Άμα σου πάρουν το ρόλο από τα χέρια κάποιος γίνεται καλύτερος -ευχήσου να είσαι εσύ
ΔΗΜΗΤΡΑ ΧΑΤΖΗΜΑΓΙΟΓΛΟΥ
11 Ιουλίου 2014
ΠΑΜΕ ΠΑΛΙ ΤΗ ΣΚΗΝΗ. ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ. Κάθε φορά που γίνεσαι χαλί για να σε πατήσω, εγώ σκουπίζω με φόρα τα βρώμικα παπούτσια μου πάνω σου και βολτάρω ηχηρά.. Περίμενες κάτι διαφορετικό; Και ‘γω. Αλλά μου πήρες το ρόλο μέσα από τα χέρια. Και είναι το μόνο που ξέρω να κάνω τόσο καλά….
ΚΑΠΟΤΕ ΕΚΤΙΜΟΥΣΑ ΣΑΝ ΥΨΙΣΤΟ ΠΡΟΝΟΜΙΟ ΤΟ ΠΟΣΟ ΚΑΛΑ ΣΤΡΟΦΑΡΕΙ ΕΝΑ ΜΥΑΛΟ. Οι άνθρωποι χωρίζονταν σε δύο κατηγορίες. Στους οξυδερκείς και στους ηλίθιους. Είχα βλέπεις πολύ εμπιστοσύνη στο μυαλό μου. Μετά μέστωσα. Ζεστάθηκε η καρδιά μου με την καλοσύνη και τη γενναιοδωρία. Ανακάλυψα την απόλυτη ευτυχία του να δίνω. Και κει την πάτησα μεγαλοπρεπώς. Γιατί περίμενα να πάρω. Και όσο δεν έπαιρνα άλλο τόσο έδινα. Και κατέληγα στρυφνή, μόνη και με όλα τα δίκια του κόσμου με το μέρος μου. Είχα το πάνω χέρι….
ΤΑΛΕΝΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΣΤΟ ΔΟΥΝΑΙ. ΦΡΙΧΤΗ ΚΑΙ ΑΤΑΛΑΝΤΗ ΣΤΟ ΛΑΒΕΙΝ. Σοκάρομαι, πνίγομαι, δε ξέρω τι να το κάνω αυτό που μου δίνεις. Σα να μην το πιστεύω. Το αξίζω; Το επεξεργάζομαι, το αμφισβητώ. Θα σου το πετάξω πίσω βίαια. Ούτε ευχαριστώ δε μπορώ να αρθρώσω. Μου βάζεις τα γυαλιά και ‘γω δε θέλω να δω. Θέλω να παραμείνω μύωψ, να τα βλέπω όλα κάτω από το δικό μου πρίσμα, να σε γεμίζω ενοχές, να σε κρατάω με νύχια και με δόντια. Μείνε. Όλα για πάρτη σου. Μικρομέγαλη. Μικρή.
ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΡΙΖΩΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΒΑΘΑ. Περάσματα και συναντήσεις με παράσιτα και απομυζητικά. Λίγα ψίχουλα αγάπης σου γυρεύω. Όχι άλλες ενοχές μαμά. Μαστίγιο, φωνές και ουρλιαχτά είναι ένα είδος προσοχής, από το τίποτα έτσι δεν είναι; Όλα μέσα. Κορίτσι-γυναίκα, αγόρι-άντρας. Φοβάσαι; Φοβάμαι. Δε φταις εσύ…
ΚΑΙ ΜΕΤΑ; ΜΕΤΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ. Αλλά από την πλευρά που κοιτάζεις με μάτια καθαρά και ορθάνοιχτα το διαφορετικό. Και το αναγνωρίζεις με τη μία. Και στην αρχή το αντιμάχεσαι και το σαμποτάρεις με τα πιο τρελά, τα πιο απίθανα όπλα. Και μαθαίνεις. Και αφήνεσαι. Στην αλήθεια του…
ΜΑΘΑΙΝΩ. ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ ΚΑΙ ΑΠΑΛΑ. ΧΑΡΗ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΟΥ. Μαθαίνω να μην κλωτσάω, να αφήνομαι, να εμπιστεύομαι, να παίρνω και να χαίρομαι σα μικρό παιδί, να δέχομαι, να μην αμφισβητώ, να δίνω από μένα για σένα χωρίς δοσομετρητές. Ακόμα μαθαίνω. Μείνε επειδή το θέλουμε. Όλα δικά μας. Μεγαλώνω. Μαθαίνω. Δαγκώνω το χέρι σου καμιά φορά αλλά παραμένεις. Και με μαθαίνεις να σε μαθαίνω…
ΚΛΑΚΕΤΑ. ΣΚΗΝΗ 3. ΠΑΜΕ! Όταν γίνεσαι μαγικό χαλί για να σε πατήσω, ξαπλώνω πάνω σου, σε κρατάω σφιχτά και ταξιδεύουμε πάνω από τα σύννεφα. Cut.
Φλουοξετίνη: Εκλεκτικός ανταγωνιστής της επαναπρόσληψης σεροτονίνης ή SSRI. Ιδιαίτερα αποτελεσματικό στη θεραπεία της κατάθλιψης.
εμφάνιση σχολίων