Επιλεγμένο σινεμά από διεθνή φεστιβάλ, νέα πρωτότυπα έργα και πρεμιέρες, στο ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση
Το Ίδρυμα Ωνάση μετατρέπει τις οθόνες μας τον Ιούλιο σε θερινό σινεμά. Το Ψηφιακό Κανάλι του Ιδρύματος συνεργάζεται με διεθνή φεστιβάλ, από την Αθήνα, τη Δράμα και τις Κάννες, μέχρι τον Λίβανο, και παρουσιάζει ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, σε πρώτη προβολή.DOCTV.GR
3 Ιουλίου 2020
Στο πλαίσιο του «Μεγάλο σινεμά, μικρές οθόνες» βλέπουμε:
- Λιβανέζικα φιλμ που προβάλλονται για πρώτη φορά, σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Καννών.
- Βραβευμένες ελληνικές ταινίες μικρού μήκους του 2019, σε συνεργασία με το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας» και το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας.
- Ταινίες μικρού μήκους που δημιούργησαν υπότροφοι του Ιδρύματος Ωνάση
- Νέα πρωτότυπα έργα που δημιουργήθηκαν μέσα σε 120 ώρες, στο πλαίσιο του πρότζεκτ ENTER, από ανερχόμενους δημιουργούς, όπως ο Βασίλης Κεκάτος, ο Γιώργος Ζώης και η Εύη Καλογηροπούλου.
- Ομιλίες για την τέχνη του σινεμά από καταξιωμένους σκηνοθέτες, όπως ο Werner Herzog.
Την πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου, το κανάλι φιλοξενεί το Lebanon Factory, μια διεθνής συνεργασία ανάμεσα στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών του Φεστιβάλ Καννών (Director's Fortnight) και το Fondation Liban Cinema, που αποτελείται από τέσσερις ταινίες μικρού μήκους, συν-σκηνοθετημένες από τέσσερα ζευγάρια νέων κινηματογραφιστών. Οι ταινίες άνοιξαν το Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών το 2017 και παρουσιάζονται για πρώτη φορά ψηφιακά. Επίσης παρακολουθούμε το χρονικό One of These Days του Nadim Tabet, στο οποίο «ζούμε» ένα εικοσιτετράωρο στη Βηρυτό συντροφιά με τους νεαρούς πρωταγωνιστές της ταινίας, που εν μέσω πολέμου και επιθέσεων, εξακολουθούν να ονειρεύονται και να ερωτεύονται.
Ανακαλύπτουμε τις ταινίες από τις 2 έως τις 8 Ιουλίου. Από τις 9 Ιουλίου προβάλλονται σημαντικές ελληνικές ταινίες μικρού μήκους. Το πλήρες πρόγραμμα θα ανακοινωθεί σύντομα.
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 2-8 ΙΟΥΛΙΟΥ
LEBANON FACTORY
White Noise: Ahmad Ghossein (Λίβανος) & Lucie La Chimia (Γαλλία). 2017, Λίβανος/Γαλλία, 17΄. Ο Said περνάει την πρώτη του νύχτα ως φύλακας ασφαλείας κάτω από μια γέφυρα στη μέση της Βηρυτού. Έχοντας στη διάθεσή του μόνο έναν φορητό ασύρματο και έναν φακό, προσπαθεί να πάρει τη δουλειά του στα σοβαρά. Κατά την ανατολή του ηλίου, η πόλη θα τον έχει συντρίψει.
Ο Ahmad Ghossein γεννήθηκε στη Βηρυτό το 1981, είναι σκηνοθέτης και video artist. Η Lucie La Chimia γεννήθηκε το 1991 στην ανατολική Γαλλία.
Hotel Al Naim: Shirin Abu Shaqra (Λίβανος) & Manuel Maria Perrone (Ελβετία/Ιταλία). 2017, Λίβανος/Γαλλία, 14΄. Το χταπόδι πιστεύει ότι το χέρι μπροστά του είναι κάποιο θήραμα, αλλά δεν ξέρει ότι πίσω από κάθε χέρι, υπάρχει ένα χέρι... Η Shirin Abu Shaqra ολοκλήρωσε με άριστα τις μεταπτυχιακές της σπουδές στις καλές τέχνες το 2010, στο Le Fresnoy - Studio national des arts contemporains στη Γαλλία. Προτού ασχοληθεί με τον χώρο της τέχνης, σπούδασε Ιστορία και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Saint-Joseph της Βηρυτού.
Ο Manuel Maria Perrone γεννήθηκε το 1981 στην Μπελιντσόνα της Ελβετίας, με καταγωγή από την Ελβετία και την Ιταλία, και είναι σκηνοθέτης, ποιητής και ηθοποιός.
Salamat from Germany: Rami Kodeih (Λίβανος) & Una Gunjak (Βοσνία και Ερζεγοβίνη). 2017, Λίβανος/Γαλλία, 17΄. Σε μια απελπισμένη προσπάθεια να φύγει από τον Λίβανο και να εγκατασταθεί στην Ευρώπη, ο Lillo αγοράζει ένα συριακό διαβατήριο και είναι έτοιμος να οικειοποιηθεί τη συριακή ταυτότητα για να λάβει άσυλο. Ωστόσο, δεν είναι έτοιμος για να αντιμετωπίσει και ό,τι συνεπάγεται το να είσαι Σύριος πρόσφυγας σήμερα. Η Una Gunjak γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Σεράγεβο της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης. Ο Rami Kodeih γεννήθηκε στη Βηρυτό. Οι μικρού μήκους ταινίες του έχουν βραβευτεί και προβληθεί σε φεστιβάλ ανά τον κόσμο.
El Gran Libano: Mounia Akl (Λίβανος) & Neto Villalobos (Κόστα Ρίκα). 2017, Λίβανος/Γαλλία, 16΄. Όταν ο Bassem ξυπνάει μετά από ένα γερό μεθύσι στην όχθη της λίμνης, ανάμεσα στα νεκρά του ψάρια, η αδερφή του, Youmna, την οποία δεν έχει δει εδώ και 12 χρόνια, είναι εκεί μαζί με ένα φέρετρο.
Η Mounia Akl είναι σκηνοθέτις και σεναριογράφος από τον Λίβανο και ζει μεταξύ Βηρυτού και Νέας Υόρκης. Ο Neto Villalobos γεννήθηκε στο Σαν Χοσέ της Κόστα Ρίκα. Ακολούθησε σπουδές κοινωνιολογίας κα, στη συνέχεια, σκηνοθεσίας στη Βαρκελώνη.
ONE OF THESE DAYS
Nadim Tabet: Ένα 24ωρο χρονικό της νεολαίας στη Βηρυτό. Είναι όλοι γύρω στα 20, έξυπνοι, όμορφοι και διψασμένοι για ζωή. Η Βηρυτός βιώνει μία ακόμη τρομοκρατική επίθεση με διαδηλώσεις στους δρόμους και μπλόκα της αστυνομίας. Για αυτή τη γενιά που γνωρίζει τον πόλεμο από τα γεννοφάσκια της, αυτή δυστυχώς είναι μια μέρα σαν όλες τις άλλες. Έχουν όμως ακόμα τη μουσική, τα νιάτα τους και τα όνειρά τους. Παίζουν το παιχνίδι της αποπλάνησης, ερωτεύονται και ξερωτεύονται, σκοτώνουν την πλήξη.
Γεννημένος στη Βηρυτό, ο Nadim Tabet έδειξε από νεαρή ηλικία ενδιαφέρον για τον κινηματογράφο, πρώτα παρακολουθώντας πολλές ταινίες και, στη συνέχεια, γυρίζοντας μικρού μήκους ταινίες μυθοπλασίας σε βίντεο: Caravane (1997) και Kodak Color (1998). Το 1999 πήγε στη Γαλλία για να συνεχίσει τις σπουδές του στις ανθρωπιστικές επιστήμες και στον κινηματογράφο, στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης. Παράλληλα, σκηνοθετούσε μικρού μήκους ταινίες γυρισμένες σε Super 8mm και DV: Histoires extraordinaires du cinématographe (1999), Martine et Alia (2001), Passé présent futur (2002), L'Arche de Noé (2003), Violante (2005), Le Liban en automne (2006), Jeunes et innocents (2007), Spring 75 (2008) και Souvenirs d'un été (2011). Το 2001, ο Tabet ίδρυσε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λιβάνου. Από το 2011 είναι μέλος της επιτροπής επιλογής του Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους του Ομπερχάουζεν. Το One of These Days είναι η πρώτη του μεγάλου μήκους αφηγηματική ταινία.
εμφάνιση σχολίων