8
1
σχόλια
2307
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ
Δεν Υπάρχει Κακό. Ανάμνηση. Κβο Βάντις, Άιντα; Γκαγκάριν. Μόνη με τα Όνειρά της. Μιναμάτα. Ο Ρον Χάλασε. Γεώργιος Καραϊσκάκης: Στα Σύνορα του Μύθου. Από τον κινηματογραφικό μας συντάκτη Χ. Λακταρίδη
 
[email protected]| ΦΩΤΟ: ΑΝΑΜΝΗΣΗ
20 Οκτωβρίου 2021
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΚΟ: Το 24ωρο ενός οικογενειάρχη που ασκεί ένα ιδιαίτερο επάγγελμα, ακολουθείται από την ιστορία ενός φαντάρου, αντιρρησία συνείδησης, μια βραδιά που είναι αποφασισμένος για όλα. Ένας άλλος φαντάρος, που παίρνει τριήμερη άδεια, για να παρευρεθεί στα γενέθλια της αγαπημένης του και να της κάνει πρόταση αρραβώνων, έρχεται αντιμέτωπος με ένα αναπάντεχο γεγονός. Ένα ζευγάρι που ζει μια ήσυχη ζωή μακριά από την μεγάλη πόλη, υποδέχεται την νεαρή ανιψιά του συζύγου που έρχεται για λίγες μέρες από τη Γερμανία, χωρίς να γνωρίζει πως οι θείοι της έχουν να της κάνουν, μια συνταρακτική αποκάλυψη που την αφορά.

Από αυτή τη στήλη τα τελευταία 8 χρόνια, έχουμε εκφράσει πολλές φορές τον θαυμασμό μας και την αγάπη μας για τον Ιρανικό Κινηματογράφο. Κάθε νέα περσική ταινία που βρίσκει διανομή στη χώρα μας, έρχεται απλά να μας το επιβεβαιώσει. Το σπονδυλωτό, Δεν Υπάρχει Κακό του Μοχάμαντ Ρασούλοφ (Ένας Ακέραιος Άνθρωπος), αποτελείται από τέσσερις ιστορίες/κεφάλαια, τέσσερις ταινίες μικρού και μεσαίου μήκους, με θέμα τους την θανατική ποινή, την οποία με έμμεσο ή άμεσο τρόπο καταδικάζουν, σχολιάζοντας μέσα από μυθοπλαστικές ιστορίες, τις πιθανές ή πιο απίθανες επιπτώσεις της, στην κοινωνία και στην καθημερινότητα κάποιων από τα μέλη της. Δύο από αυτούς είναι φαντάροι, οι οποίοι μοιάζουν υποχρεωμένοι κατά τη διάρκεια της θητείας τους, να κλωτσήσουν το σκαμνί, ενός καταδικασμένου σε θάνατο με απαγχονισμό.

Χωρίς αυτάρεσκους φεστιβαλικούς, ελιτισμούς, ο βαθειά ανθρωπιστής και πολιτικά ανήσυχος Ρασούλοφ, αφηγείται τις επιφανειακά απλές, ανθρωποκεντρικές ιστορίες του, οι οποίες κρύβουν μέσα τους, συνεχείς και συνταρακτικές, σεναριακές εκπλήξεις. Στις δύο τελευταίες από αυτές μάλιστα, οι οποίες εξελίσσονται στην εξοχή, οι εικόνες ξεχειλίζουν από λυρισμό, που έρχεται σε αντίστιξη με τα αισθήματα εσωτερικής ή εξωτερικής ταραχής, των βασικών ηρώων τους. Πέρα από το αντιμιλιταριστικό, αντικαθεστωτικό πνεύμα του, «τολμά» να δείξει και γυναίκες χωρίς τις μαντήλες τους, έτσι όπως θα τις συναντούσε κανείς πραγματικά στο σπίτι τους, μαζί με τους άντρες τους ή τους πολύ κοντινούς συγγενείς τους. Όταν η νεαρή Ντάρια (την οποία υποδύεται η κόρη του σκηνοθέτη Baran - Βροχή - Ρασούλοφ), έρχεται από τη Γερμανία, η θεία της η Ζαμάν τη ρωτάει πως είναι να φοράει παντού τη μαντήλα. «Cool», απαντάει η μικρή. «Δεν είναι καθόλου κουλ όταν πρέπει να τη φοράς συνέχεια», της απαντά εκείνη.

Μετά τη βράβευση της ταινίας με την Χρυσή Άρκτο στην περσινή 70η Berlinale - όπως συνέβη και μετά τη προβολή του Ένας Ακέραιος Άνθρωπος - ο σκηνοθέτης φυλακίστηκε από το Καθεστώς για έναν χρόνο προς παραδειγματισμό, με την παγκόσμια κινηματογραφική κοινότητα να αντιδρά άμεσα. Περιμέναμε έναν ολόκληρο χρόνο να δούμε την ταινία λόγω του περσινού εγκλεισμού. Πρόκειται για μια από τις πιο αγαπημένες μας ταινίες για τη τρέχουσα σεζόν, αλλά και για το 2020 (έτος παραγωγής της ταινίας).

Info: Δεν Υπάρχει Κακό (Sheytan Vojud Nadarad/There is No Evil). Κοινωνική Δραματική. Ιράν, Γερμανία, Τσεχία 2020. Πρεμιέρα: Πέμπτη 21 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Μοχάμαντ Ρασούλοφ. Παίζουν: Μπαράν Ρασούλοφ, Ματάμπ Σερβατί, Μοχάμαντ Σεντιγκιμέρ, Ζίλα Σαχί, Μοχάμαντ Βαλιζαντεγκάν, Εσάν Μιροσεϊνί, Καβέ Ανγκάρ, Ντάρια Μογκμπελί, Ρεζά Μπαχραμί, Ποουιά Μεχρί. Διανομή: Ama Films.


ΑΝΑΜΝΗΣΗ: Η Τζέσικα ζει στη Σκοτία και ασχολείται με την ανθοκομία. Όταν επισκέπτεται την αδελφή της στη Μπογκοτά αρχίζει να ακούσει παράξενους ήχους ακόμα και κατά την διάρκεια του ύπνου της. Η συνεχής επανάληψη αυτών των ήχων την κάνουν να αναζητήσει την προέλευση τους.

Ο Ταϊλανδός Απιτσατπόνγκ Βιρασετάκουν (Ο Θείος Μούμνι Θυμάται τις Προηγούμενες Ζωές του) και οι ταινίες του, ήταν πάντοτε πολύ φεστιβαλικές και σκληροπυρηνικά arthouse, για να κινήσουν το ενδιαφέρον της ελληνικής διανομής. Το ότι στην τελευταία ταινία του που γυρίστηκε στη Κολομβία και που κέρδισε το Βραβείο Κριτικής Επιτροπής στις Κάννες, πρωταγωνιστεί η Τίλντα Σουίντον, την χρήζει αυτόματα κατάλληλη για να παιχτεί και στις ελληνικές αίθουσες. Οι τελετουργικοί ρυθμοί και ο συμβολικός μυστικισμός της γραφής του Βιρασετάκουν, κάνουν την ταινία ιδιαίτερα ελκυστική για τους πιο μυημένους θεατές, αυτούς που αγαπούν το υπαινικτικό και εικαστικά 'ανήσυχο' σινεμά.

Info: Ανάμνηση (Memoria). Δραματική. Ταϊλάνδη, Κολομβία, Γαλλία, Γερμανία, Μεξικό, Κίνα 2021. Πρεμιέρα: Πέμπτη 21 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Απιτσατπόνγκ Βιρασετάκουν. Παίζουν: Τίλντα Σουίντον, Ελκιν Ντιάζ, Ζαν Μπαλιμπάρ. Διανομή: Spentzos Film.


ΚΒΟ ΒΑΝΤΙΣ, ΑΪΝΤΑ: Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, η ταινία διαδραματίζεται το καλοκαίρι του 1995, κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Σρεμπρένιτσα στη Βοσνία από τον στρατό της Σερβίας. Η Άιντα εργάζεται ως διερμηνέας για τις δυνάμεις των Ηνωμένων Εθνών που βρίσκονται στην περιοχή για τη διατήρηση της ειρήνης. Καθώς ο κλοιός πολιορκίας της πόλης σφίγγει η Άιντα θα πρέπει να πάρει αποφάσεις ζωής και θανάτου για τον εαυτό της και την οικογένειά της.

Η γενοκτονία των μουσουλμάνων κατοίκων της Σρεμπρένιτσα από τον σερβικό στρατό με τη βοήθεια - δεν ξεχνάμε - ακροδεξιών παραστρατιωτικών ομάδων από την Ελλάδα, το καλοκαίρι του '95, είναι μια μαύρη σελίδα της σύγχρονης Ευρωπαϊκής ιστορίας αλλά και της ιστορίας της ειρηνευτικής δύναμης των Ηνωμένων Εθνών, που δεν κατάφερε να αποτρέψει, ανάλογη με εκείνη της Ρουάντα. Η ταινία της Τζασμιλά Ζμπάνιτς (Σεράγεβο, Σ' Αγαπώ), μιλάει για το γεγονός μέσα από την φανταστική ιστορία της Άιντα, μιας διερμηνέα του ΟΗΕ που προβλέποντας του τι πρόκειται να συμβεί, προσπαθεί με κάθε τρόπο να σώσει τους δυο γιους της και τον άντρα της από τα χέρια των Σέρβων και του περίφημου δολοφόνου, Στρατηγού Μλάντιτς που διέταξε τη σφαγή.

Σαν ταινία, δεν είναι ούτε καλύτερη, ούτε χειρότερη από άλλες ανάλογες απόπειρες τύπου 'Hotel Ρουάντα'. Η υψηλή της βαθμολογία και οι δεκάδες συμμετοχές της και τα βραβεία στα φεστιβάλ, που μάλλον έχουν να κάνουν περισσότερο με την 'πολιτικά ορθή' θέση της, δεν δικαιολογούνται από το συμπαθές, αλλά απλοϊκό αποτέλεσμα, κατά τη γνώμη μας, το οποίο βρίθει από ασάφειες και σεναριακές ευκολίες, σε μια ιστορία που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, αλλά είναι μυθοπλαστική. Πέρα από την ερμηνεία της Γιάσνα Ντούρισιτς, η δυναμική της ταινίας εξαντλείται στο θέμα του γεγονότος αυτού καθεαυτού, στο οποίο όμως δεν μοιάζει να εμβαθύνει αρκετά. Μονάχα το φινάλε καταφέρνει να αποδώσει συμβολικά, τη σημερινή πικρία των θυμάτων για όλα όσα δεν έγιναν τότε και όλα όσα δεν γίνονται ακόμη και σήμερα.

Info: Κβο Βάντις, Άιντα; (Quo Vadis, Aida?). Δραματική. Βοσνία & Ερζεγοβίνη, Αυστρία, Ρουμανία, Ολλανδία, Πολωνία, Γερμανία, Γερμανία, Τουρκία, 2020. Πρεμιέρα: Πέμπτη 21 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Τζασμιλά Ζμπάνιτς. Παίζουν: Γιάσνα Ντούρισιτς, Ιζουντίν Μπαζροβιτς, Γιόχαν Χέλντενμπεργκ, Ρέιμοντ Θίρι, Μπόρις Ισακοβιτς, Μπόρις Λερ. Διανομή: One From the Heart.


ΓΚΑΓΚΑΡΙΝ: Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, ένα από τα οικιστικά συγκροτήματα που περιβάλλουν το Παρίσι, ήταν κι αυτό που ονομάστηκε Γιούρι Γκαγκάριν, προς τιμήν του πρώτου ανθρώπου που απελευθερώθηκε από την βαρύτητα της Γης και βγήκε στο Διάστημα . Μάλιστα ο ίδιος ο Σοβιετικός κοσμοναύτης πήγε στη Γαλλία και εγκαινίασε το φιλόδοξο συγκρότημα των 370 διαμερισμάτων . Όμως τα χρόνια περνάνε για όλους, πλούσιους και φτωχούς, άσημους και διάσημους, και τα όνειρα των ανθρώπων ξεφτίζουν . Μισόν αιώνα μετά την ανέγερσή του, το συγκρότημα Γκαγκάριν ήταν απαξιωμένο και υποβαθμισμένο . Οι οικογένειες που κατοικούσαν σ’ αυτό άρχισαν να το εγκαταλείπουν, όταν αποφασίστηκε η κατεδάφισή του. Όμως, ένα μικρό αγόρι, ο Γιούρι, που ονειρεύεται να γίνει αστροναύτης και φέρει περήφανα το όνομα του πρώτου ανθρώπου που κοίταξε τη Γη από ψηλά, δεν συμφωνεί, και με τους φίλους του, τα παιδιά των τελευταίων ενοίκων του Γκαγκάριν, προσπαθεί να σώσει το συγκρότημα από την κατεδάφιση. Στην πραγματικότητα αγωνίζεται, με την αγνότητα και τον αυθορμητισμό της ηλικίας του για μια θέση στον ήλιο, για το δικαίωμα να ζει, αυτός και οι φίλοι του  στην υποβαθμισμένη και συκοφαντημένη γειτονιά τους, που είναι τόσο κοντά στην Πόλη του Φωτός, στη λαμπερή πρωτεύουσα της Γαλλίας, αλλά και τόσο μακριά. Ο Γιούρι είναι ένας Μικρός Πρίγκηπας  που παλεύει μέχρι τέλους να προστατεύσει τον πλανήτη του. Που ζει μέσα στη φτώχεια αλλά ονειρεύεται για κάτι καλύτερο, κοιτώντας με το τηλεσκόπιο του τα αστέρια.

Φιλία, όνειρα, σκοπός στη ζωή, σεβασμός στη διαφορετικότητα: αυτές είναι οι αξίες που οι νέοι σκηνοθέτες, η Λιατάρ και ο Τουίλ, κατόρθωσαν να αποτυπώσουν στο φιλμ, με τα παιδιά που πρωταγωνιστούν να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Ένα ντεμπούτο που ξεχώρισε από την επίσημη επιλογή των Καννών, οδηγώντας τον ίδιο τον διευθυντή του Φεστιβάλ, Τιερί Φρεμό, να του πλέξει το εγκώμιο. Η ταινία βραβεύτηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας και της Μονς του Βελγίου, ενώ ο πρωταγωνιστής, ο μικρός Αλσενί Μπατιλί, τιμήθηκε με το Βραβείο  Πρώτου Ανδρικού Ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σεβίλης.

Info: Γκαγκάριν (Gagarine). Κοινωνική Δραματική. Γαλλία 2020. Πρεμιέρα: Πέμπτη 21 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Φανί Λιατάρ & Ζερεμί Τρουλ. Παίζουν: Αλσενί Μπαθιλί, Λίνα Κούντρι, Τζαμίλ ΜακΚρέιβεν. Διανομή: Weird Wave.


ΜΟΝΗ ΜΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΗΣ: Τοποθετημένη στα τέλη της δεκαετίας του 1960, η ταινία διερευνά τα θέματα της μετανάστευσης, των αξιών της κοινότητας και της οικογενειακής αφοσίωσης μέσα από τα μάτια μιας νεαρής κοπέλας, της Λουτσία που μένει πίσω με τη γιαγιά της, Μαρία, όταν οι γονείς της μεταναστεύουν στη Γαλλία για να βρουν δουλειά. Η Λουτσία το βρίσκει δύσκολο να μάθει να ζει χωρίς την οικογένειά της και προσπαθεί να βρει τη θέση της στο μικρό, παραδοσιακό χωριό υπό την προσεκτική καθοδήγηση της αυστηρής γιαγιάς της.  Καθώς όμως μπαίνει στην εφηβεία, η παιδική της αθωότητα χάνεται από ένα αποτρόπαιο οικογενειακό μυστικό και ο κόσμος της παιδικής της ευθραυστότητας και της σπαρακτικής νοσταλγίας την πληγώνει μπροστά στην προοπτική της επερχόμενης ενηλικίωσης.

Η αξιοπρέπεια, η δύναμη και η αισιοδοξία γίνονται τα χαρακτηριστικά που η Λουτσία κληρονομεί εν αγνοία της καθώς μαθαίνει τελικά για τη συμπόνια της στωικής γιαγιάς της και τη βαθιά καλλιέργεια της αγάπης σε αυτό το ντεμπούτο του Ιταλού Πάολο Λικάτα, που βγαίνει στις αίθουσες από την νέα εταιρεία διανομής, Enorama.

Info: Μόνη Με τα Όνειρά της (Picciridda - Con i Piedi Nella Sabbia/Alone With Her Dreams). Κοινωνική Δραματική. Ιταλία 2020. Πρεμιέρα: Πέμπτη 21 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Πάολο Λικάτα. Παίζουν: Τάνια Μπαμπάτσι, Κάτια Γκρέκο, Μάρτα Καστίλια. Διανομή: Enorama.


MINAMATA:  Η Ταινία αφηγείται την αληθινή ιστορία του πολεμικού φωτογράφου Γιουτζίν Σμιθ, ο οποίος έχει χαρακτηριστεί ως 'ίσως ο πιο σημαντικός Αμερικανός φωτογράφος στην ανάπτυξη του εκδοτικού φωτογραφικού δοκιμίου'. Με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο να έχει τελειώσει και οι φωτογραφίες του από τα μέτωπα των μαχών του Ειρηνικού να έχουν καθορίσει την εικόνα που είχε το αμερικάνικο κοινό για τον πόλεμο, ο Σμιθ έχει αποτραβηχτεί από την ενεργό δράση και την κοινωνία. Μέχρι την στιγμή που ένας φίλος του, του προτείνει να φωτογραφίσει για λογαριασμό του περιοδικού Life τις επιπτώσεις που έχει στους κατοίκους η σταθερή δηλητηρίαση των νερών από τα απόβλητα ενός χημικού εργοστασίου στη Μιναμάτα της Ιαπωνίας.

Όπως και στο 'Κβο Βάντις, Άιντα' πιο πάνω, η Μιναμάτα, δεύτερη ταινία μυθοπλασίας του εικαστικού και παραγωγού Αντριου Λέβιτας, αφορά ένα πραγματικό γεγονός που συνέβη το 1971 και που συντάραξε στην εποχή του. Ο Σμιθ, μετά από μια επίπονη προσπάθεια και κάτω από την απειλή των αρχών και του διευθυντή του εργοστασίου, καταφέρνει να πείσει τους ντόπιους να τον εμπιστευτούν και να σταματήσουν να φοβούνται την όποια τιμωρία, ή να ντρέπονται να φωτογραφηθούν για να δείξουν στον κόσμο τα αποτελέσματα της μόλυνσης πάνω στα σώματά τους.

Όπως και στην ταινία της Ζμπάνιτς όμως, το θέμα της μοιάζει πολύ πιο ενδιαφέρον από την κοινότοπη κινηματογραφική μεταφορά του. Βλέπουμε για πολλοστή φορά έναν παραιτημένο από τη ζωή πρωταγωνιστή, να βρίσκει νόημα μέσα από την προσπάθειά του να βοηθήσει μια κοινότητα κατατρεγμένων ανθρώπων στο να βρουν το δίκιο τους. Η αφήγηση είναι αρκετά φλύαρη σε ό,τι αφορά τον ίδιο τον Σμιθ και τις αμφιβολίες του, όμως αποκτά περισσότερο ενδιαφέρον όταν αναφέρεται στους ντόπιους και στις εντάσεις σε σχέση με τις διεκδικήσεις τους από τη διεύθυνση του εργοστασίου, που αδιαφορεί για τις τύχες τους.

Info: Μιναμάτα (Minamata). Δραματική Βιογραφία. Βρετανία, 2020. Πρεμιέρα: Πέμπτη 21 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Αντριου Λέβιτας. Παίζουν: Τζόνι Ντεπ, Μπιλ Νάι, Χιρογιούκι Σανάντα, Μινάμι, Κάθριν Τζένκινς. Διανομή: Odeon.


Ο ΡΟΝ ΧΑΛΑΣΕ:  Η νέα ταινία κινουμένων σχεδίων της 20th Century Animation, αφηγείται την ιστορία του Μπάρνεϊ, ενός κοινωνικά απροσάρμοστου γυμνασιόπαιδου και του Ρον, του υπερσύγχρονου ψηφιακού ρομπότ που μιλά και περπατά και η οποία υποτίθεται πως είναι 'Ο Αντισυμβατικός Κολλητός Φίλος'.

Οι ξεκαρδιστικές δυσλειτουργίες του Ρον, στην εποχή των social media, μπλέκουν τον Μπάρνεϊ και τον Ρον σε ένα γεμάτο δράση ταξίδι μέσα από το οποίο το αγόρι και το ρομπότ του, μαθαίνουν να ζουν και να απολαμβάνουν το υπέροχο χάος της αληθινής τους φιλίας. Μια συγκινητική, αλλά και ξεκαρδιστική ιστορία που αφορά την ιδιότυπη φιλία μεταξύ ενός γυμνασιόπαιδου και του ελαττωματικού του ρομπότ.

Info: Ο Ρον Χάλασε (Ron's Gone Wrong). Κινούμενα Σχέδια. ΗΠΑ, Καναδάς, Βρετανία 2021. Πρεμιέρα: Πέμπτη 21 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Ζαν-Φιλίπ Βάιν, Σάρα Σμιθ. Με τις φωνές των: Τζακ Ντίλαν Γκρέιζερ, Ζακ Γαλιφιανάκης, Εντ Χελμς, Ολίβια Κόλμαν (Αγγλικά) και Χρήστου Θάνου, Νικόλα Ζώσου, Ευάγγελου Κάζλαρη, Έφης Θανοπούλου. Διανομή: Feelgood Entertainment.


ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ: ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ: Το ντοκιμαντέρ αυτό είναι η πραγματικά πρώτη στην ιστορία κινηματογραφική αναφορά–καταγραφή της ζωής, του χαρακτήρα και τη δράση του Αρχιστράτηγου της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Ξεκινώντας από την ομιχλώδη γέννηση του, μέχρι το θάνατο του, το ντοκιμαντέρ αυτό εξετάζει την προσωπικότητα και τη δράση του σημαντικού αυτού αγωνιστή μέσα από την ιστορία, με τον καθηγητή της ιστορίας του Αριστοτελείου Θεσσαλονίκης κ. Γιώργο Μαργαρίτη, την ποίηση από τον κ. Γιώργο Μπλάνα και την λαογραφία και τον μύθο από τον Ηπειρώτη καθηγητή της Λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας και συγγραφέα κ. Βαγγέλη Αυδίκο.

Αναγνώστης- αφηγητής στο ντοκιμαντέρ είναι ο ηθοποιός και καθηγητής της Υποκριτικής κ. Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος που ζωντανεύει κείμενα συναγωνιστών του Καραϊσκάκη, κείμενα των βιογράφων του, που βρέθηκαν στο πλευρό του στη διάρκεια του ένοπλου αγώνα, κείμενα από ιστορικές επιστολές, κείμενα που αφορούν στη δράση του σαν κλέφτης, αρματολός αλλά και σαν αρχιστράτηγος του Εθνικού απελευθερωτικού στρατού. Οι βιογράφοι αυτοί είναι ο Γεώργιος Γαζής, ο Δημήτριος Αινιάν και ο Κωνσταντίνος Παπαρηγόπουλος.

Η παραγωγή είναι της ΑΜΚΕ Canto Mediterraneo, δεν χρηματοδοτήθηκε από κανέναν δημόσιο, αλλά και ιδιωτικό φορέα. Η σκηνοθεσία, η μουσική, το μοντάζ και το σενάριο είναι του Νίκου Παπακώστα, η τεχνική επεξεργασία και τα ειδικά εφέ είναι του Τζαννέτου Κομηνέα. Συνεργάστηκαν επίσης ο Μάνος Λιδάκης στις ειδικές λήψεις και αρκετοί άλλοι φίλοι εθελοντές . Θα πρέπει να σημειωθεί η βοήθεια από τις Διοικήσεις του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, του Πολεμικού Μουσείου και του Ιδρύματος Λασκαρίδη για την παραχώρηση ιστορικού αρχειακού υλικού καθώς την παραχώρηση των χώρων τους για τη λήψη οπτικού υλικού.

Info: Γεώργιος Καραϊσκάκης: Στα Σύνορα του Μύθου. Ντοκιμαντέρ. Ελλάδα 2020. Πρεμιέρα: Πέμπτη 21 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία-σενάριο, μοντάζ, μουσική: Νίκος Παπακώστας. Διανομή: New Star.

 
εμφάνιση σχολίων