«Νομίζω ότι είμαστε Α' ΠΡΟΣΩΠΟ έτοιμοι για αλλαγή»

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Ρίξτε μια ματιά στην Ευρώπη, την Αμερική, τη Λατινική Αμερική και αλλού. Το ευρύ κοινό είναι θυμωμένο και τελείως έξαλλο με αυτό που συμβαίνει. Γι ‘αυτό το λόγο, υπάρχουν η κατάρρευση του κυρίαρχου πολιτικού κατεστημένου και η άνοδος των λεγόμενων λαϊκιστικών παρατάξεων και στα δύο άκρα του φάσματος. Η δημοκρατία στην Ευρώπη καταρρέει. Οι αποφάσεις λαμβάνονται στις Βρυξέλλες, κι όχι από τα εθνικά κοινοβούλια, και οι άνθρωποι το γνωρίζουν αυτό.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΚΑΝΟΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΑΓΗ; Νομίζω ότι έχουμε τα σπέρματα για κάποια αλλαγή. Μπορούν να ευδοκιμήσουν και να τεθούν επί τάπητος τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Ή και όχι. Αυτό είναι μια επιλογή. Και δεν έχουμε μιλήσει ακόμη και για τα χειρότερα προβλήματα: τα οικονομικά προβλήματα είναι αρκετά άσχημα, όπως είναι τα κοινωνικά προβλήματα, αλλά πολύ χειρότερα από αυτά είναι οι σημαντικές απειλές για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους -η απειλή ενός πυρηνικού πολέμου και η περιβαλλοντική καταστροφή. Αν κοιτάξετε τις προκριματικές εκλογές των ΗΠΑ, θα εντυπωσιαστείτε και θα σοκαριστείτε από τον παντελή παραλογισμό των ανθρώπων. Αυτά είναι δύο τεράστια προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν τώρα και είναι σχεδόν απόντα από τις προκριματικές εκλογές.

ΤΙ ΘΑ ΕΠΙΘΥΜΟΥΣΑ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ: Θα ήθελα να δω να γίνονται σοβαρά και σημαντικά βήματα, με σκοπό να μπει ένα τέλος στα ορυκτά καύσιμα, να δημιουργηθούν αειφόρα ενεργειακά συστήματα και να σωθεί ο κόσμος (όσο γίνεται) από μια πιθανή περιβαλλοντική καταστροφή. Θα επιθυμούσα άμεσα την αποκλιμάκωση των στρατιωτικών συρράξεων, που είναι αρκετά σοβαρές, καθώς και να εκπληρώσουμε την ηθική μας υποχρέωση να απαλλάξουμε τον κόσμο από τα πυρηνικά όπλα. Θα ήθελα οι χώρες να γίνουν δημοκρατίες κι όχι πλουτοκρατίες.

ΠΩΣ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΜΙΑ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ ΣΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ; Δεν είναι πολύ δύσκολο. Στις ΗΠΑ μεταφράζεται απλώς ως η επιστροφή στις συμβατικές ιδέες. Χρησιμοποιώντας μια φράση του Τζον Ντιούι, του σημαντικότερου κοινωνικού φιλόσοφου του 20ου αιώνα στις ΗΠΑ, έως ότου όλοι οι τομείς –βιομηχανία, εμπόριο, μέσα ενημέρωσης κι άλλοι- τεθούν υπό δημοκρατικό έλεγχο ή έρθουν στα χέρια αυτού που τώρα ονομάζουμε ενδιαφερόμενους, η πολιτική θα είναι μια σκιά που ρίχνει το μεγάλο κεφάλαιο πάνω στην κοινωνία. Αυτό είναι στοιχειώδες και μπορεί να γίνει.

ΝΙΩΘΕΤΕ ΚΑΜΜΙΑ ΦΟΡΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΤΑΙ ΑΛΛΟ; Είναι σαν να βλέπεις ένα παιδί στη μέση του δρόμου και ένα φορτηγό να έρχεται με ταχύτητα. Θα πεις «Κοίτα, είμαι πολύ αποσχολημένος γιατι σκέφτομαι διάφορα ενδιαφέροντα πράγματα, οπότε θα αφήσω το φορτηγό να σκοτώσει το παιδί»; Ή θα βγεις στο δρόμο και θα τραβήξεις το παιδί;

ΤΡΑΜΠ ή ΚΛΙΝΤΟΝ; Αν βρισκόμουν να ψηφίζω σε μια αμφίρροπη Πολιτεία των ΗΠΑ, σε μια πολιτεία με βαρύτητα, και η επιλογή ήταν μεταξύ Κλίντον και Τραμπ, θα καταψήφιζα τον Τραμπ. Και αριθμητικά μιλώντας, αυτό σημαίνει «Kλείσε τη μύτη και ψήφισε την Κλίντον».

ΥΠΕΡ ‘Η ΚΑΤΑ ΕΝΟΣ BREXIT;  Δεν είμαι αντίθετος, αλλά νομίζω ότι το Brexit θα ήταν ίσως η χειρότερη επιλογή. Άποψη μου είναι ότι η Βρετανία -ή ίσως η Αγγλία, εάν η Σκωτία αποτραβηχτεί- θα εξαρτιόταν ακόμα περισσότερο από την Αμερική. Και υπάρχουν πολλά καλά πράγματα που έχουν συμβεί στην Ευρώπη μετά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο. Αυτά θα έπρεπε να διασωθούν, και νομίζω ότι μπορούν.


Μετάφραση: Ομάδα Afterwords για το Νόστιμον Ήμαρ. Επιμέλεια-Προσαρμογή: Μαριανίνα Πάτσα για το doctv.gr.
 

εμφάνιση σχολίων