0
10
σχόλια
686
λέξεις
CULTURE

Οι αφίσες που βλέπετε στους δρόμους της Αθήνας τις τελευταίες μέρες, τι είναι;

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΥΝΔΕΛΑΣ |  ΦΩΤΟ: DOCTVGR CC3, ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΡΙΟΣ
20 Μαΐου 2016
Πατήστε στις φωτό για να τις δείτε σε μεγάλη διάσταση


Οι δρόμοι της Αθήνας, από το ιστορικό κέντρο μέχρι και τη Βασ. Σοφίας, γέμισαν με ελπίδα, επιθυμίες και όνειρα. Καλεσμένος της Στέγης, στα πλαίσια του διεθνούς φεστιβάλ Fast Forward Festival 3, o πολυβραβευμένος σκηνοθέτης Τιμ Έτσελς ανοίγει στην πόλη διάλογο με αυτό το πρότζεκτ.

Οι φράσεις που διαβάζουμε στα πόστερ έχουν προκύψει από συνεντεύξεις ανθρώπων που δεν έχουν δικαίωμα ψήφου: Αθηναίοι, παιδιά, έφηβοι, μετανάστες, πρόσφυγες.

Το πρότζεκτ And For The Rest έρχεται στην Ελλάδα μετά από τις Βρυξέλλες. Ο Έτσελς αναφέρει: «Με ενδιαφέρει το ερώτημα του πώς είμαστε, και πώς μπορούμε να είμαστε, μαζί σε μια πόλη όπως η Αθήνα, σε αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο, εγκλωβισμένη όπως είναι από τις εμπειρίες της λιτότητας και της διαρκούς εισροής προσφύγων και όπως συνεχίζει στην πολιτική ουδέτερη ζώνη ζωής υπό τη σκιά της τρόικας.»

Οι 39 φράσεις που είναι σκορπισμένες στην πόλη είναι:
-Χρειάζεται να φοβόμαστε λιγότερο τους άλλους.

-Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε πόλεμο.
-Δες τι μπορεί να αλλάξει, τι χρειάζεται να γίνει.
-Να ελπίζεις και να πιστεύεις στην ελπίδα.
-Να υπάρχουν λουλούδια παντού.
-Θα άλλαζα, έτσι για πλάκα, τους μαύρους σε λευκούς και τους λευκούς σε μαύρους.
-Να κοιτάμε ο ένας τον άλλον με μάτια που να βλέπουν την αξία του άλλου.
-Θα πρέπει να αφήσουμε πίσω μας τον καπιταλισμό.
-Θα ήθελα να έχω όλα τα απαραίτητα χαρτιά.
-Να ζήσω όπως ζουν οι άνθρωποι.
-Μακάρι οι άνθρωποι να είχαν πιο τρυφερές καρδιές. Οι καρδιές των ανθρώπων έχουν γίνει σκληρότερες.
-Θα ήθελα να τριγυρνάω άσκοπα· να πηγαίνω βόλτα με τα χέρια στην τσέπη ή να κάθομαι για μπύρα ή καφέ· να πιάνω κουβέντα με αγνώστους.
-Θα ήθελα όλοι οι δρόμοι να ήταν ποτάμια, για να κολυμπάμε παντού και αντί για αυτοκίνητα να είχαμε πλοία και βάρκες.
-Θα ήθελα τα πράγματα να ήταν πιο απλά.
-Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι πέρα από το ότι θέλω μια δουλειά και λίγα λεφτά. Είναι αδύνατο να σκεφτώ ότι θα ήθελα κάτι άλλο.
-Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, αλλά στην πλατεία υπάρχουν παιδιά – από Ελλάδα, Αλβανία, Μπαγκλαντές, Πακιστάν, από παντού, και αυτά μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο.
-Νιώθω πλούσιος – έχω δύο πατρίδες, την Ελλάδα και τη Συρία. Ομως η μια από αυτές πεθαίνει και η άλλη αγωνίζεται κι αυτή. Ο πόλεμος που έχετε εδώ είναι άλλου είδους.
-Λιγότεροι μεγάλοι άνθρωποι, μικρότερη λύπη.
-Το μόνο που θέλω είναι έναν σκύλο – αυτό είναι το όνειρό μου.
-Το όνειρό μου είναι να γίνω σαν τον Αλμπερτ Αϊνστάιν.
-Μου λείπει η σκηνή μου και η φωτιά απέξω της. Μου λείπει να περπατώ ξυπόλητος στο χώμα του χωριού μου. Μου λείπει να είμαι εκεί και να μιλώ τη γλώσσα μου κάθε μέρα.
-Να είσαι ελεύθερος να περπατήσεις τον πλανήτη, όπου θα ήθελες, χωρίς κανέναν περιορισμό, αυτό θα ήταν μεγάλη χαρά.
-Θέλω να γίνει η πόλη ένα τεράστιο λούνα παρκ με ρόδες και θεματικά πάρκα.
-Θα ήθελα να ήταν πιο κοντινές οι αποστάσεις για να μη χρειάζεται να βιαζόμαστε τόσο πολύ.
-Τα δικαιώματα ενός ανθρώπου θα έπρεπε να είναι πάνω από τον νόμο.
-Θα ήθελα να βλέπω τη θάλασσα από το παράθυρό μου και να ξέρω ότι η οικογένειά μου είναι κοντά.
-Θα έκανα τα σπίτια στρογγυλά· από τούβλα, ξύλο και τσιμέντο.
-Θα ήθελα να έχω έναν τεράστιο φούρνο και να μοιράζω δωρεάν ψωμί κάθε μέρα.
-Δεν έχω τίποτα εδώ, ούτε καν χαρτιά.
-Θα ήθελα οι άνθρωποι να λένε «καλημέρα» όταν με βλέπουν να βγαίνω από το σπίτι ή να χαμογελούν. Μένω επτά χρόνια σε αυτή τη γειτονιά και κανείς δεν μου έχει πει «καλημέρα». Είχα προσπαθήσει να χαιρετήσω κάποιους αλλά βλέπεις ότι είναι επιφυλακτικοί.
-Φοβάμαι τη μοναξιά.
-Κάτι θα πρέπει να αλλάξει. Κάτι θα πρέπει να συμβεί.
-Προτού έρθω εδώ, δεν ήξερα καν ότι υπήρχε χώρα που λεγόταν Ελλάδα.
-Θέλω να γίνω το ίδιο με σας, θέλω να γίνω ίσος με σας, παρότι εσείς είστε Έλληνες κι εγώ είμαι από κάπου αλλού.
-Θα μείνω εδώ μέχρι το τέλος.
-Θέλω να αξίζει κάτι η ζωή μου.
-Δεν έχω κανέναν να με φροντίσει, οπότε φροντίζω μόνη μου τον εαυτό μου.
-Θέλω το παιδί μου να έχει τη δυνατότητα να πάει σχολείο. Δεν έχω πρόβλημα αν θα είναι ελληνικό ή αραβικό σχολείο. Όλα είναι εκπαίδευση.
-Χρειάζεται να κοιτάξουμε τους ανθρώπους στα μάτια. Να μιλήσουμε στον άλλον.


Info: And For The Rest (Athens), Fast Forward Festival 3, 16-29 Μάιου, Εκτός Στέγης.
 
εμφάνιση σχολίων