Ζήστε τη φτώχεια Α' ΠΡΟΣΩΠΟ για ένα μήνα και τα λέμε

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Δε μπορώ να βλέπω και ακούω εξιδανικευμένες εικόνες και απόψεις για τη φτώχεια. Ζήστε τη παιδιά για ένα μήνα και τα λέμε.

Όχι αυτή που φαντάζεστε, αλλά αυτή που πράγματι υπάρχει: τη φτώχεια της πείνας, του κρύου, της σκληρής δουλειάς που δεν αρκεί ούτε για να πληρώσεις το νοίκι, εκείνου του παράξενου πράγματος που δε σε αφήνει να εκπληρώσεις τον ρόλο σου ως γονιός και ελάτε μετά να μου πείτε πόσο γοητευτικό και μπεσαλίδικο είναι να μη μπορείς να βάλεις κάτι στην κατσαρόλα να γεμίσεις το στομάχι σου, να μη μπορείς να αγοράσεις ένα ρημαδοβιβλίο στο παιδί σου, να μη μπορείς να βοηθήσεις τη μάνα σου να αγοράσει τα φάρμακα της, να ντύνεις το μωράκι σου σαν το κρεμμύδι και να φοβάσαι να ανοίξεις τη σόμπα για να ζεσταθεί, γιατί δεν έχεις να πληρώσεις και θα στο κόψουν πάλι.

Μια μέρα να ζούσατε με κομμένο ρεύμα επειδή δεν έχετε να πληρώσετε τη ΔΕΗ και θα βλέπαμε πόσο ελκυστική θα ήταν η νοσταλγία για την εποχή που οι άνθρωποι δεν είχαν να φάνε, αλλά είχαν μπέσα βρε παιδί μου. Αρκεί να μπορείς να θυμηθείς πως είναι να βάζεις εφημερίδες στα παπούτσια σου για να μη μπαίνει το νερό και κόβεται αμέσως κάθε διάθεση εξιδανίκευσης.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην σελίδα της Irene Agapidaki στο fb.

εμφάνιση σχολίων