4
1
σχόλια
1223
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ
Πωλ Γκωγκέν. Χρόνια Πολλά. Η Εποχή του Κένεντυ. Κοκομπλόκο. 
 
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ  [email protected]
10 Μαΐου 2018
ΠΩΛ ΓΚΩΓΚΕΝ: 1891. Ο ζωγράφος Πωλ Γκωγκέν είναι ήδη γνωστός στους καλλιτεχνικούς κύκλους του Παρισιού, αλλά νιώθει κουρασμένος από τον λεγόμενο πολιτισμένο κόσμο και τις πολιτικές, ηθικές και καλλιτεχνικές του συμβάσεις. Έτσι, αποφασίζει να αφήσει πίσω του τη γυναίκα του και τα παιδιά του, που δεν θέλουν να τον ακολουθήσουν και να φύγει από το Παρίσι. Προορισμός του, η άλλη άκρη του κόσμου, η Πολυνησία και συγκεκριμένα η Ταϊτή. Λαχτάρα του να βρει την απόλυτη καθαρότητα και είναι έτοιμος να θυσιάσει τα πάντα για να πραγματώσει τις αναζητήσεις του. Η προσαρμογή του στο τροπικό κλίμα δεν θα είναι εύκολη, όλα όμως θα καλυτερέψουν όταν συναντήσει την νεαρή αυτόχθονα, Τεχούρα. Η Τεχούρα θα γίνει η σύντροφός του, η γυναίκα του και η μούσα του, εκείνη που θα του εμπνεύσει τις πιο σπουδαίες δουλειές του εικαστικά. Η ευτυχία τους, δεν θα κρατήσει όμως για πολύ. Καθώς δεν μπορεί να ζήσει από τα έργα του, πιάνει δουλειά σαν αχθοφόρος. Μια αποτυχημένη εγκυμοσύνη της Τεχούρα κι η έλξη της για έναν νεαρότερο ντόπιο άντρα (μαθητή του Πωλ στην ξυλογλυπτική), κάνει την παραμονή του στον Παράδεισο της Πολυνησίας, ανυπόφορη.

Ο Βενσάν Κασέλ ενσαρκώνει τον Πωλ Γκωγκέν σε μια βιογραφία που ακολουθεί δύο χρόνια της ζωής του στην Ταϊτή, όπου o διάσημος ζωγράφος βρήκε τη μούσα του στο πρόσωπο μιας πανέμορφης ιθαγενούς κοπέλας. Αν και ιδιαίτερα καλογυρισμένη, η σχετικά αποστασιοποιημένη προσέγγιση του θέματος από τον σκηνοθέτη της, Εντουάρ Ντελίκ (Welcome to Argentina), της στερεί τη δραματική ένταση που θα την έκανε να αφορά περισσότερο και τους θεατές της που επιθυμούν να ταυτιστούν με πρόσωπα και καταστάσεις. Αποφεύγει επιτυχώς την αγιογραφική απεικόνιση του καλλιτέχνη, όμως ξεχνάει να ασχοληθεί σε βάθος και με τους υπόλοιπους χαρακτήρες που τον περιβάλουν. Κάπου κάπου, υπάρχουν κάποιες νύξεις για τον ρόλο της αποικιοκρατίας ή της θρησκείας που έφεραν οι λευκοί, στη ζωή των ντόπιων ιθαγενών, αλλά δεν απασχολούν ιδιαίτερα την ταινία, την οποία πιθανόν να απογείωναν σκηνοθέτες όπως ο Τέρενς Μάλικ (Η Λεπτή Κόκκινη Γραμμή, έρχεται συνέχεια στο μυαλό) ή ο Πίτερ Γουέιρ της εποχής του, Η Ακτή των Κουνουπιών (1986) ή του, Επικίνδυνα Χρόνια (1982), σε ό,τι αφορά την αντιπαράθεση δυο διαφορετικών κόσμων, της μυστηριακής φύσης με τον αποκομμένο από αυτήν, δυτικό άνθρωπο.

Info: Πωλ Γκωγκέν (Gauguin: Voyage de Tahiti). Δραματική Βιογραφική Εποχής. Γαλλία 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 10 Μαίου. Σκηνοθεσία: Εντουάρ Ντελίκ. Παίζουν: Βενσάν Κασέλ,  Τουχέι Άνταμς, Μαλίκ Ζιντί, Περνίλε Μπεργκεντορφ. Διανομή: Seven Films.


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ: Σε μικρή απόσταση από τις διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας, η Μαργαρίτα, 16 χρονών, ζυγίζει ένα νεράντζι στο χέρι της και ετοιμάζεται να το πετάξει στην κλούβα των ΜΑΤ που είναι παρκαρισμένη λίγα μέτρα πιο κάτω. Μέσα στην κλούβα ο Γιώργος, ο πατέρας της Μαργαρίτας, ετοιμάζεται να σβήσει τα κεράκια της τούρτας των γενεθλίων του, με τους άλλους συνάδελφους τριγύρω του να τραγουδάνε Χρόνια Πολλά. Για να προστατέψει την κόρη της από τις ταραχές αλλά και για να δώσει μία ακόμα ευκαιρία στη σχέση της με τον πατέρα της, η μητέρα της, η Σοφία, στέλνει τον Γιώργο και την Μαργαρίτα στο εξοχικό τους για λίγες μέρες πιστεύοντας πως ότι και να γίνει τίποτα δεν μπορεί να είναι χειρότερο από αυτό που συμβαίνει στην πόλη.

Μια από τις καλύτερες ελληνικές ταινίες της χρονιάς, δυστυχώς βγαίνει στο μεταίχμιο της αλλαγής των σεζόν, όταν ούτε οι χειμερινές, αλλά ούτε κι οι θερινές αίθουσες φαντάζουν ελκυστικές για το κοινό. Δεν πρόκειται για μια ταινία για την κρίση, αν και αυτή είναι εμφανής στο περιβάλλον που περιτριγυρίζει την βασική ιστορία, η οποία αφορά την σχέση πατέρα και κόρης, δυο αντίθετων χαρακτήρων που δεν είναι καθόλου σχηματικοί, έστω κι αν ο μεν πατέρας εκπροσωπεί την βία της εξουσίας και η κόρη την λαχτάρα της αλλαγής προς το καλύτερο, ενός εδραιωμένου status quo.

Μελέτη χαρακτήρων και της αμφίδρομης σχέσης της εξουσίας με την τάση ανατροπής της, που ευφυϊώς τυχαίνει να είναι και συγγενικές, η ταινία του Χρίστου Γεωργίου που μας είχε δώσει τα εξαιρετικά, Μικρό Έγκλημα (2008) και Κάτω Από Τ' Άστρα (2001), έχει την τύχη να διαθέτει ένα υπέροχο πρωταγωνιστικό δίδυμο, τον Δημήτρη Ήμελλο και την Νεφέλη Κουρή, που η πολύχρονη συνεργασία τους στο θέατρο (η Κουρή υπήρξε μαθήτρια του Ήμελλου), τους δίνει αυτή την συγκρουσιακή οικειότητα πατέρα και κόρης, που δίνει αληθοφάνεια στη κινηματογραφική σχέση τους, την σχέση δυο ανθρώπων που ενώ βρίσκονται σε δυο αντίθετα στρατόπεδα, αγαπάει ο ένας τον άλλο. Ο Γεωργίου, απανθίζει την ταινία με εικαστικές λεπτομέρειες που έχουν συμβολική σημασία κι εκεί κάνει την διαφορά, καθώς το βλέμμα του κι η προσέγγισή του είναι βαθιά ανθρωπιστική, χωρίς εξάρσεις εντυπωσιασμού για το θεαθήναι.

Info: Χρόνια Πολλά (Happy Birthday). Κοινωνική Δραματική. Ελλάδα, Γαλλία, Κύπρος 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 10 Μαίου. Σκηνοθεσία: Χρίστος Γεωργίου. Παίζουν: Νεφέλη Κουρή, Δημήτρης Ήμελλος, Μυρτώ Αλικάκη, Βασίλης Μαγουλιώτης. Διανομή: Odeon.  


Η ΕΝΟΧΗ ΤΟΥ ΚΕΝΕΝΤΥ: 18 Ιουλίου, 1969. Ο γερουσιαστής Τεντ Κένεντι φεύγει από ένα πάρτι στο Chappaquiddick της Μασαχουσέτης με συνοδηγό τη Μαίρη Τζο Κόπεχνε, μία πολλά υποσχόμενη σχεδιάστρια στρατηγικής που είχε συνεργαστεί με τον Μπόμπι Κένεντι για την καμπάνια του την προηγούμενη χρονιά. Οι συνθήκες αυτού που ακολούθησε έχουν προκαλέσει αντιδράσεις εδώ και 50 χρόνια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το αυτοκίνητο έπεσε από μία γέφυρα με αποτέλεσμα η συνοδηγός να χάσει τη ζωή της, γιατί ο Τεντ Κένεντι ανέφερε το δυστύχημα 10 ώρες μετά; Το περιστατικό σηματοδότησε το τέλος της ζωής της νεαρής Κόπεχνε, καθώς και το τέλος των προσδοκιών του Τεντ Κένεντι για την προεδρική θέση.

Ένα πραγματικό γεγονός, το οποίο ο Μπράιαν ντε Πάλμα συνδύασε σαν ιδέα με το Αντονιονικό Blow Up για το δικό του, αγωνιώδες Blow Out (1981), μεταφέρεται στον κινηματογράφο με ενδιαφέροντα, αλλά άτολμο πολιτικά τρόπο. Δεν λείπει το σασπένς, ειδικά στην αρχή και στο τέλος. Ενδιάμεσα πάντως, δεν λείπουν οι αφηγηματικές κοιλιές για το είδος του πολιτικού θρίλερ, που θέλει να είναι η ταινία. Τα καταφέρνει καλύτερα σαν μελέτη χαρακτήρων και στο ότι δεν παίρνει θέση πάνω στα γεγονότα, πράγμα που ενόχλησε φίλους και εχθρούς της Δυναστείας των Κένεντι. Εξαιρετικός ο Τζέισον Κλαρκ (Mudbound), αλλά κι ο Έντ Χελμς (Hangover), τον οποίο γνωρίζουμε συνήθως από κωμικούς ρόλους.

Info: Η Ενοχή του Κένεντυ (Chappaquiddick). Δραματική Βιογραφική Ιστορική Θρίλερ.  Σουηδία, ΗΠΑ 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 10 Μαίου. Σκηνοθεσία: Τζον Κάραν. Παίζουν: Τζέισον Κλαρκ, Κέιτ Μάρα, Εντ Χελμς, Τζιμ Γκάφιγκαν, Κλάνσι Μπράουν, Μπρους Ντερν. Διανομή: Tanweer.


ΚΟΚΟΜΠΛΟΚΟ: Όταν τρεις γονείς διαβάζουν τυχαία τα μηνύματα που ανταλλάσσουν οι κόρες τους και μαθαίνουν τι σχεδιάζουν για τον χορό αποφοίτησης, (να χάσουν την παρθενιά τους), ξεκινούν ένα κυνήγι για να προλάβουν... το κακό.

Οι νεανικές κωμωδίες που αφορούν το σεξ, ξεκίνησαν την χαλαρών ηθών δεκαετία του 70 με την ισραηλινή σειρά, Γρανίτα από Λεμόνι κι έφτασαν αισίως - πάντα με αμφιλεγόμενης ποιότητας χιούμορ - μέχρι την εποχή μας, μέσα από τα Nerds, το Κάτι Τρέχει με την Μαίρη, τις American Pies, τα Road Trip & Eurotrip και τη Νέα Αμερικάνικη Κωμωδία της σχολής Άπατοου (Superbad, Με την Πρώτη) και τους συνεχιστές της, με πιο πρόσφατα παραδείγματα τους Ανυπόφορους Γείτονες 1 & 2 από τους ίδιους υποτίθεται παραγωγούς με το Κοκομπλόκο. Αν και η ιδέα είναι αστεία κι ενδιαφέρουσα, το αποτέλεσμα είναι άνισο ως συνήθως. Δεν λείπει το έξυπνο χιούμορ, αλλά υπερτερεί η μπαλαφάρα. Είναι σποραδικά αστεία, πολλές φορές για τους λάθος λόγους, προσπαθεί να μείνει πολιτικά ορθή με αποστειρωμένο τρόπο και δεν μοιάζει καθόλου, μα καθόλου σέξι. Το κοινό των πολυκινηματογράφων πάντως, θα διασκεδάσει.

Info: Κοκομπλόκο (Blockers). Κωμωδία. ΗΠΑ 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 10 Μαίου. Σκηνοθεσία: Κέι Κάνον. Παίζουν: Λέσλι Μαν, Αικ Μπάρινχολντζ, Τζον Σένα. Διανομή: UIP
εμφάνιση σχολίων