0
1
σχόλια
410
λέξεις
Α' ΠΡΟΣΩΠΟ

Αποφθέγματα και αφορισμοί του σπουδαίου φιλόσοφου του 20ού αιώνα, Ζωρζ Μπατάιγ

DOC TV
20 Φεβρουαρίου 2015
Η ΖΩΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ με το να μην είναι υποταγμένη σε κάποιον ορισμένο σκοπό που την ξεπερνά.

ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΠΙΚΡΑ πως το να παλεύει για την ελευθερία του σημαίνει καταρχήν να την αλλοτριώνει.

Η ΟΛΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΑΥΤΗ Η ΠΛΗΘΩΡΙΚΟΤΗΤΑ: δεν είναι παρά μια κενή προσδοκία, μια δυστυχής επιθυμία να κατασωτεύεσαι χωρίς άλλο λόγο από την ίδια την επιθυμία να φλέγεσαι. Αυτή η πληθωρικότητα είναι η όρεξη για γέλιο, αυτό το άχτι για ηδονή, για αγιοσύνη, για θάνατο.

ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ, Ο ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ δεν είναι παρά ένα ον όπου καταλύεται η υπερβατικότητα, το οποίο δεν απέχει από τίποτε πια: λιγάκι καραγκιόζης, λιγάκι Θεός, λιγάκι τρελός... είναι η διαφάνεια.

ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ: ο άνθρωπος που η ζωή του είναι μια γιορτή «δίχως κίνητρο» και γιορτή με όλες τις έννοιες της λέξης -γέλιο, χορός, όργιο, που δεν υποτάσσονται ποτέ, μια θυσία που χλευάζει σκοπούς και υλικούς και ηθικούς.

Η ΚΟΡΥΦΗ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΒΟΛΗ, την πληθωρικότητα των δυνάμεων. Φέρει στο μέγιστο την τραγική ένταση. Συνδέεται με τις άμετρες δαπάνες ενέργειας, με την παραβίαση της ακεραιότητας των όντων. Γειτνιάζει λοιπόν περισσότερο με το κακό παρά με το καλό. Ο ξεπεσμός -αντιστοιχώντας στις στιγμές εξάντλησης, κόπωσης- προσδίδει όλη την αξία στη μέριμνα για τη συντήρηση και τον εμπλουτισμό του όντος. Απ' αυτήν πηγάζουν οι ηθικοί κανόνες.

Η ΚΟΡΥΦΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ «ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΜΕ». Ο ξεπεσμός, «αυτό που πρέπει να εξαλείψουμε». Όπως και η κορυφή δεν είναι εντέλει παρά το απρόσιτο, ο ξεπεσμός είναι εξαρχής το αναπόφευκτο.

ΖΩ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΓΕΛΙΩΝ ΠΟΥ ΜΕ ΤΕΡΠΟΥΝ, σεξουαλικών διεγέρσεων που με κάνουν να αγωνιώ.

ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ, ΣΥΓΚΡΙΝΟΜΕΝΟ με το ερωμένο ον, μοιάζει φτωχό και κενό: δεν είναι στο «παιχνίδι», καθώς δεν είναι «φθαρτό».

ΜΕΘΑΩ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΘΥΜΩ ΤΙΠΟΤΕ και να μην είμαι εξασφαλισμένος. Δοκιμάζω μια αίσθηση ελευθερίας.

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΕΝΑ ΚΙΝΗΤΡΟ, ένα λόγο, δεν μετανιώνω για τίποτε, δεν ζηλεύω κανέναν. Τους πιέζω, αντίθετα, να μοιραστούν την τύχη μου. Νιώθω ευτυχισμένο το μίσος μου για τα κίνητρα και ευτυχισμένη την εύθραυστη φύση μου. Η ακραία δυσκολία της κατάστασής μου είναι η τύχη μου. Μεθώ μ' αυτήν.


O Ζωρζ Μπατάιγ (10 Σεπτεμβρίου 1897-9 Ιουλίου 1962) ήταν Γάλλος  φιλόσοφος, διανοούμενος και συγγραφέας. Τα γραπτά του αφορούσαν στη λογοτεχνία, την ανθρωπολογία, τη φιλοσοφία, την οικονομία, την κοινωνιολογία και την ιστορία της τέχνης. Ο ερωτισμός, η παραβατικότητα  και η σκέψη του Νίτσε βρίσκονται στο επίκεντρο των γραπτών του. Ίδρυσε τα περιοδικά Documents και Critique. Πέθανε στο Παρίσι. 9 χρόνια μετά τον θάνατό του, οι εκδόσεις Gallimard άρχισαν την έκδοση των «Απάντων» του, με δημοσιεύσεις πολλών άγνωστων γραπτών του.

εμφάνιση σχολίων