Νέα είσοδος στην indie σκηνή
ANNA ΧΑΡΙΤΟΥ
22 Δεκεμβρίου 2010
-Ποιές είναι οι επιρροές σου -όχι απαραίτητα μουσικά. Τα χρώματα, τα σχήματα, προσωπικά βιώματα, εικόνες από βιβλία, ταξίδια, ταινίες, συναυλίες, οι μουσικές των ανθρώπων και των μηχανών, ο βυθός της θάλασσας, τα κύματα, οι κινήσεις του σώματος, τα παιδιά, η αλητεία, η περιπλάνηση, η αγάπη, η έλξη, τα πάρτι, τα ημερολόγια, οι παλιές φωτογραφίες, το πάθος, το θάρρος, η μοναχικότητα, η συντροφιά, η νύχτα το καλοκαίρι, το πρωί την άνοιξη, η αγκαλιά το χειμώνα…
-Όλο το άλμπουμ «χτίζεται» πάνω στον ήχο του ukulele. Γιατί χρησιμοποίησες το συγκεκριμένο όργανο, αντί της παραδοσιακής κιθάρας; Το όργανο αυτό το έπαιξα πρώτη φορά πριν κάποια χρόνια που ζούσα για ένα διάστημα στην Αμερική. Το ukelele είναι το παραδοσιακό όργανο της Χαβάης και είχε ενταχθεί στην Αμερικάνικη μουσική κουλτούρα από τα blues. Τα τελευταία χρόνια έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές και στην πόπ κουλτούρα. Αποφάσισα λοιπόν να στηρίξω το δίσκο εκεί διότι είναι το όργανο με το οποίο έγραφα σχεδόν όλα τα κομμάτια. Το κουβαλάς εύκολα και είναι ιδανικό για να συνοδεύει τη φωνή. Επίσης, δεν είναι πολυχρησιμοποιημένο και αυτό μου έδωσε τη δυνατότητα να το ανακαλύψω όπως ήθελα.
-Τι είναι ευτυχία για σένα στην Ελλάδα του 2010; Ευτυχία πλέον για μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων στην Ελλάδα είναι να έχουν τροφή και στέγη. Αν έχουν εξασφαλίσει αυτά, τότε παιδεία και περίθαλψη. Για μένα ευτυχία είναι να βλέπω ανθρώπους να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο αυτόνομοι. Να δημιουργούν, να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, να λειτουργούν ανεξάρτητες ομάδες, μακριά από κόμματα, άνθρωποι με διαφορετικά χαρακτηριστικά και απόψεις να συμβιώνουν αρμονικά και να σέβονται ο ένας τον άλλον, να εξαφανιστεί η πρέζα, να αγαπάμε τα όμορφα πράγματα και να τα επικροτούμε, να φύγουν οι ταμπέλες και τα επίθετα που συνοδεύουν τους ανθρώπους εδώ από παιδιά. Οι άνθρωποι να κρίνονται από τις πράξεις τους και όχι από το τι δηλώνουν ότι είναι. Να επικρατεί ψυχραιμία, να ακούμε ο ένας τον άλλον. «Η ευτυχία του ενός είναι προυπόθεση για την ευτυχία του άλλου». Ευτυχία θα είναι να γεννηθεί κάτι καινούργιο στην Ελλάδα. Εννοώ κάτι καινούργιο, όχι μόνο μια αντίδραση στα παλιά. Σίγουρα να χορεύουμε και να χαμογελάμε, δεν είναι κακό.
-Τι μουσική θ’ ακούσουμε αν δανειστούμε το κομπιούτερ σου; Από Air, Aphex Twin, Cinematic Orchestra, Charles Mingus, Daft Punk μέχρι Fugazi, Mgmt, Nick Drake, Fugees, Cocorosie, Μodest Mouse, Dinosaur Jr., Steve Reich και το Canto General.
-Tι βλέπεις έξω από το παράθυρό σου σήμερα; Βλέπω ένα άλλο παράθυρο που αυτό βλέπει εμένα. Αριστερά βλέπω το Πολυτεχνείο και δεξιά το Πεδίον του Άρεως.
-Ποια είναι η γνώμη σου σε σχέση με το παράνομο κατέβασμα μουσικής από πλατφόρμες ανταλλαγής αρχείων; Δεν νομίζω ότι έχει σημασία η γνώμη μου. Είναι ένα γεγονός και δεν μπορεί να το σταματήσει κανείς. Μας ζημιώνει αυτό, αλλά το έχω κάνει και εγώ σαν ακροατής. Ιδανικά θα ήθελα η τέχνη να μην υπόκειται στους κανόνες της αγοράς, αλλά ρεαλιστικά, σε αυτό το κόσμο ζούμε. Πάντως, μεταξύ του να μην ελέγχεται το διαδίκτυο ή του να πουλήσουν οι δίσκοι μου, εννοείται επιλέγω το πρώτο.
-Ποιά είναι κατά τη γνώμη σου η πιο υπερεκτιμημένη και ποιά η πιο υποτιμημένη αξία στην σύγχρονη μουσική σήμερα; Η πιο υπερτιμημένη αξία κατά τη γνώμη μου είναι η εικόνα και η πιο υποτιμημένη είναι ο στίχος και δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις, η ίδια η μουσική.
-Ποιά είναι τα άμεσα σχέδια του γκρουπ –που θα σας συναντήσουμε σύντομα; Μου άρεσαν πολύ τα πρώτα live στο Σταυρό του Νότου και θα ήθελα να συνεχίσουμε εκεί, για μερικά ακόμα το νέο χρόνο. Επίσης, θα ταξιδέψουμε και σε διάφορες άλλες πόλεις για συναυλίες.
εμφάνιση σχολίων