Στα Αγγλικά χωριά, υπάρχει ποικιλία: στο Ramsbottom (καταλαβαίνεις πως κάτι δεν πάει καλά από το όνομα του χωριού που σημαίνει «πισινός κριαριού»), οι κάτοικοι προτιμούν
να διακοσμούν βραστά αυγά και να τα κυλάνε με ένα κουτάλι στο χέρι μέχρι τη γραμμή του τερματισμού. Η γαλήνια εξοχή των χωριών Melborne και Hallaton παύει να είναι ήρεμη, όταν
μια ευλογημένη από τον τοπικό εφημέριο κουνελόπιτα ρίχνεται σε ένα πλήθος αφηνιασμένων ανδρών. Αφού φάνε από μισή μπουκιά και καρδαμώσουν, τα αρσενικά πολεμάνε με λύσσα για το ποιος θα πάρει πάση θυσία 3 μπουκάλια μπύρας και θα τα πάει στα σύνορα των χωριών. Οι κανόνες είναι απλοί: εκτός από το να βγάλεις το μάτι του άλλου ή να τον στραγγαλίσεις, όλα
επιτρέπονται.
Στις Φιλιππίνες, τα πράγματα είναι hardcore. Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας, όσοι θεωρούν τους εαυτούς τους αμαρτωλούς,
καρφώνονται σε έναν σταυρό για μερικά λεπτά. Κανονικά. Με καρφιά. Στη συνέχεια τρώνε και μερικές βουρδουλιές. Κούφια η ώρα.
Από την άλλη οι Τζαμαϊκανοί το πηγαίνουν ανάποδα και επιλέγουν την φωτεινή πλευρά του Πάσχα.
Τη Μεγάλη Παρασκευή παρά τις αποδοκιμασίες της εκκλησίας, ένα μεγάλο καρναβάλι ξεχύνεται στους δρόμους. Οι συμμετέχοντες φοράνε τα ελάχιστα και αγαπιούνται σε βαθμό ακολασίας. Ύστερα για να ξεϊδρώσουν, διαβάζουν το μέλλον μέσα από ασπράδια αυγών που επιπλέουν σε νερό. Μάλιστα.
Στις βόρειες χώρες, το Πάσχα μοιάζει Halloween. Τα παιδιά ντύνονται μάγισσες και πηγαίνουν από πόρτα σε πόρτα για κέρασμα, δίνοντας ως αντάλλαγμα κλαδιά διακοσμημένα με μπουμπούκια.
Οι δρόμοι γεμίζουν με φωτιές και πυροτεχνήματα για να «διώξουν» τις μάγισσες που πιστεύεται ότι βγαίνουν ανάμεσα στη Μεγάλη Πέμπτη και την Κυριακή του Πάσχα.
Και ενώ εμείς εδώ βάφουμε αυγά, στη Νορβηγία διαβάζουν ιστορίες μυστηρίου και εγκλήματος. Τα κλασσικά αναγνώσματα της Αγκάθα Κρίστι έχουν την τιμητική τους αλλά
οι εκδότες ετοιμάζουν κάθε χρόνο και σειρές βιβλίων που ονομάζονται Påskekrimmen, που σημαίνει «Έγκλημα Πάσχα».
Ξαφνικά το αρνί στη σούβλα μοιάζει πολύ νορμάλ.