0
1
σχόλια
436
λέξεις
Α' ΠΡΟΣΩΠΟ
Από τον Τέλλο Φίλη
2 Μαΐου 2025

Στο ιδιωτικό μου μυστικό παρεκκλήσι, στη Μονή του 3ου ορόφου, ξόδεψα τα τελευταία κέρματά μου, σε κεριά για τους μοναξιασμένους, τους αναγκεμένους και τους παραιτημένους. Μύρισε μέλι ο ελάχιστος χώρος.

Περίμενα ευλαβικά μέχρι να καούν ως τη βάση, τα μάζεψα, βγήκα και τα πέταξα στον κάδο, επέστρεψα σπίτι, άναψα το μεγάλο κόκκινο κερί μου, που το 'χω για τις απώλειες, τους έρωτες μου, και τις ματαιότητες των χρόνων, μνημόνευσα τις φετινές μου απουσίες σε απόλυτη σιωπή.

Δεν υπάρχει ίχνος προοπτικής οποιασδήποτε ΑΝΟΙΞΗΣ όταν σταματάς να ονειρεύεσαι.

Ο καθένας έχει τη δική του εκδοχή για τη Πρωτομαγιά - και τις δικές του ελπίδες για μια όποια Ανοιξη. Είμαι απ΄αυτούς που δεν πιστεύουν σε θαύματα και δοξασίες.

Πιστεύω στη δυναμη της μνήμης και την δημιουργικότητα της μοναχικής ζωής που πάντα αναζητά ένα ταίρι για να γίνει ολόκληρη. Πιστεύω επίσης στην ενέργεια των ανθρώπων και την ανιδιοτέλεια των προθέσεων τους, γι΄ αυτο και δεν εμπιστεύομαι τις λέξεις τους μα την ατμόσφαιρά τους.

Μεγάλωσα κι έμαθα πως οι άνθρωποι λέμε πολύ περισσότερα με τη σιωπή και την εγκράτεια, παρά με τη φασαρία των λέξεων. Κι αν εγω μιλάω πολύ ειναι η δική μου άμυνα στον χρόνο. Επειδή τυχαίνει να ανήκω σε αυτους "που πήγαν κι ήρθαν" τρεις φορές ως τώρα, πιστεύω σε μια πολυ προσωπική Ανοιξη του καθενός μας και την διαχείρισή της.

Ο καθενας ας βιώσει την ΑΝΟΙΞΗ που λαχταρά και θέλει, αλλά κανένας μας να μη ξεχνά ανθρώπους, που ολο και πληθαίνουν γύρω μας, που έχουν πάψει να ονειρεύονται. Δεν υπάρχει ίχνος προοπτικής οποιασδήποτε ΑΝΟΙΞΗΣ όταν σταματάς να ονειρεύεσαι.

Κι αυτό δεν εχει να κάνει με ουτοπία, έχει να κάνει με την ανθρωπιά μας, που δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να χάσουμε, σε καιρούς ανάγκης μιας αγκαλιάς κι απογοήτευσης, και ανεργίας, και ... και... και... οφείλουμε να κρατήσουμε ως κόρην οφθαλμού τα ψήγματά της, που μετά από τόσους συμβιβασμούς, υποχωρήσεις κι εκπορνεύσεις, για την επιβίωσή μας, μας απέμειναν. Ας μην φυγουμε αποξηραμένοι. -βέβαια εσυ λείπεις.


Ο Τέλλος Φίλης είναι ποιητής, γεννήθηκε το 1960 στη Θεσσαλονίκη, μεγάλωσε στο Νέο Ψυχικό της Αθήνας και μένει στη Θεσσαλονίκη. Είναι ενεργό μέλος της Γειτονιάς της Αλεξάνδρου Σβώλου, ιδρυτικό μέλος της πολιτιστικής δράσης Η Ποίηση Γυμνή και τακτικός συνεργάτης του λογοτεχνικού περιοδικού Εντευκτήριο και της Παράλλαξης. Είναι υπεύθυνος της Ταινιοθήκης Θεσσαλονίκης, που υπάγεται στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Κείμενά του έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά από τη Σοφία Γεωργαλλίδη και στα γαλλικά από τον Herve Georgelin. Κυκλοφορούν τα βιβλία του: Το έσχατο έρμα - Πόλις, Μια εβδομάδα που δεν κατάφερε να γίνει μεγάλη - Ρώμη, Ένας απλός υπάλληλος βιντεοκλάμπ και άλλα κείμενα –Εντευκτήριο, Αποσιωποιητική ηλικία– Bibliotheque. 
 

Ακολουθήστε μας στο Instagram και στο Facebook για να βλέπετε τα άρθρα που σας ενδιαφέρουν
 

εμφάνιση σχολίων