[ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ] Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας γιορτάζει τα 20ά του γενέθλια
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ [email protected]
16 Σεπτεμβρίου 2014
20 χρόνια αργότερα, με πάνω από 1.800 ταινίες και 400.000 θεατές να έχουν περάσει από τις αίθουσες προβολών τους, οι Νύχτες Πρεμιέρας, ή Διεθνές (από το 2005 και μετά) Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, ή Φεστιβάλ του (περιοδικού) ΣΙΝΕΜΑ, όπως το αποκαλούμε οι περισσότεροι μεταξύ μας, γιορτάζει τα 20ά του γενέθλια, με τρόπο θριαμβευτικό και ιδιαίτερο.
Καταρχήν για την ευτυχή σύμπτωση των αφιερωμάτων σε δύο από τους πιο αγαπημένους σκηνοθέτες της στήλης. Τον Αμερικανό Ρόμπερτ Όλτμαν (και μάλιστα στις ταινίες του της δεκαετίας του ‘70, στην καλύτερη περίοδό του) και τον Πολωνό Αντρέι Ζουλάφσκι. Οι 3 Γυναίκες (1977) του πρώτου ήταν η ταινία που παρακίνησε τη στήλη να αφιερώσει τη ζωή της στο σινεμά. Πρόκειται για ένα πολυεπίπεδο, αινιγματικό φιλμ πάνω στην ανθρώπινη καταπίεση και ειδικότερα στη θέση της γυναίκας στη σύγχρονη δυτική κοινωνία, που σηκώνει πολλές ερμηνείες και πολλές αναγνώσεις. Το Νάσβιλ, Η Πόλη των Εκπλήξεων (1975) είναι μία ταινία-σταθμός στο αμερικανικό αλλά και το παγκόσμιο σινεμά. Μια προεκλογική εκστρατεία κι ένα φεστιβάλ μουσικής κάντρι μετατρέπονται σε μια τοιχογραφία των ΗΠΑ η οποία ξεγυμνώνει το Αμερικανικό Όνειρο και το «δολοφονεί» σε ένα συγκλονιστικό φινάλε. Το post-western Η Κυρία και ο Χαρτοπαίκτης (1971), το σατιρικό M.A.S.H. (1970), το αλά Μπόνι και Κλάιντ νεο-νουάρ Κλέφτες Σαν κι Εμάς (1974) και κυρίως τα ονειρικά Brewster McCloud (1970) και Εφιάλτες (1972), είναι οι ταινίες από το αφιέρωμα στον Όλτμαν που θα έπρεπε να δείτε.
Σε αντίθεση με την εντομολογική προσέγγιση του Όλτμαν, ο Αντρέι Ζουλάφσκι υπήρξε πάντοτε έρμαιο των ανθρώπινων παθών. Πονάει όσο κι οι ήρωές του, κοπανιέται στους τοίχους και σπαράζει στα πατώματα μαζί τους. Ξαναδείτε το Σημασία Έχει Ν’ Αγαπάς (1975), το Μια Γυναίκα Δαιμονισμένη (1981), τη Δημόσια Γυναίκα (1984), την Ερωτική Τρέλα (1985), αλλά ανακαλύψτε και το Ο Διάβολος (1972), το σπάνιο Στον Ασημένιο Πλανήτη (1987) και το αριστουργηματικό Το Τρίτο Μέρος της Νύχτας (1971).
Οι ταινίες του Διαγωνιστικού περιλαμβάνουν τις:
Η Απόσταση Μεταξύ Μας (10.000 Κm), του Κάρλος Μαρκέτ-Μαρσέτ (Ισπανία/ΗΠΑ).
Φυσικές Επιστήμες (Ciencias Naturales), του Ματίας Λουτσέσι (Αργεντινή/Γαλλία).
Οχυρό Τίλντεν (Fort Tilden), των Σάρα Βάιολετ Μπλις & Τσαρλς Ρότζερς (ΗΠΑ).
Χέρια Βρώμικα (Manos Sucias), του Τζόσεφ Κουμπότα Βλάντικα, σε παραγωγή του Σπάικ Λι (ΗΠΑ/Κολομβία).
‘71, του Γιάν Ντεμάνζ. Η ταινία που -κατά γενική ομολογία- έπρεπε να είχε κερδίσει στις φετινές Κάννες, ίσως έχει καλύτερη τύχη εδώ (Αγγλία).
When Animals Dream (Nar Dyrene Drommer), του Γιόνας Αλεξάντερ Άρνμπι (Δανία).
Συ Ότι Πράος και Αγαπητός Ει (Thou Wast Mild and Lovely), της Τζοζεφίν Ντέκερ (ΗΠΑ).
Κανείς Δεν Θα Πάθει Τίποτα (The Mend), του Τζον Μάγκαρι (ΗΠΑ).
Στο Σκοτάδι (Blind), του Έσκιλ Βογκτ (Νορβηγία/Ολλανδία).
Σήμερα Θέλω να Γυρίσω Μόνος (Hoje Eu Quero Voltar Sozinho), του Ντανιέλ Ριμπέιρο (Βραζιλία).
Στο επίσης Διαγωνιστικό τμήμα Μουσική και Φιλμ, θα παιχτούν τα:
Όμορφος Θόρυβος (Beautiful Noise), του Έρικ Γκριν, για τις shoegaze μπάντες τύπου Cocteau Twins, The Jesus & Mary Chain, Slowdive, τη γέννηση και την άνθιση του μουσικού κινήματος που δημιούργησαν (ΗΠΑ).
Breadcrunb Trail: H Ιστορία των Slint, του Λανς Μπανγκς (συνεργάτη των Σπάικ Τζόνζι και Μισέλ Γκοντρί), για την post-hardcore μπάντα των Slint (ΗΠΑ).
20.000 Μέρες στη Γη (20.000 Days on Earth), των Ίαν Φόρσαϊθ & Τζέιν Πόλαρντ για τον βίο και τις ημέρες του πολύ αγαπημένου και στη χώρα μας Νικ Κέιβ, η οποία θα παιχτεί στις 22/09, ημέρα των γενεθλίων του (Αγγλία).
Heaven Adores You: Μια Ταινία για τον Έλιοτ Σμιθ, του Νίκολας Ντίλαν Ρόσι, για τη ζωή του indie Αμερικανού μουσικού. Η προβολή θα γίνει παρουσία του σκηνοθέτη (ΗΠΑ).
Ανακαλύπτοντας τον Φέλα Κούτι (Finding Fela!), του Άλεξ Γκίμπνεϊ, για τη ζωή και την πολιτική στάση του μεγάλου Αφρικανού μουσικού (Αγγλία, Νιγηρία, Γαλλία).
The Past is a Grotesque Animal, του Τζέισον Μίλερ για την αντισυμβατική ζωή του frontman των Of Montreal, Κέβιν Μπαρνς (ΗΠΑ).
Pulp: A Film About Life, Death and the Supermarkets, του Φλόριαν Χάμπιχτ, για την τελευταία συναυλία των Pulp στο Σέφιλντ. Προβολή παρουσία του σκηνοθέτη και του ντράμερ των Pulp, Νικ Μπανκς (Αγγλία).
Υπάρχει ακόμη Διαγωνιστικό Τμήμα Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους, το πάντα ενδιαφέρον τμήμα Μικρές Ιστορίες με επιλογή των καλύτερων ταινιών μικρού μήκους από την πρόσφατη διεθνή παραγωγή, τα τμήματα Πανόραμα, Μετά τα Μεσάνυχτα, Σινεμά στα όρια, Ντοκιμαντέρ και φυσικά Πρεμιέρες από την παγκόσμια και την ελληνική παραγωγή, με κορυφαία το βραβευμένο στο Βερολίνο, Στο Σπίτι του Αθανάσιου Καρανικόλα και την Xenia του Πάνου Κούτρα.
Στις Ειδικές Προβολές υπάρχει επίσης το Focus Στην Αυστραλία. Για 20 χρόνια τώρα, οι Νύχτες Πρεμιέρας μάς κρατούν ενήμερους για την πάντα ενδιαφέρουσα παραγωγή αυτής της μακρινής και αγαπημένης της στήλης χώρας. Αλήθεια, μας έχει λείψει πολύ, το τμήμα Ελλήνων Σκηνοθετών της Διασποράς.
Υπάρχουν ακόμα δύο αφιερώματα: το πρώτο είναι για τον ιδιαίτερο κινηματογράφο του Σταύρου Τορνέ, το οποίο περιλαμβάνει όλα τα ακατέργαστα φιλμ του πρωτοπόρου DIY Έλληνα καλλιτέχνη, ενώ Post Blue Velvet Days ονομάζεται το δεύτερο αφιέρωμα, σε μερικές από τις πιο περίεργες αμερικανικές ταινίες των ’80s και των ’90s, οι οποίες είχαν σαν πρότυπό τους το σουρεαλιστικό σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς και ειδικά του περίφημου και αξεπέραστου Blue Velvet.
Αρχιτεκτονική + Σινεμά είναι ο τίτλος ενός άλλου αφιερώματος με ντοκιμαντέρ όπως το Ο Αρχιτέκτονάς Μου (2003), του Νάθανιελ Καν, το Σχέδια του Φρανκ Πέρι (2006), του Σίντνεϊ Πόλακ και το πολυσυλλεκτικό Ναοί του Πολιτισμού 3D, ένα πρωτοποριακό 3D πείραμα για την Αρχιτεκτονική. Το Jubillee του Ντέρεκ Τζάρμαν, τα ψηφιακά αποκατεστημένα Ξύπνημα στον Τρόμο (1971) του Τεντ Κότσεφ, Ο Σχιζοφρενής Δολοφόνος με το Πριόνι (1974), του Τόμπι Χούπερ και το άπαιχτο στην χώρα μας Polyester (1981), του Τζον Γουότερς, με την αυθεντική καρτέλα «ξύστε και μυρίστε» του δικής του εμπνεύσεως Odorama, είναι οι cult προβολές που δεν πρέπει να χάσει κανείς.
Ταινία έναρξης θα είναι οι Ιστορίες για Αγρίους του Αργεντινού Νταμιάν Σιφρόν, ενώ ταινία λήξης Το Κορίτσι που Εξαφανίστηκε του Ντέιβιντ Φίντσερ. Ολοκληρώνοντας, η στήλη θα σας συμβούλευε να μη χάσετε τον χρόνο σας και την υπομονή σας τρέχοντας σε πρεμιέρες ταινιών που στη συνέχεια θα παιχτούν και στους κινηματογράφους. Το ζουμί των κινηματογραφικών φεστιβάλ βρίσκεται στις «μικρότερες» ταινίες, στα αφιερώματα και σε ταινίες που πιθανότατα να μην μπορέσετε να ξαναδείτε κάπου αλλού, ή που σπάνια θα ξανασυναντήσετε να παίζονται σε μεγάλη οθόνη, έτσι όπως θα έπρεπε να βλέπονται όλες οι ταινίες κανονικά. Καλές προβολές!
Περισσότερες πληροφορίες, το πρόγραμμα, τις παράλληλες εκδηλώσεις και τα νέα του Φεστιβάλ θα βρείτε εδώ.
ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ: Το DOC TV δίνει από 5 (πέντε) διπλές προσκλήσεις για τις Νύχτες Πρεμιέρας στις εξής προβολές: Μια γυναίκα δαιμονισμένη, του Αντρέι Ζουλάφσκι, Σάββατο 20/09, 21:30, Odeon Opera 2. Ένας Ερωδιός Για τη Γερμανία & Ο Φημισμένος Ανδαλουσιανός Μουσικός, του Ντανίλο Τρέλες, Κυριακή 21/09, 19:00 και 21:00, Odeon Opera 2. Thou Wast Mild and Lovely (Συ ότι πράος και αγαπητός ει), της Τζοζεφίν Ντέκερ, Τρίτη 23/09, 17:30, Odeon Opera 1. Μπορείτε να στείλετε e-mail στο [email protected] με το ονοματεπώνυμό σας μέχρι τις 12 το πρωί της Παρασκευής 19/09. Θα ειδοποιηθείτε με e-mail την ίδια μέρα.
Ιnfo: 20ό Διεθνές Φεστιβάλ κινηματογράφου της Αθήνας, Νύχτες Πρεμιέρας. Διάρκεια: 17-28 Σεπτεμβρίου. Δαναός 1 & 2, Όπερα 1 & 2, Ιντεάλ, Ταινιοθήκη της Ελλάδας. Τιμές εισιτηρίων: Πρωινές προβολές: 4 €, Απογευματινές προβολές, πριν τις 19.55: 5 €. Βραδινές προβολές, από τις 20.00: 6 €. Κάρτες Διαρκείας: 10 προβολών, 35 €, 20 προβολών: 60 €.
εμφάνιση σχολίων