Η συγγραφέας Στέργια Κάββαλου τους συνάντησε στην περιοδεία τους
ΣΤΕΡΓΙΑ ΚΑΒΒΑΛΟΥ
8 Απριλίου 2011
-Το Αpples on an orange tree κυκλοφόρησε το 2008. Η διαφορετικότητα είναι πρόταση ή μονόδρομος; Μπορεί να είναι και τα δύο. Τίποτα δεν κάνουμε επίτηδες, απλά δημιουργούμε, γράφουμε, ζούμε. Μας αρέσει να πειραματιζόμαστε, να δοκιμάζουμε. Είμαστε άνθρωποι των δονήσεων, της δράσης και της αντίδρασης. Πολλές φορές είναι ζόρικο να είσαι διαφορετικός. Να είσαι μαύρος στην Ελλάδα και να πουλάς cd ή να θέλεις να ζεις ας πούμε διαφορετικά απ’ τους υπόλοιπους γύρω σου. Είναι δύσκολο να λες όχι σε όλα αυτά που γονείς, θρησκείες και γενικά η κοινωνία επιβάλλουν.
-Superman’s blues, δυο χρόνια μετά. Η εποχή φέρνει λύπη; Το να χάνει κανείς τις αξίες και τα όνειρά του και να ξεπουλάει την αξιοπρέπειά του, αυτό φέρνει δυστυχία, φτώχεια στην ψυχή και την ύπαρξή του. Οι εποχές είναι σκοτεινές, ο κόσμος υποφέρει πολύ γιατί ξόδεψε τις ελπίδες του σε ψέματα. Πρέπει να επαναπροσδιοριστούμε, να ξαναγαπήσουμε αληθινά, να διώξουμε τα αφεντικά και τα φαντάσματα από τη ζωή μας. Πρέπει να επιστρέψουμε στα βασικά, για το καλό της ανθρωπότητας.
-Οι τίτλοι υπήρχαν στο μυαλό σου πολύ πριν από τη δημιουργία της μπάντας. Τελικά όλα ξεκινούν από μια παιδική φαντασίωση; Ζω καθημερινά με τους παιδικούς μου ήρωες και συνεχώς τους συμβουλεύομαι, για το καλό και το κακό. Στους περιπάτους μου με συλλαμβάνει συχνά η μουσική. Κι εγώ, με τα λίγα μέσα που διαθέτω, τη δίνω σάρκα και οστά. Αρνούμαι να εγκαταλείψω τις παιδικές μου φαντασιώσεις. Το αποφεύγω όπως ο διάολος το λιβάνι. Κλείνω τα αυτιά μου στις σειρήνες όπως ο Οδυσσέας δεμένος πάνω σε κατάρτι.
-Ο αγγλόφωνος στίχος μπορεί να είναι πιο απελευθερωτικός; Όταν ήμουν μικρός, δεν μπορούσα να προφέρω τα «ρω». Κι επειδή ντρεπόμουν γι αυτό, άρχισα να τραγουδάω αγγλικά τραγούδια. Μετά όλο αυτό έγινε συνήθεια κι έτσι γράφω κυρίως στην αγγλική. Επιπλέον είπα στον εαυτό μου ότι είναι όμορφο, και είναι, να σε καταλαβαίνουν σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Λατρεύω την ελληνική γλώσσα όμως, είναι η ομορφότερη.
-«Ο φόβος και το μίσος είναι προϊόντα προπαγάνδας». Βλέπεις να υπάρχει αντίδοτο; Πιστεύω στην αλλαγή, από τα μέσα προς τα έξω. Για να αλλάξει κάτι στον κόσμο δεν αρκούν οι επαναστάσεις του δρόμου, ούτε φυσικά του διαδικτύου. Πρέπει να έρθουμε σε πόλεμο με ό,τι μας κάνει βολικά αδρανείς. Να ζήσουμε περισσότερο για το σύνολο. Να αποδυναμώσουμε τον καπιταλισμό, να μοιραζόμαστε. Ντρέπομαι ακόμα και να διατυπώσω τις αφελείς τούτες σκέψεις, είμαι σίγουρος πως πολλοί εκεί έξω θα γελάσουν ειρωνικά.
-Ποια όνειρα έκρυβαν οι Sleepin Pillow κάτω από το μαξιλάρι τους το 2004 και ποια κρύβουν τώρα; Τα ίδια όνειρα για τον άνθρωπο, για τον κόσμο που θέλουμε καλύτερο, για τη μουσική που μας κάνει λίγο καλύτερους και ποτέ της τίποτα πίσω δε ζητά. Για τις σχέσεις και τους αμέτρητους συσχετισμούς. Για τα εγκεφαλικά κύτταρα που αρνούνται να καούν στην βλακεία και την αρρώστια που βασιλεύουν. Για τα μήλα στην πορτοκαλιά που αντιστέκονται και δεν πέφτουν αλλά υποχωρούν περήφανα. Για τον υπεράνθρωπο που ελπίζω στη γενιά μου ή σε κείνη που έρχεται να αποκτήσει τα φυσικά του φτερά και όχι μάρκα μ’ έκαψες.
-Τα παραδοσιακά στοιχεία στον ήχο προδίδουν την καταγωγή ή προσδίδουν ταυτότητα στη μουσική σας; Τα παραδοσιακά στοιχεία στη μουσική ήρθαν φυσικά. Δεν τα αρνηθήκαμε ποτέ. Γιατί να το κάνουμε; Δεν ξεμπερδεύουμε έτσι απλά με το ρεμπέτικο και τον Καζαντζίδη, με τον Μάνο ή τον Σαββόπουλο. Ούτε με τους Σμυρνιούς, ούτε με τους Τούρκους. Ούτε με όλα τα πάρε δώσε του ελληνισμού μέσα στους αιώνες. Στην εποχή μας μάθαμε με ροκ και ηλεκτρονική και μόδα και κινηματογράφο και ιντερνέτ και φουλ πληροφόρηση κι έτσι όλα υπάρχουν. Το ένα μέσα στο άλλο. Το στοίχημα είναι να μη μαλώνουν μεταξύ τους.
-Πώς η Θεσσαλονίκη ως πόλη επηρεάζει την καθημερινότητα της μπάντας; Υπάρχει βουνό και θάλασσα και ένα κέντρο που ζει έντονα. Και φοιτητές και αμέτρητα καφέ. Και καφέδες με τις ώρες με συζητήσεις ενδιαφέρουσες και ότι να’ ναι. Εύκολα εδώ ακόμα βρίσκονται οι άνθρωποι κι έτσι οι μπάντες δεν σπανίζουν. Και τα λαδάδικα λένε πως είναι στοιχειωμένα, και ο Θερμαϊκός βρωμάει. Και ο Ψωμιάδης και το σκυλάδικο και η Ναυαρίνου πίτα γύρο απ’ όλα. Τι να πω; Επηρεάζει…
-Τα live σας έχουν έντονη θεατρικότητα. Πόσο η μουσική είναι και εικόνα; Τόσο. Πάντα η μουσική είναι εικόνα. Και τυφλός να είσαι δηλαδή αν ακούς μουσική, κάτι βλέπεις. Κάτι ελπίζεις, κάτι ονειρεύεσαι.
-Βρίσκεστε σε περιοδεία. Τι είναι αυτό που σας στέλνει και στην επόμενη πόλη; Η αγάπη μας και η ψυχή μας και η υπομονή μας.
Οι Sleepin Pillow με support τους Glass (UK) εμφανίζονται στο Koo Koo (Ιάκχου 17, Γκάζι) την Πέμπτη 14/4 στις 10.30μ.μ
εμφάνιση σχολίων