Οι Ταινίες της ΣΙΝΕΦΙΛ Εβδομάδας

ΣΙΝΕΦΙΛ ΕΝΑΣ ΗΡΩΑΣ: Ο Ραχίμ βρίσκεται στη φυλακή εξαιτίας ενός χρέους που δεν μπόρεσε να αποπληρώσει. Κατά τη διάρκεια μιας διήμερης άδειας, προσπαθεί να πείσει τον πιστωτή του να αποσύρει την καταγγελία του για ένα μέρος του ποσού. Την ίδια στιγμή, μια χαμένη τσάντα που επιστρέφεται από τον ίδιο στην ιδιοκτήτριά της, τον κάνει λαϊκό ήρωα στα μάτια του κόσμου. Κάποιοι πιστεύουν πως είναι ένα κόλπο στημένο από τον ίδιο και προσπαθούν να βρουν στοιχεία που το αποδεικνύουν. Εκείνος θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να τους πείσει για το αντίθετο, όμως από κάποια στιγμή και μετά, χάνει την ψυχραιμία του.

Πίσω στο Ιράν μετά την δεύτερη ευρωπαϊκή περιπέτειά του, ο Ασγκαρ Φαραντί γράφει και σκηνοθετεί ένα καινούργιο κοινωνικό και ψυχολογικό θρίλερ, που αφορά τα σαθρά όρια, ανάμεσα στο καλό και το κακό, στην αλήθεια και το ψέμα, στην πραγματικότητα και την παραποίησή της με τρόπους που βολεύει κάποιους - κυρίως τα ΜΜΕ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με τα δήθεν αποκαλυπτικά ή εξομολογητικά βίντεο, που διαμορφώνουν κατά το δοκούν τις απόψεις της κοινωνικής γνώμης, η οποία συνήθως αρέσκεται στην επιφανειακή ανάγνωση των γεγονότων και που είναι έτοιμη να σταυρώσει αυτόν που μέχρι χθες λάτρευε.

Πέρα όμως από την ηθογραφία, αποτελεί και την κοινωνική τοιχογραφία ενός κόσμου που μοιάζει απολιθωμένος σαν τα γλυπτά των βράχων της περιοχής του Σιράζ, πόλη στην οποία εξελίσσεται η ιστορία, αλλά και ένα σχόλιο πάνω στην αναπαράσταση της αλήθειας από το σινεμά, και τον τρόπο που μπορεί το ίδιο να «παίξει» με τα συναισθήματα του θεατή, συνήθως με ανέξοδες συγκινήσεις (τον άχαρο ρόλο αυτό αναλαμβάνει ο βραδύγλωσσος γιος του ήρωα που είναι και ο σιωπηλός παρατηρητής όλων όσων συμβαίνουν).

Δεν έχει την συγκινησιακή δύναμη του Ένας Χωρισμός ή του Ο Εμποράκος, είναι όμως το ίδιο περίπλοκο και αιχμηρό, σε ό,τι αφορά τις παρατηρήσεις του για τις κοινωνικές τάξεις, τη θέση των γυναικών στην ιρανική κοινωνία και την όποια απόδοση δικαιοσύνης, σε μια χώρα που βρίσκεται δεκαετίες τώρα μετέωρη ανάμεσα στο μεταίχμιο του παλιού και του νέου κόσμου, με ό,τι και αν αυτό σημαίνει. Εξαιρετικές ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς και μη. Υπέροχο σενάριο γεμάτο ανατροπές, συναρπαστικά ρέον και κατά στιγμές ασθματικό το μονταζ. Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες.

Info: Ενας Ηρωας (Ghahreman/A Hero). Κοινωνική Δραματική. Ιράν, Γαλλία, 2021. Πρεμιέρα: Πέμπτη 1η Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Ασγκαρ Φαραντί. Παίζουν: Αμίρ Τζαντιντί, Μοσέν Ταναμπαμτέ, Μαριάμ Σανταεϊ, Σαλέχ Καριμεϊ. Διανομή: Spentzos Film. 

ΕΚΚΟΛΑΨΗ: Ένα κορίτσι από τα εύπορα προάστια αποφασίζει να εκκολάψει κρυφά στο δωμάτιό της το αυγό μιας κουρούνας, χωρίς να γνωρίζει πως αυτή της η πράξη θα την κάνει  «άλλο άνθρωπο», και ότι θα ραγίσει για πάντα στα - χωρίς παρωπίδες πλέον - μάτια της, την εικόνα της άσπιλης οικογένειάς της.

Υπέροχη, αν και αναμενόμενη σάτιρα πάνω στον - τρομακτικότερο όλων - τόπο της suburbia και της πλαστής εικόνας της τελειότητάς του, μέσα από μια τρομακτική και αστεία παραβολή για την ενηλικίωση και την αποδοχή της σκοτεινής πλευράς του εαυτού της ηρωίδας της.

Πρόκειται για ένα τέλεια κουρδισμένο, body horror movie, από το οποίο λείπουν μονάχα οι αναφορές στην όποια σεξουαλικότητα του κοριτσιού, καθότι βρίσκεται ακόμη στην λεπτή γραμμή ανάμεσα στο τέλος της παιδικής ηλικίας και στην αρχή της εφηβείας.

Ιδιαίτερα απολαυστικό, με ονειρικά σκηνικά, ικανοποιητικά εφέ και καλές ερμηνείες, είναι το ντεμπούτο της Φινλανδής Χάνα Μπέρχολμ από την οποία περιμένουμε πολλά περισσότερα.

Info: Εκκόλαψη (Pahanhautoja/Hatching). Τρόμου Σάτιρα. Φινλανδία, Σουηδία, 2022. Πρεμιέρα: Πέμπτη 1η Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Χάνα Μπέρχολμ. Παίζουν: Σίρι Σολαλίνα, Σοφία Χέικιλε, Γιάνι Βόλανεν, Ρέινο Νόρντιν. Διανομή: Cinobo.


Η ΦΛΟΓΑ ΠΟΥ ΤΡΕΜΟΣΒΗΝΕΙ: Ο Αλάν, ένας συγγραφέας που ολοκληρώνει την θεραπευτική αγωγή απεξάρτησης από το αλκοόλ σε ένα ειδικό κέντρο στις Βερσαλίες, θέλοντας να δώσει ένα τέλος στην μάταιη για τον ίδιο ύπαρξή του, βγαίνει για μια μέρα στον έξω κόσμο του Παρισιού, με σκοπό να συναντήσει τους παλιούς του γνωστούς και φίλους και να διαπιστώσει αν υπάρχει κάποιος πραγματικός λόγος να συνεχίσει να ζει.

Βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα από το 1931 του Πιερ Ντριου Λα Ροσέλ, η ταινία του Λουί Μαλ μεταφέρει στο 1963 - και σε μια δύσκολη και για τον ίδιο περίοδο - την πλοκή του την οποία διανθίζει με προσωπικά στοιχεία. Χωρίς να κρίνει τον ήρωά του, τον ακολουθεί σε μια πορεία αναζήτησης προοπτικής. Όσοι από εμάς είχαμε ανάλογες τάσεις, ή αγαπημένα πρόσωπα που έχασαν την μάχη ερχόμενα αντιμέτωπα με μια ζωή χωρίς νόημα, θα αναγνωρίσουν τον εαυτό τους ή κάποιον άλλον στο πρόσωπο του ήρωα.

Δεν υπάρχει πεισιθανάτια ατμόσφαιρα εδώ. Μόνο λυρισμός, πικρές διαπιστώσεις και αναπάντεχες αλήθειες που ακόμα και αν δεν αφορούν τον περισσότερο κόσμο που δεν το ψάχνει ή που η καθημερινή του επιβίωση - που είναι ένας αγώνας χωρίς τελειωμό - δεν του προσφέρει μια τέτοια  «πολυτέλεια», συγκλονίζουν τον θεατή που πιθανότατα να έχει λόγους να ταυτιστεί με τον χαρακτήρα που ερμηνεύει σε μια πυρετώδη ερμηνεία, ο Μορίς Ρονέ (Ασανσερ για Δολοφόνους), σε μουσική από τις «Γυμνοπαιδίες» του Ερίκ Σατί. Αριστούργημα.

Info: Η Φλόγα που Τρεμοσβήνει (Le Feu Follet/The Fire Within). Δραματική. Γαλλία, Ιταλία, 1963. Επανέκδοση: Πέμπτη 1η Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Λουί Μαλ. Παίζουν: Μορίς Ρονέ, Ζαν Μορό, Αλεξάντρα Στιούαρτ, Ιβόν Κλες, Ιμπέρ Ντεσάν, Αλέν Μοτέτ, Μπερνάρ Νοέλ. Διανομή: Summer Classics.

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΜΕΛΙΣΣΙΟΥ: 1940. Σε ένα ισπανικό χωριό, προβάλλεται σε μια αποθήκη ο Φρανκενστάιν του Τζέιμς Γουέιλ. Η μικρή Ανα θα εντυπωσιαστεί και με τη σειρά της θα προβάλλει το πρόσωπο του - τρομακτικού στην όψη αλλά «φιλικού» με τα παιδιά - τέρατος, στο πρόσωπο ενός λιποτάκτη, που κρύβεται σε μια εγκαταλελειμμένη αγροικία, σε μια πεδιάδα, στο δρόμο για το σχολείο, με τον οποίο θα γίνουν φίλοι, πριν οι Αρχές τον ανακαλύψουν.

Ευφυής παραβολή του Ισπανού Βίκτορ Ερίθε πάνω στην παραμυθία του σινεμά, αλλά και στην πολιτική κατάσταση της χώρας του υπό την δικτατορία του Φράνκο, μέσα από μια αλληγορική ιστορία ενηλικίωσης. Λυρισμός και μινιμαλισμός χαρακτηρίζουν το βλέμμα του σκηνοθέτη σε αυτό το αριστούργημα που επηρέασε όσο καμία άλλη ανάλογη ταινία, μια σειρά από ισπανόφωνους και μη σκηνοθέτες, ειδικά τον Μεξικανό Γκιγιέρμο δελ Τόρο που της έχει αποτίσει φόρο τιμής, τόσο στο Η Ραχοκοκαλιά του Διαβόλου, όσο και στο αριστουργηματικό, Ο Λαβύρινθος του Πάνα.

Info: Το Πνεύμα του Μελισσιού (El espíritu de la colmena/The Spirit of the Beehive). Δραματική. Ισπανία, 1973. Επανέκδοση: Πέμπτη 1η Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Βίκτορ Ερίθε. Παίζουν: Φερνάντο Φερνάν Γκόμεθ, Τερέζα Γκιμπέρα, Ανα Τόρεντ, Ιζαμπέλ Τελέρια, Κέτι ντε λα Καμάρα, Εστάνις Γκονζάλεθ. Διανομή: Carousel Films.

ΤΡΕΙΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΣΜΟΝΗΣ: Από τον σκηνοθέτη των Mad Max, τον Αυστραλό, ελληνικής καταγωγής, Τζορτζ Μίλερ με βραβείο Όσκαρ Καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων για το Happy Feet. Η Δρ. Αλήθεια Μπίνι είναι μία ακαδημαϊκός ικανοποιημένη από τη ζωή της, ένα πλάσμα ταγμένο στη λογική. Ενώ βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη για ένα συνέδριο, συναντά ένα Τζίνι που της προσφέρει τρεις ευχές με αντάλλαγμα την ελευθερία του. Όμως, η πρόταση του πέφτει πάνω σε δύο εμπόδια. Πρώτον, εκείνη αμφιβάλλει ότι είναι αληθινός και δεύτερον, ούσα ακαδημαϊκός στον τομέα των μύθων και της ιστορίας, γνωρίζει καλά ότι όλες οι διηγήσεις με τις ευχές που εκπληρώνονται δεν έχουν καλό τέλος. Το Τζίνι υπερασπίζεται τη θέση του εξιστορούμενο φανταστικές ιστορίες από το παρελθόν του. Τελικά, την παρασύρει και εκείνη κάνει μια ευχή που εκπλήσσει και τους δύο.

Info: Τρεις Χιλιάδες Χρόνια Προσμονής (Three Thousand Years of Longing). Φαντασίας. ΗΠΑ, Αυστραλία, 2022. Πρεμιέρα: Πέμπτη 1η Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Τζορτζ Μίλερ. Παίζουν: Τίλντα Σουίντον, Ιντρις Ελμπα, Αομίτο Λαγκουμ, Νικολά Μουάβαντ. Διανομή: Tanweer.

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑΝΕ ΟΙ ΚΑΡΑΒΙΔΕΣ: Μια ιστορία μυστηρίου βασισμένη στο όμωνυμο best seller μυθιστόρημα, η ταινία αφηγείται την ιστορία της Κάια, ενός κοριτσιού που εγκαταλείφθηκε τους ανθρώπους και μεγάλωσε μέχρι την ενηλικίωση στους επικίνδυνους βάλτους της Βόρειας Καρολίνας. Για χρόνια, οι φήμες για την «Πιτσιρίκα του Βάλτου» στοίχειωναν το Μπάρκλι Κοόυβ, απομονώνοντας την ευαίσθητη κι έξυπνη Κάια από την κοινότητά της. Όταν δύο νεαροί από την πόλη γοητεύονται από την ομορφιά της, η Κάια ανοίγεται σε μια νέα ζωή, αλλά όταν ο ένας από τους δύο βρεθεί νεκρός, η κοινωνία την βαφτίζει ως κύρια ύποπτη. Καθώς η υπόθεση εξελίσσεται, η ετυμηγορία για το τι πραγματικά συνέβη περιπλέκεται ακόμη περισσότερο, απειλώντας να αποκαλύψει τα πολλά μυστικά που κρύβονταν μέσα στο βάλτο.

info: Εκεί Που Τραγουδάνε οι Καραβίδες (Where the Crawdads Sing). Κοινωνική Δραματική. ΗΠΑ, 2022. Πρεμιέρα: Πέμπτη 1η Σεπτεμβρίου. Σκηνοθεσία: Ολίβια Νιούμαν. Παίζουν: Ντέιζι Έντγκαρντ-Τζόουνς, Τέιλορ Τζον Σμιθ, Χανς Ντίκινσον. Διανομή: Feelgood Entertainment.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ:
ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΜΠΕΡΓΚΜΑΝ:  Ένα ζευγάρι σκηνοθετών ταξιδεύουν στο νησάκι Φόρε της Σουηδίας, εκεί όπου ο Μπέργκμαν έζησε για χρόνια και γύρισε τις περισσότερες ταινίες του. Οι ένας τους είναι καλεσμένος με την ταινία του στο τοπικό φεστιβάλ, όμως και οι δυο τους, σκοπεύουν να περάσουν στο νησί το καλοκαίρι και να δουλέψουν τα σενάρια των επόμενων ταινιών τους, αναζητώντας την έμπνευση στο υποβλητικό τοπίο του νησιού.

Η ταινία της Μία-Χάνσεν Λοβ (Το Μέλλον), μοιάζει να περιέχει προσωπικά στοιχεία καθώς υπήρξε σύντροφος του Ολιβιέ Ασαγιάς (Personal Shopper). Το ζευγάρι των σκηνοθετών, επηρεάζεται - με διαφορετικό τρόπο ο καθένας - από την παραμονή του στο νησί. Εκείνη από κάποια στιγμή και μετά, αποφασίζει να του διηγηθεί το στόρι που επεξεργάζεται και το οποίο αφορά την συνάντηση δύο πρώην εραστών στο νησί, που βρίσκονται εκεί για τον γάμο κοινής τους φίλης, και που ο θεατής βλέπει σαν ταινία μέσα στην ταινία - ένα στόρι που αντικατοπτρίζει με τον τρόπο του τη δική τους σχέση.

Υπάρχουν πολλές trivial πληροφορίες για τον Μπέργκμαν και τις ταινίες του, όμως η ταινία, όπως και η ταινία μέσα της, δεν αφορούν και τόσο το πνεύμα του δημιουργού, αλλά προσφέρουν κάποιες σημερινές παρατηρήσεις πάνω στην σχέση του με την τέχνη, τις γυναίκες και τα παιδιά του, τα οποία έβαζε σε δεύτερη μοίρα.

Info: Το Νησί του Μπέργκμαν (Bergman Island). Δραματική Αισθηματική. Γαλλία, Γερμανία, 2021. Πρεμιέρα: Πέμπτη 25 Αυγούστου. Σκηνοθεσία: Μία-Χάνσεν Λοβ. Παίζουν: Βίκι Κριπς, Τιμ Ροθ, Μία Γουασικόφσκα, Αντερς Ντανιελσεν Λίε. Διανομή: Weird Wave.

ΟΥΤΕ ΚΑΝ: Λίγο έξω από το Λος Άντζελες, στην κοιλάδα Santa Clarita Valley της Νότιας Καλιφόρνια, τα αδέλφια OJ και Emerald έχουν κληρονομήσει ένα ράντσο αλόγων από τον πατέρα τους και συνεχίζουν τη σκυτάλη της τέχνης του, ως εκπαιδευτές ζώων για γυρίσματα κινηματογραφικών ταινιών και τηλεόρασης. Όμως τα οικονομικά δεν τους βγαίνουν. Δίπλα τους βρίσκεται ένα Western θεματικό πάρκο, με διαχειριστή, ένα πρώην παιδί-θαύμα της τηλεόρασης, που κουβαλάει κάποια δικά του τραύματα και που θέλει να αγοράσει την επιχείρηση των αδελφιών

Ο OJ και η Emerald αρχίζουν να παρατηρούν ανεξήγητα φαινόμενα, τα οποία τους οδηγούν σε απίστευτες ανακαλύψεις που μοιάζουν να έρχονται από τον ουρανό. Θα προσπαθήσουν να τα αποτυπώσουν στην κάμερα, για να μπορέσουν έτσι να έχουν οικονομικό όφελος, από την πώληση των βίντεο στα ΜΜΕ. Τα γεγονότα κλιμακώνονται όταν τα αδέλφια επιστρατεύουν την εξειδικευμένη βοήθεια του υπαλλήλου ενός καταστήματος ηλεκτρονικών και ενός βετεράνου κινηματογραφιστή. Καθώς οι προσπάθειές τους φτάνουν σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή, όλοι παρασύρονται στη δίνη μιας τρομακτικής καταιγίδας ανεξηγητων συμβάντων.

Στην τρίτη σκηνοθετική του προσπάθεια ο Τζόρνταν Πιλ του Τρέξε! (Get Out!) και του Εμείς (Us), θέτει τον πήχη ιδιαίτερα ψηλά, στην πιο φιλόδοξη μέχρι σήμερα ταινία του και παρόλο που δεν καταφέρνει να κρατήσει τις ισορροπίες των πολλαπλών θεματικών του, το αποτέλεσμα είναι μεν άνισο, αλλά ιδιαίτερα ενδιαφέρον, καθώς προσπαθεί να αποδομήσει τις χολιγουντιανές περιπέτειες επιστημονικής φαντασίας και τρόμου, εκ των έσω.

Καταρχήν το Ούτε Καν δεν είναι μόνο μία ταινία, καθώς προσφέρει υλικό για τουλάχιστον άλλες τρεις. Στο πρώτο επίπεδο έχουμε μια περιπέτεια στενών επαφών τρίτου τύπου, όπου οι εξωγήινοι έρχονται σε στενή επαφή με τα γήινα πλάσματα. Στο δεύτερο έχουμε μια σάτιρα των μηχανισμών του Χόλιγουντ, οι οποίοι κυριολεκτικά απορροφούνται από τον εαυτό τους, από την ίδια τους τη φιλοδοξία και από την ακόρεστη δίψα τους, για όλο και περισσότερο θέαμα. Στο τρίτο επίπεδο διαφαίνεται ένας φόρο τιμής, στους αφανείς Αφροαμερικανούς πρωτεργάτες, αλλά και στους κατοπινούς συντελεστές του φιλμικού σύμπαντος, οι οποίοι συνετέλεσαν με την δουλειά τους, στην άνθιση της μεγαλύτερης κινηματογραφικής βιομηχανίας του πλανήτη. Στο τέταρτο έχουμε την ιστορία του Ρίκι, του πρώην παιδιού θαύματος, μια ιστορία που θα μπορούσε να αποτελεί το θέμα μιας άλλης, ξεχωριστής ταινίας. Μιας τρομακτικής παραμέτρου που αρχικά μοιάζει παράταιρη, μέχρι να ενσωματωθεί από τον σκηνοθέτη στο επίπεδο της σπουδής του πάνω στους μηχανισμούς του θεάματος. Ενός θεάματος που τελικά κάνει και τον ίδιο, μια χαψιά, όπως ακριβώς συμβαίνει με τον αγέρωχο κινηματογραφιστή της ταινίας, ο οποίος κατά δική του ομολογία, κάνει άλλες ταινίες για τον εαυτό του και άλλες για τον κόσμο.

Η προσπάθεια συνδυασμού τους από τον Πιλ καταλήγει σε ένα υβριδικό αποτέλεσμα, άνισο αλλά και ακαταμάχητο, με κλιμακούμενο σασπένς, στιγμές τρόμου, εξαιρετική ηχητική μπάντα και οικονομία στην χρήση των ειδικών εφέ.

Info: Ούτε Καν (Nope). Περιπέτεια Φαντασίας Τρόμου. ΗΠΑ, 2022. Πρεμιέρα: Πέμπτη 25 Αυγούστου. Σκηνοθεσία: Τζόρνταν Πιλ. Παίζουν: Ντάνιελ Καλούγια, Κίκι Πάλμερ, Στίβεν Γιουν, Μπράντον Περέα, Μάικλ Γουίνκοτ. Διανομή: Tulip Entertainment.

ΜΑΡΚΕΤΑ ΛΑΖΑΡΟΒΑ:  Μεσαίωνας, 13ος αιώνας. Ο Μίκολας κι ο αδελφός του, Ανταμ, μέλη μιας ομάδας παγανιστών, ληστεύουν περαστικούς για λογαριασμό του τυραννικού τους πατέρα, Κόζλικ. Σε μια από τις ληστείες, πιάνουν όμηρο έναν νεαρό Γερμανό, του οποίου όμως ο πατέρας έχει δραπετεύσει κι αναγγέλλει στον βασιλιά το συμβάν. Ο Κόζλικ ετοιμάζεται για την οργή του βασιλιά κι αποζητά την συμμαχία του χριστιανού γείτονα του, Λαζάρ. Όταν αυτός του την αρνείται, ο Μίκολας απαγάγει και βιάζει την κόρη του Λαζάρ, Μαρκέτα, η οποία προοριζόταν από τον πατέρα της να αφιερωθεί στον Θεό και να ζήσει μια ζωή ως μοναχή σε μοναστήρι.

Η «αδελφή» ταινία του Η Κοιλάδα των Μελισσών (και οι δύο γυρίστηκαν με το ίδιο μπάτζετ, αντικείμενα και συνεργείο, για να δικαιολογήσουν τα έξοδα της Μαρκέτα), δεν θα μπορούσε να είναι πιο διαφορετική από εκείνη. Πιο περίπλοκη και άναρχη στη δομή της, αφορά το πέρασμα από τον παγανισμό στη χριστιανική εποχή, όπως επιβλήθηκε σταδιακά σε όλη την Ευρώπη. Η Αλεξάντρα, αδελφή των Μίκολας και Ανταμ θα ερωτευτεί τον Γερμανό αιχμάλωτο και θα προσπαθήσει να τον σώσει. Με τον ίδιο τρόπο η Μαρκέτα και ο Μίκολας, θα ερωτευτούν ο ένας τον άλλον με τον έναν από τους δύο να θυσιαστεί για τη σωτηρία του άλλου, από τον οδοστρωτήρα της «προόδου»: της συμμαχίας του τοπικού βασιλιά με τους Γερμανούς γείτονες.

Δεν προσφέρει την συναισθηματική φόρτωση των Μελισσών, και ας έχει σαν κέντρο βάρους της τον χωρίς ελπίδα έρωτα. Είναι όμως πιο αριστοτεχνική και άγρια, τόσο που μοιάζει να σαν να γυρίστηκε πραγματικά στον μεσαίωνα. Χρειάζεται υπομονή και ανοιχτό βλέμμα για εγγυημένη, αισθητική και κινηματογραφική απόλαυση.

Info: Μαρκέτα Λαζάροβα (Marketa Lazarova). Περιπέτεια Εποχής. Τσεχοσλοβακία, 1967. Πρεμιέρα: Πέμπτη 25 Αυγούστου. Σκηνοθεσία: Φράντισεκ Βλάτσιλ. Παίζουν: Μάγκντα Βασαρίοβα, Γιόζεφ Κεμρ, Φράντισεκ Βελέτσκι, Γιάροσλαβ Μούτσκα, Μικάλ Κόζουχ. Διανομή: New Star. 

Σ.Σ. Μην χάσετε ακόμη την συνέχιση των προβολών αριστουργημάτων σε επανέκδοση όπως το ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΖΗΣΩ (You Only Live Once), του Φριτς Λανγκ, το Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΡΚΑΝΤΙΝ (Confidential Report), του Ορσον Γουέλς, το Η ΦΩΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΥΚΟΥ (One Flew Over the Cuckoo's Nest), του Μίλος Φόρμαν, το ΜΠΑΡΑΒΕΝΤΟ (Barravento), του Γκλάουμπερ Ρόχα, ΤΟ ΜΑΓΑΖΑΚΙ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΟΔΟΥ (Obchod na Korze), των Γιαν Καντάρ και Ελμαρ Κλος, το ΜΟΥΣΙΚΟ ΔΩΜΑΤΙΟ (Jalsaghar), του Σατιαζίτ Ράι, αλλά και το ΟΙ ΓΕΦΥΡΕΣ ΤΟΥ ΜΑΝΤΙΣΟΝ (The Bridges of Madison County), του Κλιντ Ιστγουντ και ΤΟ ΔΕΙΠΝΟ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΕ (My Dinner with Andre), του Λουί Μαλ, μεταξύ αρκετών άλλων... Καλή μας Νέα Σεζόν!

εμφάνιση σχολίων