0
1
σχόλια
598
λέξεις
Α' ΠΡΟΣΩΠΟ

Η οικονομία κυριαρχείται από τον κληρονομημένο πλούτο

DOC TV
7 Απριλίου 2014
ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΥΚΟΛΑ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙ ΠΩΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΓΑΛΛΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΥ ΤΟΜΑ ΠΙΚΕΤΙ «Το Κεφάλαιο στον 21ο αιώνα» θα είναι το σημαντικότερο οικονομικό βιβλίο της χρονιάς, ίσως και της δεκαετίας. Ο κ. Πικετί στηρίζει με επιχειρήματα την άποψή του ότι επιστρέφουμε στον «καπιταλισμό των κληρονομημένων περιουσιών», στον οποίο η οικονομία κυριαρχείται όχι μόνον από τον πλούτο αλλά και από τον κληρονομημένο πλούτο, τον καπιταλισμό στον οποίο είναι πιο καθοριστικό το πού γεννήθηκε κανείς από το πόσες προσπάθειες κατέβαλε ή πόσα ταλέντα διαθέτει.

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΙΚΕΤΙ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ ΦΘΑΣΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ. Ως τώρα η άνοδος του 1% των Αμερικανών οφείλεται στους μισθούς των υψηλόβαθμων στελεχών και στα μπόνους και όχι σε έσοδα από επενδύσεις ή κληρονομιές. Ωστόσο, οι 6 στους 10 πλουσιότερους Αμερικανούς είναι ήδη κληρονόμοι και όχι αυτοδημιούργητοι επιχειρηματίες και τα παιδιά της σημερινής ελίτ έχουν ως αφετηρία τους ένα τεράστιο πλεονέκτημα. Οπως επισημαίνει ο κ. Πικετί, «ο κίνδυνος μιας διολίσθησης στην ολιγαρχία είναι πραγματικός και δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας». Εξετάστε τι είναι ένας σημαντικός αριθμός Αμερικανών πολιτικών. Ισως η κυοφορούμενη ολιγαρχία της Αμερικής να μην έχει ακόμη σχηματισθεί πλήρως, αλλά το ένα από τα δύο κόμματα φαίνεται αποφασισμένο να υποστηρίξει τα συμφέροντά της.

ΑΣ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΖΟΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ. Εχει γίνει αντιληπτό ότι ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος έκανε ό,τι μπορούσε για να μειώσει τους φόρους στους βαθύπλουτους, ενώ όσες μειώσεις φόρων παραχώρησε στη μεσαία τάξη τόσες ψήφους έχασε. Εκείνο που δεν είναι ευρύτερα γνωστό είναι πως οι μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές δεν πήγαν σε ανθρώπους με υψηλές αποδοχές αλλά σε κληρονόμους μεγάλων περιουσιών. Είναι αλήθεια ότι ο υψηλότερος φορολογικός συντελεστής σε εισόδημα από εργασία υποχώρησε από το 39,6% στο 35%. Ωστόσο, ο υψηλότερος συντελεστής στα μερίσματα υποχώρησε από το 39,6% στο 15% και ο φόρος ακινήτων καταργήθηκε πλήρως. Ο πρόεδρος Ομπάμα κατήργησε ορισμένες από αυτές τις φοροαπαλλαγές. Το θέμα είναι, όμως, πως η πολιτική φοροαπαλλαγών του Μπους αποσκοπούσε κυρίως στη μείωση των φόρων επί εσόδων που δεν προέκυψαν από εργασία.

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ, ΟΤΑΝ ΟΙ ΡΕΠΟΥΜΠΛΙΚΑΝΟΙ ΑΝΕΚΤΗΣΑΝ ΤΟ ΕΝΑ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΚΟΓΚΡΕΣΟΥ, ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΑΝ ΣΧΕΔΙΟ για την κατάργηση των φόρων επί των τόκων, των μερισμάτων, των αποδόσεων κεφαλαίου και των ακινήτων. Σύμφωνα με το σχέδιο αυτό, κάποιος που ζει αποκλειστικά και μόνο από πλούτη που έχει κληρονομήσει δεν οφείλει κανέναν φόρο στο κράτος.

ΤΟ 1979 ΤΟ ΠΛΟΥΣΙΟΤΕΡΟ 1% ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΕ ΤΟ 17% ΤΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ. Το 2007 η ίδια κατηγορία προσποριζόταν το 43% των εσόδων από επιχειρήσεις και το 75% των αποδόσεων κεφαλαίου. Και όμως αυτή η μικρή ελίτ έχει την εύνοια των Ρεπουμπλικανών και βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής τους. Γιατί συμβαίνει αυτό; Ο μεγάλος πλούτος εξαγοράζει την πολιτική επιρροή και όχι μόνο μέσω των χορηγιών στις προεκλογικές εκστρατείες. Πολλοί συντηρητικοί ζουν σε μια πνευματική φούσκα από ερευνητικά κέντρα και ΜΜΕ σε αιχμαλωσία που χρηματοδοτούνται από έναν μικρό αριθμό μεγαλοχορηγών. Δεν εκπλήττει λοιπόν ότι όσοι βρίσκονται μέσα στη φούσκα τείνουν να υποθέτουν ενστικτωδώς πως ό,τι είναι καλό για τους ολιγάρχες είναι καλό και για την Αμερική.

ΕΧΩ ΞΑΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙ ΟΤΙ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΩΜΙΚΑ. ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΥΜΑΤΑΙ κανείς είναι πως όσοι βρίσκονται στο εσωτερικό της φούσκας έχουν μεγάλη εξουσία, την οποία εκμεταλλεύονται για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των αφεντικών τους. Και η διολίσθηση προς την ολιγαρχία συνεχίζεται.


Ο Πολ Κρουγκμαν (28 Φεβρουαρίου 1953) είναι Αμερικανός οικονομολόγος και συγγραφέας, βραβευμένος με το Βραβείο Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών. Στη δεκαετία του 1980 πρόσφερε πολλά στη Νέα Θεωρία Εμπορίου. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται περισσότερο με τη δημοσιογραφία. Διατηρεί τακτική στήλη στους New York Times και πολιτικά έχει αποκαλέσει τον εαυτό του «φιλελεύθερο».

Πηγές: Kathimerini, NY Times
 
εμφάνιση σχολίων