Η αλήθεια έγκειται Α' ΠΡΟΣΩΠΟ στο γεγονός ότι δεν υπάρχει αλήθεια

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Φιλοσοφία πρέπει να μελετάς, στην καλύτερη περίπτωση, μετά τα πενήντα.  Για να φτιάξεις ένα μοντέλο του κόσμου, πολύ αργότερα.  

Στην αρχή πρέπει να μάθεις να φτιάχνεις σούπα, να ψήνεις –έστω χωρίς να έχεις ψαρέψει– ψάρι, να φτιάχνεις καλό καφέ. Σε αντίθετη περίπτωση, οι ηθικοί νόμοι  θα μυρίζουν το πατρικό ζωνάρι ή μετάφραση από τα Γερμανικά.  

Στην αρχή θα πρέπει να μάθεις να χάνεις, παρά να αποκτάς, να μισείς τον εαυτό σου πιο πολύ από τον τύραννο, για χρόνια πολλά να πληρώνεις ως ενοίκιο για το δωμάτιο σου, τον μισό του μίζερου μισθού σου, πριν αρχίσεις να στοχάζεσαι για τον θρίαμβο της δικαιοσύνης. Ο οποίος θα έρθει με καθυστέρηση ενός τετάρτου του αιώνα.  

Το έργο του φιλοσόφου πρέπει να το μελετάς μέσα από το πρίσμα  της εμπειρίας είτε φορώντας γυαλιά (πράγμα που περίπου είναι το ίδιο), όταν τα γράμματα χάνονται και όταν μία γυμνή γυναίκα ξαπλωμένη σε τσαλακωμένα σεντόνια είναι για εσάς μία φωτογραφία ή αντίγραφο του πίνακα ενός ζωγράφου.

Η αληθινή αγάπη για τη σοφία δεν ζητάει επίμονα την αμοιβαιότητα και δεν καταλήγει σε γάμο με την μορφή ενός βιβλίου – τούβλου που εκδόθηκε στο Γκέτινγκεν, αλλά με την αδιαφορία απέναντι στον εαυτό σου, με το χρώμα της ντροπής και μερικές φορές με ελεγεία.  
 

Η ηθική είναι ένα κενό που πληρώνεται με την ανθρώπινη συμπεριφορά, ουσιαστικά διαρκώς  

Η αλήθεια έγκειται στο γεγονός ότι δεν υπάρχει αλήθεια. Αυτό δεν απαλλάσσει από την ευθύνη, μα απεναντίας, το αντίθετο: Η ηθική είναι ένα κενό που πληρώνεται με την ανθρώπινη συμπεριφορά, ουσιαστικά διαρκώς• το ίδιο συμβαίνει, αν θέλετε, με το σύμπαν.

Και οι θεοί αγαπούν το καλό όχι για τα μάτια του, αλλά γιατί αν δεν υπήρχε το καλό, δεν θα υπήρχαν κι αυτοί. Κι αυτοί, με την σειρά τους, πληρώνουν το κενό. Ίσως, πολύ πιο συστηματικά από εμάς: γιατί δεν μπορούν να υπολογίζουν σ’ εμάς. Παρόλο που είμαστε πολλοί περισσότεροι, από οποιαδήποτε εποχή, δεν είμαστε στην Ελλάδα: μας σκοτώνει η χαμηλή νέφωση και, όπως ειπώθηκε παραπάνω, η βροχή.

Φιλοσοφία πρέπει να μελετάτε, όταν δεν σας χρειάζεται. Όταν αντιλαμβάνεστε πως οι καρέκλες στο σαλόνι σας και ο Γαλαξίας  συνδέονται μεταξύ τους με πολύ πιο στενό τρόπο, απ΄ ότι οι αιτίες και τα αιτιατά, απ’ ότι εσείς  με τους συγγενείς σας. Και ότι το κοινό στοιχείο που έχουν οι καρέκλες και ο γαλαξίας είναι η αναισθησία, η απανθρωπιά. Αυτό συνδέει πιο δυνατά, απ’ ότι η συνουσία ή το αίμα! Φυσικά, δεν πρέπει να επιδιώκετε να μοιάσετε με τα πράγματα.

Από την μία πλευρά, όταν είστε άρρωστοι, δεν είναι υποχρεωτικό να γίνετε καλά και να στεναχωριέστε για το πως δείχνετε. Να τι γνωρίζουν οι άνθρωποι που πέρασαν τα πενήντα. Να, γιατί μερικές φορές όταν κοιτάζουν στον καθρέφτη, μπερδεύουν την αισθητική με την μεταφυσική.  

 
Ιωσήφ Μπρόντσκι Η ομιλία στη Σορβόννη. Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης. Ο Γιόζεφ Μπρόντσκι (24 Μαΐου 1940 – 28 Ιανουαρίου 1996) ήταν Ρώσος και πολιτογραφημένος, αργότερα, Αμερικανός ποιητής. Εργάστηκε ως κριτικός και ως μεταφραστής. Γεννήθηκε στο Λένινγκραντ (σημερινή Αγία Πετρούπολη) το 1940 και πέθανε το 1996. Τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1987.


Διαβάστε επίσης:
«Αν υπάρχει κάποια ουσία στην αγάπη, είναι η μνήμη»
Μη δίνετε σημασία
Η φιλοσοφία του Στάινερ
Ράσελ: Η φιλοσοφία της Φύσης
Φιλοσοφία, τέχνη ζωής

εμφάνιση σχολίων