Μνημόνιο δύο. #Κρίση #12fgr #Ελλάδα
DOC TV
13 Φεβρουαρίου 2012
Ποτέ δεν στάθηκε τόσο δύσκολο να διαδηλώσεις: Ποτέ τα χημικά δεν ήταν τόσα πολλά. Ποτέ η πρόσβαση προς την πλατεία, από τα Πετράλωνα ως το Κολωνάκι, δεν ήταν τόσο δύσκολη, με αστυνομικά, φράγματα παντού. Ποτέ η καταστολή δεν ήταν σε τόσο μεγάλη κλίμακα και τα χημικά δεν σερβιρίστηκαν με αυτό το ρυθμό. Ποτέ τα τηλέφωνα και το ίντερνετ δεν ήταν οφ, για τόσες ώρες, σε τόσο μεγάλη ακτίνα.
Διαδηλωτές που επέμεναν να μένουν στο δρόμο, βρίσκονταν διαρκώς παγιδευμένοι ανάμεσα σε χημικά που έπεφταν απ’ όλες τις κατευθύνσεις. Σουρεαλιστικές σκηνές: οι διαδηλωτές να βρίσκουν καταφύγιο στο ξενοδοχείο Αμαλία πίσω από την εξωτική νέον επιγραφή του, ένας ινδιάνικος χορός του πολέμου που στήθηκε από το πουθενά για να εμψυχώνει το βαρετό μπρος-πίσω κάτω από τις μολότοφ και τον πετροπόλεμο, αβέρτα λιποθυμίες ή το να ξαναβρίσκεις το κινητό σου σε μια διαδήλωση, μετά από πανικό χημικών (φίλε, σε ευχαριστούμε).