1
1
σχόλια
1271
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ

3o Horrorant Film Festival – Νύχτες τρόμου

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ [email protected]
10 Μαΐου 2016
O τρόμος σαν είδος στον κινηματογράφο, γεννήθηκε μαζί του. Στις 28 Δεκεμβρίου του 1895, έντρομο το κοινό σε κάποιο παρισινό καφέ, παραληρούσε στην Άφιξη του Τρένου στον Σταθμό της La Ciotat των αδερφών Λιμιέρ, καθώς έβλεπε για πρώτη φορά, ένα (βουβό) τρένο, σε φυσικό μέγεθος να έρχεται κατά πάνω του! Η σύνδεση του νέου μέσου με το θέατρο, την λογοτεχνία και τους τοπικούς θρύλους, δεν άργησε να φέρει τα πρώτα αριστουργήματα ενός είδους συνδεδεμένου με μεταφυσικούς φόβους και σκοτεινές δοξασίες. Ο Νοσφεράτου, ο Δράκουλας, το τέρας του Φράνκενσταϊν, οι Μάγισσες, το Γκόλουμ, ο Λυκάνθρωπος, ο Δόκτορ Καλιγκάρι, το Φάντασμα της Όπερας, γνώρισαν τρομακτική (με όλη τη σημασία της λέξης) λαϊκή αποδοχή, αλλά όχι και καλλιτεχνική αναγνώριση. Αυτή ήρθε αργότερα, όταν οι θεωρητικοί του κινηματογράφου κατάφεραν επιτέλους να δουν την άμεση σχέση του είδους με τους συλλογικούς φόβους της κάθε εποχής. Μελετώντας κανείς αυτές τις ταινίες (και όσες ακολούθησαν), μπορεί εύκολα να αντιληφθεί την κοινωνικοπολιτική κατάσταση της κάθε εποχής. Είτε πρόκειται για τον φόβο των αχαλίνωτων και συνήθως βίαιων, ενστίκτων του ανθρώπινου είδους, είτε για τον αόρατο κόσμο των πνευμάτων ή τον ορατό εκείνον του Ναζισμού, του Κομμουνισμού, των επιστημονικών επιτευγμάτων, του πυρηνικού ολέθρου, του Μακαρθισμού, των φοιτητικών κινημάτων, της σεξουαλικής επανάστασης, του AIDS, της περιβαλλοντικής καταστροφής, των νέων τεχνολογιών, της σύγχρονης τρομολαγνείας, ή της σημερινής νεοσυντηρητικής κατεύθυνσης της κοινωνίας που οραματίζονται τύποι σαν τον Ντόναλντ Τραμπ και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Από την δεκαετία του 30 μέχρι και εκείνη του 80, το είδος γνώρισε μεγάλη ακμή, μεγάλοι και μικρότεροι σκηνοθέτες ασχολήθηκαν μαζί του, κάποιοι έχτισαν την καριέρα τους πάνω του κι άλλοι έχασαν την αίγλη τους όταν αποφάσισαν να το εγκαταλείψουν. Ο Ρότζερ Κόρμαν (The Little Shop of Horrors, To Εκκρεμές της Αγωνίας, Το Κοράκι), και η παραγωγός εκατοντάδων b movies τρόμου και exploitation εταιρεία του (με 441 παραγωγές στο ενεργητικό της μέχρι σήμερα από τις οποίες 56 δικές του), έδωσε γενναιόδωρα την πρώτη ευκαιρία σε δεκάδες - κατόπιν σπουδαίους - καλλιτέχνες (από τον Σκορτσέζε μέχρι τον Φαίδωνα Παπαμιχαήλ), να κάνουν εκεί τα πρώτα βήματά τους. Αν το ψάξει κανείς λεπτομερώς, πάνω από τους μισούς σύγχρονους αγγλόφωνους σκηνοθέτες. έχει ξεκινήσει με μια ταινία τρόμου (ή Φαντασίας), φτηνής παραγωγής. Από τον Φράνσις Κόπολα και τον Σπίλμπεργκ, μέχρι τον Πίτερ Τζάκσον και τον Ρολφ ντε Χέαρ, από την μία, έως την άλλη άκρη της γης.

Στα 90's, το είδος σπαταλήθηκε σε όχι πάντα πετυχημένες αυτοαναφορικές παρωδίες, ενώ τα 00's, η επικράτηση των πολυκινηματογράφων, έριξε το ήδη πεσμένο επίπεδο υποκύπτοντας  στην ευκολία των εφηβικών σλάσερ, όπου ο τρόμος έγινε υπόθεση αριθμημένων εκτελέσεων και ηχητικών ξαφνιασμάτων (χάρη κυρίως στην Dolby τεχνολογία), καθώς και σε αχρείαστα remakes κλασικών ταινιών του παρελθόντος, ενώ ταυτόχρονα γεννήθηκαν τα είδη του live ή lost footage (όπου όλα υποτίθεται πως καταγράφονται ή έχουν καταγραφεί ζωντανά στην κάμερα) και του torture porn (Hostel και Saw), όπου ο τρόμος έπεσε στο ποταπό και σοκαριστικό επίπεδο της επίσκεψης σε ένα σφαγείο την ώρα της σφαγής. Φυσικά δεν έλειψαν και οι καλές ταινίες, αλλά το πραγματικά σινεφίλ ενδιαφέρον, μετατοπίστηκε, στην Ισπανία, την Σκανδιναβία, την Ωκεανία και κυρίως την Ασία, τις σπουδαιότερες επιτυχίες των οποίων, έσπευσε να εκμεταλλευτεί δεόντως το Χόλιγουντ.

Τα τελευταία χρόνια, καθώς όλα μοιάζουν να έχουν ειπωθεί, βγαίνουν όλο και λιγότερες καλές ταινίες, ενώ η θεματική του τρόμου, είτε ενσωματώνεται σε άλλα παρεμφερή είδη, όπως στην Ηρωική Φαντασία και σε κάποιες εφηβικές multiplex τριλογίες, είτε μεταφέρεται με εντυπωσιακή εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία, σε συναρπαστικές τηλεοπτικές σειρές. Οι πραγματικά καλές ταινίες τρόμου που φτάνουν πλέον στις ελληνικές αίθουσες, μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Τα τελευταία 2 χρόνια, στον νου έρχονται μόλις τρεις. Το, Σε Ακολουθεί (It Follows), το Babadook: Οι Σελίδες του Τρόμου και το The Battery, η βραβευμένη με το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας, στο 1ο Horrorant Film Festival - Νύχτες Τρόμου της Αθήνας, πριν από δύο χρόνια. Πόσοι τις είδαν; Σε πόσους άρεσαν πραγματικά; Ο εθισμός του σύγχρονου κοινού στην multiplex συνταγή και ο ανισόρροπος τρόπος διανομής που δεν αφήνει τις ταινίες να ωριμάσουν στις αίθουσες, αναγκάζει τους σινεφίλ να αναζητήσουν άλλους τρόπους θέασής τους, όχι πάντα τους ενδεδειγμένους.

Το Horrorant Film Festival - Νύχτες Τρόμου, εμφανίστηκε πριν από 3 χρόνια για να καλύψει αυτό το κενό, συνεχίζοντας μια παράδοση που ξεκίνησε από την δεκαετία του 80 με τις μεταμεσονύχτιες προβολές του αείμνηστου Βαγγέλη Κοτρώνη στα Ιλίσια και το Ριάλτο, του περιοδικού Μετρόπολις στον Απόλλωνα και του επίσης αείμνηστου Στεργιάκη στο Ελυζέ. Μόνο που εδώ δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με προβολές κλασικών ταινιών, αλλά και με πρώτες (και μοναδικές) προβολές, αφιερώματα, ταινίες μικρού μήκους, ελληνικό και διεθνές τμήμα.

Η σαφώς αναβαθμισμένη φετινή τρίτη διοργάνωση, υπό την αιγίδα του κινηματογραφικού δικτίου Filmboy (υπό την αιγίδα των Δήμων Αθηνών, Θεσσαλονίκης και της Ισπανικής πρεσβείας, από τις 12 έως τις 18 Μαίου στην Αθήνα και από τις 19 έως τις 25, στην Θεσσαλονίκη), εκτός από τα Διαγωνιστικά τμήματα Μικρού και Μεγάλου Μήκους, συμπεριλαμβάνει Διαγωνιστικό Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους, Αφιέρωμα στον Ισπανικό Τρόμο, Αφιέρωμα στα Θρυλικά b movies της δεκαετίας του 50 και συνοδεύεται από μια σειρά από παράλληλες εκδηλώσεις.

Το Αφιέρωμα στον Ισπανικό Τρόμο, περιλαμβάνει τις σχετικά πρόσφατες και γνωστές ταινίες των Αλεχάνδρο Αμενάμπαρ (Tesis), J.A. Bayona (Ορφανοτροφείο), Γκιγιέμ Μοράλες (Τα Μάτια της Τζούλιας), Άλεξ Δε λα Ινγκλέσια (Witching & Bitching) και τις κλασικές 70's δημιουργίες των Χέσους Φράνκο (Count Dracula), Λεόν Κλιμόφσκι (Werewolf vs. Vampyre Woman), Αμάντο ντε Οσόριο (Tombs of the Blind Dead), Εουχένιο Μάρτιν (Horror Express), Χόρχε Γκράου (Let Sleeping Corpse Lie) και Ναρσίσο Ιμπάνεζ Σεράδορ (Who Can Kill A Child?).

Το Αφιέρωμα στα b movies της δεκαετίας του 50 περιλαμβάνει δύο κλασικά αριστουργήματα που γνώρισαν αμέτρητα remakes και παραλλαγές της θεματικής τους, καθώς στάθηκαν πηγή έμπνευσης για δεκάδες δημιουργούς. Το ψυχροπολεμικό The Thing From Another World (1951), των Christian Nyby & Χάουαρντ Χοκς και το αντι-Μακαρθικό, Invasion of the Body  Snatchers (1956), του Ντον Σίγκελ. Τα επίσης κλασικά, The Creature of the Blak Lagoon (1954) & Ο Άνθρωπος Που Ζάρωνε Πολύ (1957), του Τζακ Άρνολντ, καθώς και το House of Wax (1953), του Αντρέ ντε Τοθ. Κλασικά θεωρούνται και τα House of Usher (1960), του Ρότζερ Κόρμαν, Η Νύχτα του Δαίμονα (1957), του Ζακ Τουρνέ και Το Σπίτι στον Στοιχειωμένο Λόφο (1959), του Γουίλιαμ Κάσλ, τριών σκηνοθετών που αξίζει στον καθένα, από ένα δικό τους αφιέρωμα στο μέλλον.

Στο Διαγωνιστικό Τμήμα Μεγάλου Μήκους, υπάρχουν πιο πρόσφατες ταινίες, σε 1η (Το Παιδί Φάντασμα) ή 2η Παγκόσμια Πρεμιέρα (το ινδικό Miruthan), σε Πανελλαδική Πρεμιέρα, πολλές από αυτές βραβευμένες σε ανάλογης θεματικής φεστιβάλ, ή στο Sundance, όπως η Ταινία Έναρξης του φετινού Horrorant, το The Witch του Ρόμπερτ Έγκερ που κέρδισε το Βραβείο Σκηνοθεσίας και για την οποία το Doctv δίνει δωρεάν προσκλήσεις (δείτε παρακάτω). Σπάζοντας τα όποια στεγανά μιας ταινίας τρόμου, Η Μάγισσα, είναι μια από τις σπουδαιότερες ταινίες των τελευταίων χρόνων η οποία σηκώνει πολλαπλές αναγνώσεις και που μοιάζει να μιλά (κυρίως), για την διαχρονικότητα του Θρησκευτικού Φονταμεταλισμού στις ΗΠΑ, οι οποίες in God they trust, κι όποιον πάρει ο Χάρος.

Το φεστιβάλ θα κλείσει το ισπανικό, υποψήφιο για βραβείο Goya σκηνοθεσίας θρίλερ, El Cuerpo του Οριόλ Πάουλο από το 2012, το οποίο θα κυκλοφορήσει κανονικά σύντομα.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ: Το DOC TV δίνει τρείς (3) διπλές προσκλήσεις για την ταινία λήξης του φεστιβάλ,  EL CUERPO (THE BODY) για την Τετάρτη 18 Μαΐου, 9.00 μ.μ. στο ΙΝΤΕΑΛ. Μπορείτε να στείλετε e-mail με το ονοματεπώνυμό σας στο [email protected] μέχρι τις 12 το πρωί της Τετάρτης 18 Μαΐου. Θα ειδοποιηθείτε με e-mail την ίδια μέρα.


Info: 3o Horrorant Film Festival - Νύχτες Τρόμου. Αθήνα: 12 - 18 Μαίου στο Ιντεάλ και τον Μικρόκοσμο. Θεσσαλονίκη: 19 - 25 Μαίου στην Βακούρα. Τιμές: Απλό 6 Ευρώ. Ημερήσιο 10 Ευρώ. Full Pass 50 Ευρώ. Περισσότερες λεπτομέρειες για τις ταινίες, το πρόγραμμα, τα άλλα τμήματα, την κριτική επιτροπή και τα special events, δείτε εδώ.


 
εμφάνιση σχολίων