεις. Όπως έχει πει ο στιχουργός Νικ Λόου: «Ξεκινάς με το να ξαναγράφεις τον κατάλογο με τους ήρωές σου». Και δεν κλέβεις μόνο από έναν ήρωά σου. Κλέβεις από όλους. Ο σεναριογράφος Ουίλσον Μίζνερ έχει πει πως αν αντιγράφεις από έναν μόνο συγγραφέα είναι απάτη, αλλά αν αντιγράφεις από πολλούς είναι έρευνα. Κάποτε άκουσα τον σκιτσογράφο Γκάρι Πάντερ να λέει: «Αν έχεις μια σημαντική επιρροή από έναν, όλοι θα λένε ότι είσαι ο επόμενος τάδε. Αν, όμως, κλέψεις από εκατό, όλοι θα λένε ότι είσαι πρωτότυπος».

ΤΟ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ. Μην κλέβεις απλώς το στυλ, κλέψε τη σκέψη πίσω από το στυλ. Δε θέλεις να δείχνεις σαν τους ήρωές σου, θέλεις να βλέπεις σαν τους ήρωές σου.

Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΚΛΕΒΕΙΣ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΥΛ ΤΟΥΣ είναι για να μπορείς να ρίξεις μια κλεφτή ματιά μέσα στο μυαλό τους. Αυτό θέλεις πραγματικά -να κάνεις δικό σου τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν τον κόσμο. Αν απλώς ξύνεις την επιφάνεια της δουλειάς κάποιου, χωρίς να καταλαβαίνεις από πού προέρχεται, το αποτέλεσμα των κόπων σου δε θα είναι ποτέ τίποτα περισσότερο από μια μαϊμού.
 

εμφάνιση σχολίων