Μικρά καθημερινά κόλπα για να τρεφόμαστε καλύτερα, χωρίς να νιώθουμε στέρηση
ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΠΑΤΣΑ
4 Ιανουαρίου 2018
ΠΡΩΤΕΪΝΗ ΣΤΟ ΠΡΩΙΝΟ. Ένα αυγό, λίγο τυρί, γάλα ή γιαούρτι, είναι τροφές που αυξάνουν το αίσθημα του κορεσμού και άρα μας κάνουν να τσιμπολογάμε λιγότερο μέχρι να φτάσει η ώρα του μεσημεριανού. Αν φάμε και ένα φρούτο, έχουμε ξεκινήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ημέρα μας. Προσέχουμε τα δημητριακά, διότι πολλά από αυτά έχουν μεγάλες ποσότητες ζάχαρης.
ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΟΥΜΕ ΤΑ ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΑ. Νεράκι με λίγο στυμμένο λεμόνι ή μια φέτα λεμονιού, όχι μόνο μας ξεγελάει αλλά είναι και ευεργετικό για τον οργανισμό. (Διαβάστε τους λόγους εδώ). Εναλλακτικά, το πράσινο τσάι -χωρίς ζάχαρη- όχι μόνο μας ευεργετεί χάρη στα αντιοξειδωτικά του, αλλά βοηθά και στην αύξηση του μεταβολισμού. Ακόμα και ένα κουτάκι αναψυκτικού αν αντικαταστήσουμε, γλιτώνουμε περίπου 35 γραμμάρια ζάχαρης, ποσότητα που όπως υποστηρίζουν πολλοί διατροφολόγοι, είναι πάνω από το ημερήσιο επιτρεπτό όριο.
ΤΡΩΜΕ ΕΞΥΠΝΑ ΣΝΑΚ. Ακόμα κι αν είμαστε έξω και έχουμε μόνο τρία δευτερόλεπτα να φάμε κάτι στο χέρι, καλύτερα αυτό το «κάτι» να είναι ένα μήλο ή μια χούφτα ξηροί καρποί, από το να είναι ένα κρουασάν με σοκολάτα.
ΓΛΥΚΟΠΑΤΑΤΕΣ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΠΑΤΑΤΕΣ. Ουσιαστικά πατατούλες είναι κι αυτές, απλώς είναι πολύ πλούσιες σε ποτάσσιο και βιταμίνη Α. Μαγειρεύονται πολύ ωραία στον φούρνο αλλά γίνονται και εξαίσιος πουρές.
ΤΡΩΜΕ ΑΛΗΘΙΝΟ ΒΟΥΤΥΡΟ. Όχι μαργαρίνη. Το βούτυρο είναι αρκετά παρεξηγημένο, όμως περιέχει σημαντικές ποσότητες από φώσφορο, ασβέστιο και βιταμίνη D. Το καταναλώνουμε με μέτρο, π.χ. μία φέτα ψωμί με βούτυρο και μέλι ή τυρί.
ΔΙΝΟΥΜΕ ΡΕΠΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΚΟΟΛ. Δύο 24ωρα την εβδομάδα αποτοξινώνουμε το συκώτι μας. Το σώμα μας χρειάζεται 48 ώρες για να ανακάμψει πλήρως από τις τοξίνες του αλκοόλ, έστω κι αν μιλάμε για ένα ποτήρι κρασί παραπάνω. Κάνουμε λοιπόν κι εμείς το χατίρι στο συκώτι μας, που μας έχει αντέξει εδώ και τόσα χανγκόβερ.
ΚΑΛΟΙ ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ: Η απόλυτη στέρηση υδατανθράκων δεν είναι ό,τι καλύτερο, σύμφωνα με τη μεσογειακή διατροφή. Το μέτρο όμως είναι απαραίτητο, ειδικά αν κάνουμε καθιστική ζωή. Ιδανικότερα, επιλέγουμε ψωμί και φρυγανιές ολικής αλέσεως και μαύρο ρύζι ή ζυμαρικά.
ΔΙΝΟΥΜΕ ΓΕΥΣΗ ΣΤΑ ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΜΑΣ. Αν οι «πρασινάδες» δεν είναι ο καλύτερός μας φίλος, μπορούμε να τις μεταμφιέσουμε σε κάτι άλλο, πιο δελεαστικό. Για παράδειγμα το σπανάκι αποκτά άλλη αίγλη αν το μαγειρέψουμε στον ατμό μαζί με μοσχοκάρυδο, λίγο σκόρδο, ελάχιστο ελαιόλαδο και θαλασσινό αλάτι. Ακόμα καλύτερο γίνεται αν το βάλουμε ως γέμιση στις κρέπες μας μαζί με λίγο ανθότυρο.
ΠΡΟΤΙΜΑΜΕ ΤΗ ΣΧΑΡΑ. Δεν είναι ανάγκη να έχουμε κάρβουνο. Υπάρχουν ωραιότατα τηγάνια-σχάρες, εντελώς αντικολλητικά, ιδανικά για πεντανόστιμα μπιφτέκι/ψάρι/κοτόπουλο, χωρίς λάδια που τηγανίζονται και καίγονται.
ΜΕΙΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΣΥΣΚΕΥΑΣΜΕΝΑ ΤΡΟΦΙΜΑ. Με λίγα λόγια, επιστρέφουμε στο «αληθινό» φαγητό, και όχι σε τροφές που έχουν υποστεί επεξεργασία και οι συσκευασίες τους αναγράφουν ένα κάρο ουσίες που δεν γνωρίζουμε.
TIP: Επειδή το μέτρο είναι το κλειδί, μία φορά την εβδομάδα δίνουμε στον εαυτό μας την ελευθερία να κάνει ατασθαλίες. Ναι, εκείνη τη σπέσιαλ πίτσα δεν χρειάζεται να την ξεχάσουμε για πάντα.
εμφάνιση σχολίων