5
1
σχόλια
1830
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ

O Επαναστάτης. Βασίλισσα της Γης. Ξανά Από την Αρχή. Το Μωρό της Μπρίτζετ Τζόουνς. Mamma Roma 

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ [email protected]
15 Σεπτεμβρίου 2016
Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ: Η αληθινή ιστορία του Νιούτον Νάιτ ενός τολμηρού αγρότη από τον Νότο. Ο Νιουτ οργάνωσε μια εξέγερση με άλλους αγρότες και με την βοήθεια των σκλάβων κατόρθωσε να δημιουργήσει μια ελεύθερη και αυτόνομη διαφυλετική Πολιτεία, στην καρδιά του ρατσιστικού Νότου, εν μέσω εμφύλιου πολέμου. Αν και το τέλος του πολέμου, δεν θα αλλάξει και πολλά πράγματα τελικά, εκείνος παντρεύτηκε μια πρώην σκλάβα της ευρύτερης οικογένειας του και έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του, ενάντια στο κατεστημένο πολεμώντας για τις ιδέες του.

Ο Γκάρι Ρος των πρώτων Αγώνων Πείνας,του Seabiscuit (2003), αλλά κυρίως του Pleasantville (1998), γράφει και σκηνοθετεί την ιστορία ενός Ρομπέν των Βάλτων του αμερικάνικου νότου, ο οποίος αφού λιποτάκτησε από τον στρατό των Νοτίων, φτιάχνει με την βοήθεια μιας ομάδας έγχρωμων σκλάβων αρχικά, μια ομάδα μαχητών της ελευθερίας, η οποία έρχεται σε σύγκρουση με τις πολιτικές και στρατιωτικές αρχές της περιοχής. Ελπίζοντας στην βοήθεια των Βορείων, καταλαμβάνει την εξουσία και εδραιώνει μια διαφυλετική κοινωνία ισότητας (όχι όμως και κοινοκτημοσύνης, καθώς οι αναφορές της σε όλο αυτό είναι κυρίως Βιβλικές). Η βοήθεια από την άλλη πλευρά δεν θα φτάσει ποτέ και το τέλος του πολέμου, θα βρει την πολιτεία του Μισισίπι, να εφαρμόζει τους δική της, ιδιαίτερα ρατσιστική νομοθεσία, ενώ η εμφάνιση της Κου Κλουξ Κλαν, θα έρθει να αντισταθμίσει, τις εκ Βορά ερχόμενες ιδέες περί φυλετικής και κοινωνικής ισότητας. Η αφορμή για όλα αυτά δίνεται, όταν πολλά χρόνια αργότερα ο δισέγγονος του Νάιτ, εμποδιστεί από τις αρχές να παντρευτεί μια λευκή γυναίκα, επειδή είναι κατά το ένα όγδοο νέγρος.

Αν και δεν λείπουν οι δραματικές ευκολίες (ο Νάιτ μαθαίνει στην πρώην σκλάβα γυναίκα του να διαβάζει κι εκείνη αργότερα γίνεται δασκάλα των παιδιών της κοινότητας τους) και παρά το γεγονός ότι τα κίνητρα του κεντρικού ήρωα, όταν δεν είναι ιδεαλιστικά, παραμένουν ασαφή, ο Ρος, σε αυτό το υπερφιλόδοξο σχέδιο που δύσκολα τοποθετεί κάποιος στα χολιγουντιανά πλαίσια (με την εξαίρεση ίσως του είδους των ταινιών όπου ο Λευκός Σωτήρας έρχεται για να φέρει δικαιοσύνη, οργανώνοντας τους φτωχούς αυτόχθονες), τα καταφέρνει ακόμη και εν μέσω φιλμικής αρρυθμίας. Είκόνες άγριας ποίησης ντύνουν το πρώτο μέρος όπου ο Νάιτ, σαν άλλος Τζίμι Γκράλτον οργανώνει σκλάβους και αγρότες ενάντια στην εξουσία, καθώς όπως πιστεύει κανένας άνθρωπος δεν θα πρέπει να εκμεταλλεύεται κανέναν άλλον συνάνθρωπό του, έχοντας σαν απώτερο σκοπό τον πλουτισμό του. Στο τρίτο μέρος όμως, καθώς παρακολουθούμε την μοίρα των ηρώων στην μεταπολεμική εποχή, όπου λίγα πράγματα έχουν στην πραγματικότητα αλλάξει, οι δραματικές εξάρσεις είναι λιγότερες και ο φιλμικός χρόνος αργοσέρνεται μέχρι το φινάλε. Ο ΜακΚόναχι δίνει σάρκα και οστά σε έναν λίγο μονοδιάστατο ήρωα, ο οποίος δεν κινείται σχεδόν ποτέ, στην περιοχή του γκρίζου. Η ερμηνεία του, οσκαρικού βελινεκούς, πιθανόν να περάσει και απαρατήρητη λόγω της καλοκαιρινής εξόδου της ταινίας και τις αποτυχίας της να θέλξει το μεγάλο κοινό.

Σαν την λύτρωση που δεν ήρθε ποτέ όσο ήταν ζωντανός ο ήρωάς της, έτσι και η ταινία του Ρος, η οποία πέφτει εν μέρη θύμα των υψηλών φιλοδοξιών της, ίσως και να καταφέρει να δικαιωθεί από κοινό και κριτικούς, στο απώτερο μέλλον. Δεν έχει περάσει και πολύς καιρός άλλωστε, από την στιγμή που η Πολιτεία του Τζόουνς, αποφάσισε να αποκατήσει το όνομα, την φήμη και την μνήμη του Επαναστάτη Νάιτ.

Info: Ο Επαναστάτης (Free State of Jones). Ιστορική Δραματική Βιογραφία Εποχής. ΗΠΑ 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Γκάρι Ρος. Παίζουν: Μάθιου ΜακΚόναχι, Γκουγκου-Μπέιθα Ρο, Μαερσάλα Άλι, Κέρι Ράσελ. Διανομή: Spentzos Film.




ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΓΗΣ: Η Κάθριν και η Βιρτζίνια είναι οι καλύτερες φίλες. Πέρσι η Βιρτζίνια δεν ήταν καλά, ενώ φέτος είναι η σειρά της Κάθριν. Οι γονείς της Βιρτζίνια έχουν ένα καταφύγιο δίπλα σε λίμνη, ένα τέλειο μέρος για τις δύο γυναίκες να επουλώσουν τις πληγές τους. Παρότι δείχνει αρχικά ειδυλλιακό, δεν είναι το καταφύγιο που δείχνει. Μικρές λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά, ενώ πλέον όταν οι δύο φίλες μιλούν, είναι σαν να μιλούν στον εαυτό τους. Η ένταση δίνει τη θέση της στην εχθρότητα, τα μάτια κοκκινίζουν από οργή, το μυαλό σαλεύει...

Ψυχολογικό θρίλερ σε συμπαραγωγή και της δικής μας Faliro House, η τέταρτη ταινία μεγάλου μήκους του ηθοποιού και σκηνοθέτη Άλεξ Ρος Πέρι (Listen Up Philip), διαδραματίζεται σε επτά μέρες και περιγράφει την ψυχολογική κατάρρευση της Κάθριν, η οποία μόλις έχει χάσει τον καλλιτέχνη πατέρα της, κάτω από του οποίου την σκιά ζούσε, αλλά και τον φίλο της, ο οποίος την εγκατέλειψε για μια άλλη γυναίκα. Η φίλη της, αν και την καλεί για να της δώσει χώρο και χρόνο να επουλώσει τις πληγές της, της ανοίγει καινούργιες με το να σκαλίζει συνέχεια το παρελθόν, ενώ τα κίνητρά της (κυρίως ένα μείγμα έλξης - απώθησης), παραμένουν μετέωρα και σκοτεινά μέχρι το τέλος. Με κοφτερούς διαλόγους οι οποίοι είναι σε μεγάλο μέρος τους γλαφυρές αφηγήσεις περασμένων γεγονότων και συμβάντων, ο σκηνοθέτης απομονώνει τις δύο ηρωίδες τις οποίες περικυκλώνει με σφιχτά κοντινά πλάνα, στα όρια της ασφυξίας. Με σκωπτικό χιούμορ και λογοτεχνική διάθεση (κανένας πραγματικός άνθρωπος δεν μπορεί να αναλύσει και να εκφράσει τα συναισθήματά του με τόσο καίριο και αναλυτικό τρόπο), φέρνει την μία αντιμέτωπη με την παράνοια και την άλλη με την ιδεοληψία.

Και ενώ στο πρώτο μέρος, η σχεδόν υπνωτική γοητεία της ταινίας παρασέρνει και τον πιο δύσπιστο θεατή, στη συνέχεια βαλτώνει καθώς γίνεται φανερό πως ο Πέρι δεν ξέρει προς τα που θέλει να οδηγήσει την κατάληξη της ιστορίας του, η οποία επαναλαμβάνεται θεματικά, μέχρι το ανοιχτό φινάλε της. Αντίθετα, η ονειρική ατμόσφαιρα που θυμίζει το Images (1972), του Ρόμπερτ Άλτμαν, το ανατριχιαστικά αλλοπαρμένο ηλεκτρονικό σάουντρακ του Κίγκαν ΝτεΓουίτ που τρέχει σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της ταινίας και οι ερμηνείες της Κάθριν Γουότερσον και τις Ελίζαμπεθ Μος κυρίως, που είναι απαράμιλλες και συναρπαστικές, δείχνουν σκηνοθετική μαεστρία και κρατούν το ενδιαφέρον αναλλοίωτο μέχρι το τελευταίο παγωμένο πλάνο της Κάθριν.

Infο: Βασίλισσα της Γης (Queen of Earth). Ψυχολογικό Δραματικό Θρίλερ. ΗΠΑ 2015. Πρεμιέρα: Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Άλεξ Ροσ Πέρι. Παίζουν: Ελίζαμπεθ Μος, Κάθριν Γουότερσον, Κιθ Πάλσον. Διανομή: Neo Films.




ΞΑΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ: Ένας επιτυχημένος τραπεζικός επενδυτής, ο Ντέιβις, προσπαθεί να ξεπεράσει τον θάνατο της γυναίκας του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ο πεθερός του τον πιέζει να συνέλθει, αλλά εκείνος αντιστέκεται. Προτιμά να εκτονώνεται μέσα από μια εξομολογητική και πολύ προσωπική αλληλογραφία που εγκαινιάζεται με μια επιστολή παραπόνων που απευθύνονται ατην Κάρεν, μια υπάλληλο εταιρείας αυτόματων μηχανών πώλησης. Οι δυο τους θα έρθουν πολύ κοντά και θα αναπτύξουν έναν στενό δεσμό που αποδεικνύεται από μηχανής θεός και για τους δύο. Με τη βοήθεια την δική της, αλλά και του 14χρονου γιού της, ο Ντέιβις αρχίζει να συγκροτείται, αφού πρώτα κατεδαφίσει τη ζωή που είχε χτίσει μέχρι εκείνη τη στιγμή.

Και όταν λέμε κατεδαφίσει, εννοούμε με βαριοπούλα, βαριά και μπουλντόζα. Ο Ζαν-Μαρκ Βαλέ του Dallas Buyers Club, σκηνοθετεί ένα καουφμανικής λογικής σενάριο του Μπράιαν Σάιπ. Μόνο που ο Σάιπ δεν είναι Κάουφμαν (Η Αιώνια Λιακάδα Ενός Καθαρού Μυαλού, Στο Μυαλό του Τζον Μάλκοβιτς) και Βαλέ δεν διαθέτει την ευρηματική σκηνοθετική τόλμη ενός Τζόντζι (Δικός της) ή ενός Γκοντρί (Ο Αφρός των Ημερών). Το χιούμορ, στεγνό και ειρωνικό, δεν διαθέτει την απαραίτητη σουρεαλιστική τρέλα, παρόλο που όλα όσα συμβαίνουν στην εξέλιξη της ιστορίας, δεν θα μπορούσαν να συμβούν στην πραγματικότητα χωρίς επιπτώσεις. Στο μεγαλύτερο μέρος τους τα αστεία μοιάζουν εξυπνακίστικα και όταν στο δεύτερο μέρος τα γεγονότα παίρνουν ξαφνικά δραματική τροπή, είναι ήδη πολύ αργά για να συγκινηθεί κανείς, έστω κι αν ο 14χρονος Κρις (εξαιρετικός ο μικρός Τζούντα Λιούις), είναι ο μοναδικός χαρακτήρας με - στημένο έστω - ενδιαφέρον. Αυτός, η φιλότιμη ερμηνεία του Τζίλενχαλ και το υπέροχο σάουντρακ ροκ τραγουδιών, είναι ίσως οι μοναδικοί λόγοι για να δει κανείς αυτή την άνιση ταινία υπό κατεδάφιση, όπως είναι και ο πραγματικός τίτλος της, η οποία δυστυχώς, κρατάει το πιο αδύναμο τρικ της, για το τέλος της.

Info: Ξανά Από την Αρχή (Demolition). Δραματική Κομεντί. ΗΠΑ 2015. Πρεμιέρα: Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Ζαν-Μαρκ Βαλέ. Παίζουν: Τσέικ Τζίλενχαλ, Ναόμι Γουότς, Κρις Ροκ, Τζούντα Λιούις. Διανομή: Feelgood Entertainment.




ΤΟ ΜΩΡΟ ΤΗΣ ΜΠΡΙΤΖΕΤ ΤΖΟΟΥΝΣ: Η Μπρίτζετ Τζόουνς είναι πλέον 43ών ετών, ακόμα εργένισσα, ώσπου ανακαλύπτει ότι είναι έγκυος. Φυσικά, δεν είναι σίγουρη για το όνομα του πατέρα. Ακόμα διατηρεί σχέσεις με τον Μαρκ Ντάρσι, αλλά στο προσκήνιο έχει μπει και ο δισεκατομμυριούχος Τζακ Κουάντ.

Τα χιουμοριστικά άρθρα της Βρετανίδας Έλεν Φίλντινγκ για την καθημερινότητα της alter ego ηρωίδας της, Μπρίτζετ Τζόουνς, έγιναν μπεστ σέλερ και στην συνέχεια μεταφέρθηκαν και στον κινηματογράφο με την Αμερικανίδα σταρ της εποχής, Ρενέ Ζέλβεγκερ στον ομώνυμο ρόλο. Αν και οι δύο μέχρι σήμερα ταινίες της σειράς, δεν έχουν καταφέρει να μεταφράσουν κινηματογραφικά το ιδιότυπο βρετανικό (και σε μεγάλο μέρος του αμετάφραστο) χιούμορ των ορίτζιναλ κειμένων, η ταινία γνώρισε επιτυχία και δεν πέρασε απαρατήρητη. Η καινούργια, τρίτη συνέχεια της σειράς, δεν κρύβει καμία έκπληξη και είναι καταδικασμένη να αρέσει, στο κοινό που αγάπησε και τις δύο πρώτες ταινίες. Καθώς οι κωμωδίες γύρω μας γίνονται όλο και λιγότερο αστείες, έστω και ένα βρετανικής κοπής, μειδίαμα, είναι πολύτιμο για όποιον το έχει ανάγκη.

Info: Το Μωρό της Μπρίτζετ Τζόουνς (Bridget Jone's Baby). Αισθηματική Κομεντί. Αγγλία 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Σάρον ΜακΓκουάιρ. Παίζουν: Ρενέ Ζέλβεγκερ, Κόλιν Φερθ, Άμα Τόμσον, Πάτρικ Ντέμπσι, Τζιμ Μπρόντμπεντ. Διανομή: UIP




MAMMA ROMA: Η Μάμα Ρόμα είναι μιά μεσόκοπη πόρνη, η οποία μετά το γάμο του προαγωγού της, του Κάρμινε, με μια χωριατοπούλα, αισθάνεται ότι απελευθερώνεται απ’αυτόν και αποφασίζει να εγκαταλείψει το επάγγελμα, για να εγκατασταθεί στη Ρώμη. Παίρνει μαζί της τον δεκαεξάχρονο γιό της Έττορε, ο οποίος μέχρι τότε ζούσε μακριά της, χωρίς να γνωρίζει τί δουλειά έκανε η μητέρα του.

Με τα λίγα χρήματα που είχε συγκεντρώσει, η Μάμα Ρόμα νοικιάζει ένα πάγκο σε λαϊκή αγορά και προσπαθεί να ξεκινήσει μιάν αξιοπρεπή και τίμια ζωή. Η τύχη όμως δεν είναι με το μέρος της. Ο παλιός προαγωγός της Κάρμινε επιστρέφει και την απειλεί πως δεν του δώσει χρήματα, θα αποκαλύψει στον Έττορε τί δουλειά έκανε η μητέρα του στο παρελθόν. Η Μάμα Ρόμα προσπαθώντας να προστατέψει το γιό της από την αλήθεια, υποκύπτει στον εκβιασμό του Κάρμινε. Συγχρόνως ο Έττορε γνωρίζεται με το ζωιρό κορίτσι της νέας του γειτονιάς, την Μπρούνα, την οποία και ερωτεύεται. Η Μπρούνα του αποκαλύπτει ότι η μητέρα του ήταν πόρνη, ενώ ταυτόχρονα, ο Έττορε μπλέκει με κακές παρέες και σιγά σιγά μπαίνει σε ένα κύκλο από μικροαπάτες και κλοπές, που τελικά αποδεικνύεται μοιραίος γι' αυτόν.

Ο νεαρός ποιητής και λογοτέχνης Πιερ Πάολο Παζολίνι, γυρίζει το 1962, ετούτη τη δεύτερη ταινία του, στην οποία συναντάει κανείς πολλά από τα χαρακτηριστικά της κατοπινής δουλειάς του. Την αγάπη του για τους καταφρονεμένους αυτού του κόσμου τους οποίους κοιτάζει μέσα από το πρίσμα μιας ιδιότυπης, αντιφασιστικής ματιάς η οποία συνδυάζει τον Μαρξισμό με τον Χριστιανισμό. Αν και δραματικά φαντάζει σήμερα λίγο ξεπερασμένη, περιέχει μερικές σεκάνς ανθολογίας, όπως την τραγουδιστική μονομαχία στον γάμο της αρχής και τους νυχτερινούς μονολόγους της Μάμα, όταν παίρνει τους δρόμους για δουλειά. Συγκλονιστική η Άννα Μανιάνι, παίζει με πάθος και ένα βλέμμα καυτερό που ακόμη και σήμερα, 54 χρόνια μετά, καταφέρνει να διαπεράσει την οθόνη, σε μια από τις πολλές, σπουδαίες ερμηνείες της.

Info: Mamma Roma. Κοινωνική Δραματική. Ιταλία 1962. Επανέκδοση: Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Πιέρ Πάολο Παζολίνι. Παίζουν: Άννα Μανιάνι, Έτορε Γκαρόφολο, Φράνκο Τσίτι. Διανομή: New Star.



εμφάνιση σχολίων