0
1
σχόλια
544
λέξεις
Α' ΠΡΟΣΩΠΟ

Μας αφήνουν να νιώθουμε ριζοσπαστικοί, γιατί μας δίνει ικανοποίηση. Επειδή ξέρουν ότι τίποτα δεν αλλάζει με αυτόν τον τρόπο κι εκείνοι παραμένουν στην εξουσία

DOCTV.GR | ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΠΑΤΣΑ
8 Δεκεμβρίου 2016
Η επιστολή δημοσιεύτηκε στο site των AdBusters (το περιοδικό και διαδικτυακό πρότζεκτ της Ναόμι Κλάιν, που πρωτοστάτησε στο κίνημα Occupy). Ο συγγραφέας της, Ritik Goyal, είναι μαθητής στο γυμνάσιο Westwood.


«Πως ήταν το σχολείο σήμερα;» Ήταν τέλεια. Οι φίλοι μου και εγώ μιλήσαμε για τον Ζίζεκ και τον Λακάν. Και τον Μαρξ. Και τον Μποντριγιάρ. Και τον Ντελέζ. Ως γυμνασιόπαιδο, δεν είμαι σε θέση να κατανοήσω την πολυπλοκότητα. Αλλά ποιός νοιάζεται; Ένιωσα ριζοσπαστικά με αυτόν τον τρόπο καθώς αναμασούσα τσιτάτα μαζί με τους φίλους μου. Άλλοι αντέδρασαν με αμηχανία και άλλοι με σύγχυση. Είχα μια αίσθηση απόλαυσης όταν πρότεινα μια λύση στα προβλήματα του κόσμου μας που παραμέριζαν την άποψη κάποιου άλλου. Η αντίδρασή μου στο «πρέπει να αυξήσουμε την καλή διαβίωση για τη μείωση της ανισότητας»; «Όχι, θα πρέπει να αφήσουμε το προλεταριάτο ξεσηκωθεί εναντίον της ελίτ». Μόλις έλυσα τα παγκόσμια προβλήματα...

Οι καπιταλιστικές δυνάμεις θέλουν να σκεφτόμαστε έτσι. Θέλουν να μας κάνουν να προσποιούμαστε πως απομονωμένοι χώροι, όπως το σχολείο, είναι αρκετοί για να δημιουργήσουν την αλλαγή. Θέλουν να μας κάνουν να σκεφτόμαστε ότι το να προσθέτουμε τη γαλλική σημαία στη φωτογραφία μας στο Facebook και να γράφουμε από κάτω «προσευχηθείτε για το Παρίσι» προσφέρει κάτι.

Θέλουν να ζούμε στις φαντασιώσεις μας και στη συνέχεια να συνεχίζουμε κανονικά τη μέρα μας. Μας αφήνουν να νιώθουμε ριζοσπαστικοί, γιατί μας δίνει ικανοποίηση. Επειδή ξέρουν ότι τίποτα δεν αλλάζει με αυτόν τον τρόπο κι εκείνοι παραμένουν στην εξουσία.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μας έχουν δώσει τόσο επιδέξια τεχνολογικούς χώρους στην καθημερινή μας ζωή, ώστε να έχουμε την ευκαιρία να «απελευθερώνουμε» τις ιδέες μας σε μια άβυσσο -εκεί οι όπου ελίτ τις θέλουν να ανήκουν.

Η άνοδος της πολιτικής πολικότητας το αποδεικνύει. Αποδεικνύει γιατί προηγούμενοι οπαδοί της Χίλαρι τώρα καίγονται. Αν πρόκειται να είστε αριστερά, γιατί δεν είστε τέρμα αριστερά; Είναι ένα καλό θέμα συζήτησης: «Ναι, είμαι δημοκρατικός σοσιαλιστής, ενώ εσείς είστε απλώς ρεφορμιστές». Μέρα με τη μέρα μας υπενθυμίζουν ότι η σημασία μας στον κόσμο είναι μηδαμινή και έτσι οι ριζοσπαστικές κινήσεις μας έρχονται για να ευχαριστήσουμε τους εαυτούς μας αντί να βοηθήσουμε τους άλλους.

Από την άλλη πλευρά, γιατί οι άνθρωποι κινούνται όλο και περισσότερο προς τα δεξιά; Ο Τραμπ πετάει δολώματα στους υποστηρικτές, με το να επιτίθεται στην πολιτική ορθότητα και την διπλωματία της καθεστηκυίας τάξης. Ακούγεται διασκεδαστικό να επιτίθεστε στην πολιτική ορθότητα και το στάτους κβο της διπλωματίας; Σίγουρα είναι καλύτερα από το να υποστηρίζει κανείς άλλον έναν παλιό Ρεπουμπλικάνο.

Αλλά υπάρχει ένα αμυδρό φως ελπίδας σε όλα αυτά: Είμαστε απογοητευμένοι από το σημερινό σύστημα. Θέλουμε να αλλάξει. Οι άνθρωποι επηρεάζονται από τα ζητήματα του κόσμου, είτε το πιστεύετε είτε όχι. Δεν είναι μόνο πίξελ σε μια οθόνη που κοιτούν τα μάτια μας κατά τη διάρκεια του πρωινού μας καφέ. Δεν είναι μόνο τα αντικείμενα με τα οποία πειραματιζόμαστε στις καθημερινές φιλοσοφικές περιπλανήσεις μας. Χρειάζονται μια φωνή, μα στο σημερινό σύστημα δεν έχουν. Αλλά εσείς έχετε.

Βγείτε από τα κουτιά σας. Βγείτε από τις τάξεις. Βγείτε έξω από τους χώρους όπου ο καπιταλισμός διαχειρίζεται τις προκλήσεις σας απέναντι στο σύστημα. Πηγαίνετε να εξαπλώσετε το μήνυμά σας προς τον κόσμο, επειδή οι άλλοι το μόνο που μπορούν να κάνουν, είναι το να σας ακούσουν.
 
εμφάνιση σχολίων