Μια έρευνα ακτινογραφεί τη χημεία μας με το άγχος, τον άσπονδο φίλο που αγαπάμε να μισούμε
ΠΕΡΣΑ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ
14 Ιουνίου 2012
Νέα έρευνα δείχνει ότι η ορμόνη κορτιζόλη παίζει χρήσιμο ρόλο: Σε περιόδους υπέρ-άγχους, η ορμόνη κυκλοφορεί σε μεγαλύτερες ποσότητες, παρέχοντας στο σώμα απανωτές εκρήξεις ενέργειας. Βοηθά επίσης το ανοσιοποιητικό να καταπολεμήσει λοιμώξεις όπως η γρίπη και κρατά τον πυρετό υπό έλεγχο.
Αφού όλα αυτά ακούγονται καλά, τότε πως μας αρρωσταίνει; Η απάντηση είναι στην υπερδοσολογία. Σαν φάρμακο. Άμα φας ένα κουτί ασπιρίνες, μάλλον δεν θα νιώθεις πια πονοκέφαλο. Αλλά θα έχεις ένα κάρο άλλα σοβαρότερα προβλήματα.
Κάπως έτσι, όταν τα επίπεδα της κορτιζόλης παραμένουν αυξημένα για καιρό, ο οργανισμός μπορεί να γίνει λιγότερο ευαίσθητος σε αυτή την ορμόνη και να αναπτύξει αντίσταση. Επιστήμονες του Carnegie Mellon έκαναν το εξής πείραμα: 276 υγιείς ενήλικες εκτέθηκαν σε ιούς κρυολογήματος και μπήκαν σε καραντίνα παρακολούθησης για πέντε ημέρες. Τα άτομα που είχαν πρόσφατα στρεσογόνες εμπειρίες, παρουσιάζαν αντίσταση στην κορτιζόλη, την ορμόνη του στρες. Και είχαν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν κρυολόγημα. Σε δεύτερη φάση, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες που ήταν πιο ανθεκτικοί στην κορτιζόλη, παρήγαγαν επίσης περισσότερες κυτοκίνες, συστατικό του ανοσοποιητικού που προάγει φλεγμονές και αυξάνει τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων.
Συμπέρασμα των επιστημόνων; Το χρόνιο στρές μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο της ασθένειας εξαιτίας της αντίστασης που αναπτύσουμε στην κορτιζόλη. Συμπέρασμα που βγάλαμε εμείς: Οι μικρές περίοδοι άγχους φαίνεται πως μπορούν να αποτελούν παραγωγικές τονωτικές ενέσεις. Αρκεί να μην κρατάνε πολύ. Μετά ακόμα και ο εαυτός σου σε σιχαίνεται!
εμφάνιση σχολίων