6
2
σχόλια
1401
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ
Μητέρα!. Χωρίς Αγάπη. Όντως Φιλιούνται;. Η Τελευταία Πινελιά. Onirica. Μνήμες. 30ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου
 
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ [email protected]
19 Οκτωβρίου 2017

ΜΗΤΕΡΑ!: Ένα ζευγάρι, η Μητέρα κι Εκείνος, ζει ήρεμο κι ευτυχισμένο στο απομονωμένο, τεράστιο σπίτι του στην εξοχή, μέχρι τη στιγμή που απρόσκλητοι και παράξενοι επισκέπτες, ένας άντρας και μια γυναίκα, κάνουν αναπάντεχα την εμφάνισή τους και ο εφιάλτης ξεκινά. Το σπίτι αρχίζει να καταρρέει, ενώ ακολουθεί και μια σειρά αιματηρών συγκρούσεων και γεγονότων που αναγκάζουν την μητέρα, να αναθεωρήσει όσα πιστεύει για την αγάπη, την αφοσίωση και τη θυσία.

Μετά το διάλειμμα του Νώε, ο Ντάρεν Αρονόφσκι (Ο Μαύρος Κύκνος, Ρέκβιεμ Για Ένα Όνειρο, Η Πηγή της Ζωής, Πι), επιστρέφει δυναμικά σε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα. Το ατμοσφαιρικό, σκοτεινό ψυχολογικό θρίλερ, με στοιχεία παράδοξου, βγαλμένα από τις πίσω σελίδες των ψυχαναλυτικών θεωριών. Αποτίει φόρο τιμής στα ανάλογου ύφους ψυχο-θρίλερ, ενός πρώιμου και καλύτερου, Πολάνσκι, ενώ στο νου του πιο επιμελή σινεφίλ θεατή, θα έρθουν οι Εφιάλτες (1972), του Ρόμπερτ Άλτμαν και Η Κραυγή που Σκοτώνει (1978), του Γιέρζι Σκολιμόφσκι, ειδικά σε ό,τι αφορά την χρήση της ηχητικής μπάντας.

Αυτό που αρχικά μοιάζει σαν ψυχολογική διαταραχή της μητέρας, αποδεικνύεται κάτι εντελώς διαφορετικό, ένα κλου όχι ιδιαίτερα πρωτότυπο, το οποίο πολλοί από τους πιο παρατηρητικούς θεατές, πιθανόν να μαντέψουν. Εκεί που ο σκηνοθέτης κερδίζει, είναι στην αποτύπωση όλων αυτών, στην δημιουργία μιας εφιαλτικής ατμόσφαιρας, απειλής και παράνοιας, καθώς και του τρόπου με τον οποίο αυτή κλιμακώνεται, οδηγώντας τον θεατή, πίσω στην αρχή, σε μια κυκλικά επαναλαμβανόμενη αφήγηση, τύπου, Inside Llewyn Davis.

Αν όπως γινόταν παλιά, μπορούσε ακόμη ο θεατής να μείνει στην αίθουσα να ξαναδεί την ταινία από την αρχή (μετά από την τελική αυτή αποκάλυψη), θα ήταν πολλοί αυτοί που θα το έκαναν. Μόνη ένσταση, η αντρική και εν τέλη, macho άποψη του δημιουργού της για την λεγόμενη, γυναικεία ψυχοσύνθεση, ακόμη κι αν δεν χαρίζεται ούτε και σε εκείνη του άντρα και ιδιαίτερα του άντρα καλλιτέχνη, δημιουργού, όπως είναι και ο ίδιος. Τις φανατικές φεμινίστριες πάντως, μοιάζει να τις έπιασε στον ύπνο.

Info: Μητέρα! (Mother!). Ψυχολογικό Θρίλερ Τρόμου. ΗΠΑ 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Ντάρεν Αρονόφσκι. Παίζουν: Τζένιφερ Λόρενς, Χαβιέ Μπαρδέμ, Εντ Χάρις, Μισέλ Φάιφερ. Διανομή: UIP.




ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ: Η Ζένια και ο Μπόρις χωρίζουν και το διαζύγιο χαρακτηρίζεται από απογοήτευση και προσβολές. Έχοντας ήδη βρει νέους συντρόφους, είναι ανυπόμονοι να γυρίσουν τη σελίδα, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει την εγκατάλειψη του 12χρονου γιου τους. Μέχρι τη στιγμή που αυτός εξαφανίζεται...

Πρόκειται για την καινούργια δουλειά του σπουδαίου Αντρέι Σβιάγκιτσεφ του υπέροχου, Λεβιάθαν και της αριστουργηματικής, Επιστροφής του 2003, που μας τον πρωτογνώρισε. Πιστός στην αντίληψη του οικογενειακού δράματος που αντικατοπτρίζει τα γενικά κοινωνικά αδιέξοδα και την επέλαση του ατομικισμού και του (ταξικού και φυλετικού), απομονωτισμού της σύγχρονης ρώσικης κοινωνίας, στήνει άλλη μια καθηλωτική πολιτικοκοινωνική παραβολή, όχι τόσο πλουραλιστική, όσο εκείνη του Λεβιάθαν, αλλά πάντα το ίδιο, διεισδυτική και πικρά σαρκαστική. Ειδικό Βραβείο Επιτροπής στις Κάννες και διαμαρτυρίες από κυβερνητικούς παράγοντες, για την αρνητική απεικόνιση της ρώσικης κοινωνίας.

Info: Χωρίς Αγάπη (Nelyubov/Loveless). Δραματική. Ρωσία 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Αντρέι Σβιάγκιντσεφ. Παίζουν: Μαριάνα Σπίβακ, Αλεκσέι Ρόζιν, Μάτβεϊ Νόβικοφ. Διανομή: Seven Films.



ΟΝΤΩΣ ΦΙΛΙΟΥΝΤΑΙ; Ο Ντάνυ και η Στέλλα, λίγο πριν τα τριάντα, ανήκουν σε μία γενιά που δεν έχει ακόμα καθοριστεί. Ίσως διότι οι εξελίξεις που τη διαμορφώνουν ακόμα τρέχουν. Και όσο οι εξελίξεις τρέχουν, ο Ντάνυ και η Στέλλα ζουν την πρώτη φάση της σχέσης τους. Η επίσκεψη του Αχιλλέα στο σπίτι του Ντάνυ γίνεται αφορμή για μια συζήτηση γύρω από το τι σημαίνει να υπάρχεις στη σύγχρονη πραγματικότητα και παράλληλα μας παραπέμπει στο χρονικό της σχέσης τους, από το Α ως το τώρα.

Πειραγμένη ρομαντική αισθηματική κομεντί από έναν νέο δημιουργό που ανακατεύει όμορφα, με μια ανάλαφρη pop διάθεση, σινεφιλικές αναφορές από το σύγχρονο ανεξάρτητο αμερικάνικο mamblecore, μέχρι τις ανάλογου ύφους κομεντί, από την δεκαετία του 50 και μετά, όχι μόνο του Χόλιγουντ, αλλά και του γαλλικού νέου κύματος, που μεγάλωσε, τις μικρές, καθημερινές ιστορίες.
Τρυφερή, αστεία και διεισδυτική, περιγράφει με χιούμορ την προσπάθεια τριών νέων ανθρώπων, να ωριμάσουν συναισθηματικά, σε μια μετέωρη σύγχρονη κοινωνική κατάσταση. Υπέροχοι οι Θανάσης Πετρόπουλος, Ηρώ Μπέζου, Όμηρος Πουλάκης, καθώς και το σάουντρακ του The Boy (Αλέξανδρου Βούλγαρη).

Info: Όντως Φιλιούνται; Αισθηματική Κομεντί. Ελλάδα 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Γιάννης Κορρές. Παίζουν: Θανάσης Πετρόπουλος, Ηρώ-Ελένη Μπέζου, Ελευθερία Παπαδοπούλου, The Boy. Διανομή: Weird Wave.



Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΙΝΕΛΙΑ: Η ιστορία της συγκινητικής και ιδιότυπης φιλίας μεταξύ του Αμερικανού συγγραφέα και θιασώτη της τέχνης, Τζέιμς Λορντ και του παγκοσμίου φήμης ζωγράφου και γλύπτη, Αλμπέρτο Τζιακομέτι. Μέσα από την οπτική του Λορντ, λαμβάνει κανείς, πολύτιμες πληροφορίες για την ομορφιά, την απογοήτευση, την εσωτερικότητα και το χάος της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Τοποθετημένο χρονικά το 1964, εν μέσω ενός βραχύβιου ταξιδιού του στο Παρίσι, ο Λορντ ζητείται να καθίσει για ένα πορτρέτο, από τον Τζιακομέτι.

Ο ηθοποιός Στάνλεϊ Τούτσι (Η Πεντάμορφη και το Τέρας, Feud, Παιχνίδια Πείνας), σκηνοθετεί ένα επεισόδιο από τη ζωή του γλύπτη Τζιακομέτι, όχι τόσο για να μας γνωρίσει τον καλλιτέχνη, όσο για να μας μιλήσει για την επώδυνη και παρατεταμένη πράξη της γέννησης ενός καλλιτεχνικού έργου, αλλά και την διαχρονική αγάπη των Αμερικανών, καλλιτεχνών (και όχι μόνο), για το Παρίσι και οτιδήποτε γαλλικό. Ο Τζέφρι Ρας λάμπει ξανά, στα όρια της καρικατούρας, σαν Τζιακομέτι, ενώ ο Άρμι Χάμερ (Nocturnal Animals, The Man from U.N.C.L.E.), συνεχίζει από ταινία σε ταινία να φοράει τα κομψότερα κουστούμια. Δεν υπάρχουν βαθυστόχαστοι αφορισμοί εδώ, ούτε και πολυδιάστατοι χαρακτήρες. Ο Τούτσι δεν ήθελε να κάνει μια τέτοια ταινία. What you see, is what you get. Ευτυχώς.

Infο: Η Τελευταία Πινελιά (Final Portrait). Δραματική Κομεντί Βιογραφία. ΗΠΑ, Βρετανία 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Στάνλεϊ Τούτσι. Παίζουν: Τζέφρι Ρας, Άρμι Χάμερ, Κλεμάνς Ποεζί, Τζέιμς Λορντ. Διανομή: Odeon.



ONIRICA: Ο Αδάμ επέζησε ως εκ θαύματος από ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο οποίο η αγαπημένη του Βάσια και ο καλύτερος φίλος του, ο Καμίλ, έχασαν τη ζωή τους. Ο Αδάμ, ένας πολλά υποσχόμενος καθηγητής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο, αποφασίζει να εγκαταλείψει την καριέρα του, αλλά όχι την εμμονή του με την Θεία Κωμωδία του Δάντη, τη μόνη αληθινή παρηγοριά. Το τραύμα της απώλειας των αγαπημένων του, τον οδηγούν στο να βιώσει μια σειρά από ψευδαισθήσεις με νεκρούς και σκηνές από την αποκάλυψη. Μόνο στον ύπνο μπορεί να βρει ανακούφιση, όπου ζει μια παράλληλη ζωή σε μια ονειρική διάσταση.

Ο Πολωνός εικαστικός και σκηνοθέτης, Λεχ Ματζέφσκι, με το Onirica (2014), ολοκληρώνει μια άτυπη κινηματογραφική τριλογία, βασισμένη σε γνωστά έργα τέχνης. Κι ενώ το, The Garden of Earthly Delights (2004) και το, Ο Μύλος και ο Σταυρός (2011), βασίζονταν σε γνωστά ζωγραφικά έργα, εδώ έχει σαν έμπνευσή του έχει την λογοτεχνική, Θεία Κωμωδία του Δάντη. Αποσπάσματά της, στα Ιταλικά, ακούγονται σποραδικά μέσα στην υποτυπώδη αφήγηση, που ενσωματώνει διάφορα (τραγικά), πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν στην χώρα του το 2010, με υπέροχες (φορές ανερμάτιστες), σουρεαλιστικές ονειρικές σκηνές, είτε σε tableau vivant, είτε σε ποιητικές σεκάνς (με κορυφαία εκείνη του πατέρα που οργώνει με ζευγάρι ταύρων, τα πλακάκια ενός διαδρόμου σούπερ μάρκετ), ενώ δεν λείπουν και οι ταρκοφσκικές αναφορές (το αιωρούμενο ζευγάρι, η τελική σκηνή στο ναό). Το αποτέλεσμα είναι άνισο μεν, αλλά εικαστικά συναρπαστικό.

Info: Iconica (Field of Dogs). Δραματική Φαντασίας. Πολωνία, Ιταλία, Σουηδία 2014. Πρεμιέρα: Πέμπτη 19 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Λεχ Ματζέφσκι. Παίζουν: Μίκαλ Τάταρεκ, Ελιζαμπιέτα Οκούπσκα, Γιασέντι Γιεντούσικ. Διανομή: New Star.



ΜΝΗΜΕΣ: Ελλάδα 1936 – 1952: Δικτατορία Μεταξά, Αλβανικό έπος, Γερμανική κατοχή, Αντίσταση, Απελευθέρωση, Βρετανική απόβαση, Δεκεμβριανά, Εμφύλιος, Έκτακτα στρατοδικεία, Μακρόνησος. Η απώλεια της ιστορικής μνήμης σημαίνει απώλεια της ικανότητας να κατανοήσουμε το παρόν και να προβλέψουμε το μέλλον.

Ο Νίκος Καβουκίδης (γεννημένος το 1939), υπήρξε διευθυντής φωτογραφίας ταινιών της Φίνος Φιλμς, αλλά και του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου που ακολούθησε. Πέρα από το όραμα των σκηνοθετών που υπηρέτησε, από το 1957 και μετά, κατέγραψε με τον φακό του, διάφορα ιστορικά γεγονότα, με αποκορύφωμα εκείνα του Πολυτεχνείου, όπου παρουσίασε στο ντοκιμαντέρ του, Μαρτυρίες (1974). Εδώ συγκεντρώνει ανέκδοτα πλάνα από εύφλεκτο αρνητικό 35mm των πρωτοπόρων κινηματογραφιστών της εποχής, σε ένα νέο, συνταρακτικό για κάποιους, ντοκιμαντέρ.

Info: Μνήμες (Remembrances). Ιστορικό Ντοκιμαντέρ. Ελλάδα 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη19 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Νίκος Καβουκίδης. Διανομή: Seven Films.



30ο ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ: Το Φεστιβάλ του Νίνου Φενέκ Μικελίδη, τριανταρίζει φέτος και το γιορτάζει με ένα Αφιέρωμα 6 σπουδαίων Ευρωπαϊκών ταινιών. Τα άλλα δύο αφιερώματα, αφορούν τον Λουκίνο Βισκόντι (10 ταινίες) και την Γοητεία του Ασπρόμαυρου Κινηματογράφου (15 ταινίες). Υπάρχουν ακόμη Ειδικές Προβολές, Πρεμιέρες, ταινίες μικρού μήκους, αλλά και ένα σημαντικό Διαγωνιστικό, με 9 ολοκαίνουργιες Ευρωπαϊκές παραγωγές.

Από τις 19 Οκτωβρίου έως την 1η Νοεμβρίου, στην Έλλη, την Ααβόρα και το Μέγαρο Μουσικής, όπου θα παιχτεί η Μισαλλοδοξία (1916), του Γκρίφιθ, συνοδεία ζωντανής μουσικής. Για περισσότερες πληροφορίες, διαβαστε εδώ.

Info: 30ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου. Πότε: 19/10 έως 01/11. Που: Ααβόρα, Έλλη, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
 
εμφάνιση σχολίων