«Ψάχνεις ποτέ να Α' ΠΡΟΣΩΠΟ με βρεις στον δρόμο;»

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Υπάρχει ακόμη η φωτογραφία μου στο τραπέζι σου;
Ξαναδιαβάζεις πότε πότε τα γράμματά μου;
Το μικρό χωριάτικο σπίτι με την κυρτή
ξύλινη στέγη είναι πάντοτε γραφικό όπως τότε;

Χτυπάει ακόμη το κουδούνι του σπιτιού τόσο τσιριχτά
και σταματάει μετά πάντοτε τρομαγμένο;...
Γαυγίζει πάντοτε ο Ντάκελ Γιούλιους τόσο βραχνά;
Τ’ απογεύματα είναι όπως τότε τόσο σιωπηλά;

Εξακολουθείς να μην έχεις τηλέφωνο;
Έχεις πάντοτε στο μπαλκόνι εκείνη την αιώρα;
Ακούς ακόμη δίσκους με Σούμπερτ
στο παλιό γραμμόφωνο;

Υπάρχουν πάντοτε κύβοι ζάχαρης για το τσάϊ;
Η Ιωάννα λέει πάντοτε
«Απαγορεύεται να πατάτε
στο γρασίδι του κήπου»;

Η θαλάσσια αύρα φυσά το πρωί πάντοτε τόσο δροσερή;
Χαμογελά την νύχτα η Σελήνη τόσο αμήχανη;
Ψάχνεις ποτέ να με βρεις στον δρόμο;
... Είναι ακόμη η φωτογραφία μου στο τραπέζι σου;

Είναι ακόμη η φωτογραφία μου...; Μα αφού εγώ η ίδια την έσκισα!
Και μην πιστέψεις ότι μου λείπει η δικιά σου.
Απλά είναι φορές που θέλει κάποιος να μάθει ένα σωρό πράγματα,
όταν είναι μόνος, ολομόναχος…

Μετάφραση: Γιάννης Φαρμακίδης


Γερμανόφωνη ποιήτρια, εβραϊκής καταγωγής. Η ρωμαλέα ποίηση της Mascha Kaléko (Μάσα Καλέκο) επαινέθηκε και αναγνωρίστηκε από την λογοτεχνική πρωτοπορία του Βερολίνου στην διάρκεια του Μεσοπολέμου. Η Γκόλντα Μάλκα Άουφεν γεννήθηκε στις 7 Ιουνίου 1907 στο Σίντλοφ της Γαλικίας (τότε ανήκε στην Αυστρο-Ουγγαρία, σήμερα στην Πολωνία). Με την έκρηξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου η οικογένειά της εγκατέλειψε την χώρα για την Γερμανία και τελικά εγκαταστάθηκε στο Βερολίνο.

Από τα νεανικά της χρόνια έγραφε ποιήματα και με την πάροδο του χρόνου άρχισε να γίνεται γνωστή στους λογοτεχνικούς κύκλους της Γερμανίας. Στις αρχές της δεκαετίας του 30, η Μάσα Καλέκο (έχοντας υιοθετήσει το επώνυμο του πρώτου της συζύγου, του δάσκαλου Σαούλ Καλέκο) ήταν μια καθιερωμένη ποιήτρια της λογοτεχνικής πρωτοπορίας του Βερολίνου και μπορούσε κανείς να την συναντήσει στο «Romanisches Café», το εμβληματικό μποέμικο καφέ-μπαρ του Βερολίνου, όπου σύχναζαν ομότεχνοί της, όπως η Έλζε Λάσκερ-Σίλερ και ο Έριχ Κέστνερ.

Το 1933 δημοσίευσε την πρώτη της ποιητική συλλογή «Das Lyrische Stenogrammheft» («Το λυρικό σημειωματάριο στενογραφίας») και ακολούθησε δύο χρόνια αργότερα η συλλογή «Kleine Lesebuch für Große» («Μκρός αναγνώστης για ενήλικες»). Η ποίηση της Καλέκο στα έργα της αυτά συλλαμβάνει την ουσία της καθημερινής αστικής ζωής στο λυκόφως της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και μέσω των σατιρικών στίχων της εξερευνά σημαντικά θέματα όπως η κοινωνική αδικία και η εξορία.

Το 1938, η κατάσταση για τους Εβραίους είχε γίνει αφόρητη στην Γερμανία του Χίτλερ, και η Καλέκο με τον δεύτερο σύζυγό της, τον συνθέτη και διευθυντή ορχήστρας Χέμιο Βίναβερ και τον ενός έτους γιο τους μετανάστευσαν στις ΗΠΑ. Ύστερα από σχεδόν δύο δεκαετίες παραμονής στις ΗΠΑ, η Καλέκο εγκαταστάθηκε στο Ισραήλ και συνέχισε να γράφει ποίηση για το υπόλοιπο της ζωής της.

Το 1956 επισκέφθηκε για πρώτη φορά μεταπολεμικά την Γερμανία και στις 16 Σεπτεμβρίου 1974 απήγγειλε για τελευταία φορά ποιήματά της δημόσια, στην Αμερικανική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου.Η Μάσα Καλέκο πέθανε στις 21 Ιανουαρίου 1975 στην Ζυρίχη της Ελβετίας, σε ηλικία 67 ετών. Βιογραφικό via.

εμφάνιση σχολίων