1
1
σχόλια
580
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ
Τέσσερις σκηνοθέτες, τέσσερις πόλεις-σταθμοί. Η πιο ταξιδεμένη παράσταση της Στέγης, «Καθαρή Πόλη» των Ανέστη Αζά και Πρόδρομου Τσινικόρη γίνεται αφορμή για μια σπονδυλωτή ταινία
 
DOCTV.GR | ΦΩΤΟ: ONASSIS CULTURE
 
29 Σεπτεμβρίου 2021
Αποτελεί φόρο τιμής στις γυναίκες που καθαρίζουν τις πόλεις του κόσμου. Το φιλμ σε σκηνοθεσία Μαρίνας Δανέζη, Κώστα Μάνδυλα, Κωνσταντίνου Χατζηνικολάου και Χρήστου Σαρρή είναι μια παραγωγή της Στέγης που θα δούμε στο 27ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας. (Παρασκευή, 1 Οκτωβρίου, Τριανόν, 18.30)

Καθαρές Πόλεις: Ποιοι καθαρίζουν τις πόλεις του κόσμου; Γιατί στην πλειονότητά τους είναι γυναίκες και μετανάστριες; Η πολυταξιδεμένη παράσταση «Καθαρή Πόλη» της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση γίνεται αφορμή για μια υβριδική ταινία που κάνει πρεμιέρα στο 27ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας και θα προβληθεί την Παρασκευή 1η Οκτωβρίου στο Τριανόν.

Τέσσερις διαφορετικοί σκηνοθέτες ακολουθούν την περιοδεία της παράστασης σε ισάριθμες πόλεις: Σκόπια, Σαράγεβο, Μονπελιέ, Κωνσταντινούπολη. Μετανάστριες καθαρίστριες, πρωταγωνίστριες της παράστασης και μη, αφηγούνται τη ζωή τους, μιλούν για τον ρατσισμό του «καθαρού», τον κίνδυνο του φασισμού, τη γυναικεία μετανάστευση και τη σεξουαλική κακοποίηση. Μια σπονδυλωτή ταινία στα όρια του ντοκιμαντέρ και της μυθοπλασίας, με σημείο εκκίνησης την κινηματογραφημένη θεατρική παράσταση των Ανέστη Αζά και Πρόδρομου Τσινικόρη.



Πρώτο μέρος – Σκόπια. Σε σκηνοθεσία Μαρίνας Δανέζη. Η παράσταση «Καθαρή Πόλη» κάνει στάση στη Βόρεια Μακεδονία. Η βραβευμένη ντοκιμαντερίστρια Μαρίνα Δανέζη συναντάει εκεί τις πέντε πρωταγωνίστριες της παράστασης, τη Mabel, τη Rositsa, τη Fredalyn, την Drita και τη Valentina. Η κάμερα της Δανέζη αναδεικνύει με ευαισθησία τις προσωπικές ιστορίες τους, με φόντο τα Σκόπια. Πώς ζούσαν προτού φύγουν από τη χώρα τους; Ποιες συνθήκες τις οδήγησαν να έρθουν στην Ελλάδα; Με ποιον τρόπο έφτασαν, τι φαντάζονταν ότι θα βρουν, πόσο πίστευαν ότι θα μείνουν, τι τις κράτησε και τι τις δυσκόλεψε; Οι πέντε γυναίκες θυμούνται, αναπολούν, γελούν, συγκινούνται και πλέκουν μια κοινή αφήγηση για τη μνήμη και την ελπίδα, την πατρίδα και τον ξεριζωμό, τον ρατσισμό και τη διαφορετικότητα, για τις γυναίκες και τον κόσμο της εργασίας, για τον σεβασμό και την αξιοπρέπεια.

Δεύτερο μέρος – Σαράγεβο. Σε σκηνοθεσία Κώστα Μάνδυλα. «Η ανάμνηση έχει σημασία μόνο αν μας βοηθάει σαν εμπειρία, για να γίνουμε καλύτεροι στο μέλλον». Η περιοδεία της «Καθαρής Πόλης» κάνει στάση στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Θέατρου MESS. Ο σκηνοθέτης Κώστας Μάνδυλας συνομιλεί με τον έναν από τους δύο σκηνοθέτες της παράστασης, τον Πρόδρομο Τσινικόρη, με φόντο την πόλη του Σαράγεβο, εκεί όπου τα σημάδια του εμφυλίου πολέμου είναι ακόμη εμφανή. O Τσινικόρης ξεδιπλώνει την ιδέα πίσω από την παράσταση, μιλάει για το θέατρο-ντοκιμαντέρ και εξηγεί πώς είναι να δουλεύεις με μη επαγγελματίες ηθοποιούς.

Τρίτο μέρος – Μονπελιέ. Κωνσταντίνος Χατζηνικολάου. «Σ’ αγαπάω. Σ’ αγαπάω. Αυτό είναι η λέξη. Αλλά πού είναι η πράξη;» Οι πέντε πρωταγωνίστριες της παράστασης βρίσκονται τώρα στη Γαλλία. Για λίγες μέρες μένουν σε ένα μεγάλο σπίτι με κήπο και στα διαστήματα ανάπαυλας, προτού ανέβουν στη σκηνή, θυμούνται κομμάτια από τη ζωή τους. Ένα ερώτημα επανέρχεται συχνά, με διαφορετικό όμως τρόπο. Τι είναι αγάπη; Γυρισμένο σε φιλμ Super 8, το τρίτο μέρος του ντοκιμαντέρ, σε σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Χατζηνικολάου, ξεδιπλώνει τις ιστορίες των πρωταγωνιστριών της παράστασης μέσα από σύντομες λήψεις και φευγαλέες ματιές, και αποτυπώνει την ατμόσφαιρα που επικρατεί στα παρασκήνια, λίγο πριν ανάψουν τα φώτα.

Τέταρτο μέρος – Κωνσταντινούπολη. Χρήστος Σαρρής. Τελευταία στάση: Κωνσταντινούπολη. Ο σκηνοθέτης Χρήστος Σαρρής σκιαγραφεί το πορτρέτο μιας καθαρίστριας στην Κωνσταντινούπολη, εσωτερικής μετανάστριας από μια επαρχιακή πόλη της Τουρκίας. Η ιστορία της μοιάζει με εκείνη των ηρωίδων της παράστασης και η ζωή της κινδυνεύει να περάσει ως μια αέναη επανάληψη κινήσεων. Μέχρι τη στιγμή που η γυναίκα για τις δουλειές του σπιτιού γίνεται Γυναίκα.


Μια παραγωγή του ιδρύματος Ωνάση
εμφάνιση σχολίων