ΜΟΥΣΙΚΗ PLAYLIST: Μινιμαλισμός

ΜΟΥΣΙΚΗ Η Στέγη κάνει μια ολοήμερη γιορτή, αφιερωμένη στον μινιμαλισμό, το ρεύμα το οποίο είναι απαλλαγμένο από οτιδήποτε είναι περιττό. Το Open day της Στέγης ξεκινάει από το φουαγιέ και φτάνει στην κεντρική σκηνή. Θα φιλοξενεί εκτός από μουσικές των Steve Reich, Philip Glass, Terry Riley, Alvin Lucier, Michael Nyman και John Luther Adams, νέους συνθέτες, καλλιτεχνικές περφόρμανς αλλά και εκθέσεις. Μέσα σε μια μέρα θα έχουμε τη δυνατότητα να μάθουμε όλα όσα αφορούν στο ρεύμα με τους στατικούς θορύβους και τις σχεδόν ανεπεξέργαστες ηχογραφήσεις της φύσης. Η βραδιά θα κλείσει με μία συναυλία, για την οποία ωστόσο θα πρέπει να προμηθευτούμε εισιτήριο.



ΠΡΟ-ΙΣΤΟΡΙΑ: Από τα πρώτα του βήματα, ο μινιμαλισμός αναπτύχθηκε περισσότερο σε γκαλερί, αίθουσες τέχνης και λοφτ, δημιουργώντας ένα παράλληλο κύκλωμα χώρων ακρόασης της σύγχρονης μουσικής με αυτό των καθιερωμένων συναυλιακών χώρων. Σε μεγάλο βαθμό, συνδιαλέχθηκε και ενσωμάτωσε την πρακτική καλλιτεχνικών κινημάτων όπως το Fluxus, η Performance Art, η Conceptual Art και τα Happenings.

Η φυσική συνύπαρξη στους ίδιους χώρους, το ενδιαφέρον για την ηλεκτρονική ενίσχυση του ήχου, η απλούστερη φύση δομών και υλικών, καθώς και η ιδέα του «συγκροτήματος», είναι μερικοί από τους λόγους που η μουσική αυτή επηρέασε καθοριστικά ορισμένα συγκροτήματα και τάσεις της ροκ μουσικής. Μάλιστα, δύο από τα μέλη της αρχικής σύνθεσης των θρυλικών Velvet Underground έπαιζαν προηγουμένως στο συγκρότημα ενός από τους «πατέρες» του μινιμαλισμού, του La Monte Young.

Στις επιρροές του μινιμαλισμού συμπεριλαμβάνονται οι συνθέτες του Organum, μορφές της αναγεννησιακής μουσικής, όπως η πασακάλια και το ground bass, o Erik Satie, η αρμονική στάση στα έργα του Claude Debussy, το “Bolero” του Maurice Ravel, η μουσική Gamelan της Ινδονησίας, οι αφρικανικές πολυρρυθμίες, η ιαπωνική μουσική Gagaku, η θιβετιανή ψαλμωδία, η ακραία συμπύκνωση της μουσικής του Anton Webern, o John Cage και οι ρυθμικές δομές του.

Στον μινιμαλισμό οφείλεται, εν πολλοίς, η νέα άνθηση της όπερας και του Νέου Μουσικού Θεάτρου. Πολλοί από τους συνθέτες που συνδέονται με το μινιμαλισμό έχουν γράψει έργα τα οποία γνώρισαν εξαιρετική αποδοχή από το κοινό και τους κριτικούς, ανανεώνοντας το ενδιαφέρον για τη μορφή αυτή.

Στα αρχικά του βήματα, ο μινιμαλισμός συνάντησε την εχθρότητα των παραδοσιακών σχημάτων και ιδιωμάτων της Νέας Μουσικής. Ένα από τα αποτελέσματα αυτής της κατάστασης ήταν η τεράστια ώθηση που έλαβε η έννοια του συνθέτη-περφόρμερ και η δημιουργία μουσικών συνόλων αφιερωμένων στην εκτέλεση αυτής της μουσικής.

Παρότι αρχικά θεωρήθηκε ένα καθαρά βορειοαμερικανικό πολιτισμικό φαινόμενο, ο μινιμαλισμός είναι στην πραγματικότητα διεθνές ιδίωμα: σημαντικοί εκπρόσωποί του προέρχονται από την Ιαπωνία, τη Λατινική Αμερική, τη Νότια Αφρική, την Αγγλία, τη Γαλλία, την Ολλανδία. Ιδιαίτερη ανάπτυξη γνώρισε και σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.


Info: Μινιμαλισμός, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, 6 Μαρτίου, Συγγρού 107, Μετρό στάση Συγγρού-Φιξ. Είσοδος ελεύθερη.
 

εμφάνιση σχολίων