0
1
σχόλια
472
λέξεις
Α' ΠΡΟΣΩΠΟ

Η Μια κάνει προσθέσεις και δεν της βγαίνουν

ΜΙΑ ΚΟΛΛΙΑ
23 Μαρτίου 2011
ΠΗΓΑ ΣΤΗ Μ. ΤΟ ΒΡΑΔΥ. Στο αυτοκίνητο ο σκύλος μου λύσσαξε: ήθελε να ορμήσει στη γάτα της. Η γάτα, ατάραχη σχεδόν, περπατούσε ανάμεσα στις ρόδες των παρκαρισμένων αυτοκινήτων. Η Μ. πρόσεχε τη γάτα, είχε στον νου της και το «τέρας», όπως εσχάτως αποκαλεί τον σκύλο μου -άγνωστο γιατί.

ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ: θα μπορούσε εκείνη να έχει το «τέρας» και εγώ μια γάτα της. Όχι. Ο σκύλος μου, φουντωτός σαν τα κατσαρά μαλλιά μου και πιασάρικος, σαν τη σιλουέτα μου. Η γάτα της, ντελικάτη, κομψή, μικροκαμωμένη –ίδια η Μ.

ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΚΥΒΙΚΑ ΜΑΣ; είναι το ερώτημα. Οι περισσότεροι, έτσι μοιάζει να κάνουν. Φυσική συνθήκη. Τα ζευγάρια με μεγάλη διαφορά ύψους κάνουν εντύπωση, θα τα σχολιάσει μια λεζάντα. Το ψηλό το παλικάρι θα μάθει από μικρό ότι πρέπει να φανεί «αντάξιο του ύψους του».

ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΜΕ: καταλαμβάνουμε τον χώρο που μας αναλογεί με μαθηματικούς όρους και ελευθερώνουμε, ενστικτωδώς, τα όρια που δεν μπορούμε να διατηρήσουμε. Άμα τη εμφανίσει, έχεις τοποθετηθεί στη θέση σου. Και παλεύεις για να κατακτήσεις το πεδίο που επιθυμείς και θα μπορούσε να σου ανήκει. Με τη φωνή σου, τα ταλέντα σου, την επίθεση (άμυνα ουσιαστικά) ενίοτε. Και κάποιοι, αρκετοί ευτυχώς, τα καταφέρνουν. Και από τη μία μεριά και από την άλλη (γιατί, μη φανταστείς, και ο κοντός και ο ψηλός τραβάνε τα ζόρια τους).

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΟΝΙΑ, αρχίσαμε να συζητάμε για το πώς αλλάζουν όλα, τώρα που αλλάζουν πια και οι ανθρώπινες αναλογίες -τα αεροπλάνα και τα αυτοκίνητα επανεξετάζουν την απόσταση των καθισμάτων τους γιατί ο μέσος όρος ύψους έχει αλλάξει.

ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΟΥΝ ΤΗΝ «ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ DNA». Χαίρονται πολύ που «τα παιδιά είναι πιο ψηλά» πια. Ένδειξη υγείας και ρώμης. Είναι έτσι αλήθεια; Είναι το 1.92 πιο υγιές από το 1.73; Θα είναι πιο ευτυχισμένο, πιο χαρούμενο; Και αν ο άνθρωπος ζει και ψηλώνει πιο πολύ σήμερα, το απολαμβάνει αναλόγως;

ΚΑΙ ΤΟΤΕ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΠΙΟ ΚΟΝΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΖΟΥΝ ΣΤΑ ΠΙΟ ΨΗΛΑ ΚΤΙΡΙΑ; Οι Ιάπωνες, λέει, ζουν σε κάτι τρύπες -φαντάζομαι ότι το πραγματικό τους μέγεθος τους το επιτρέπει- και βολεύονται. Δε γίνεται αλλιώς, είναι πειθαρχημένοι και αλλού δεν χωρούν.

ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ, ΟΛΟΙ ΠΑΛΕΥΟΥΝ ΝΑ ΧΩΡΕΣΟΥΝ ΤΗΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΣΕ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΜΙΚΡΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ. Όσο πιο ελαφρύ είναι το κομπιούτερ ή το κινητό σου, τόσο καλύτερα. Δε θα σε βαραίνει. Το αντιστρόφως ανάλογον τίθεται σε εφαρμογή και η διαφήμιση χειροκροτεί.

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ ΜΕΤΡΑΜΕ ΒΑΡΗ, ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΥΜΕ ΜΕΓΕΘΗ, ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΜΕ ΝΟΥΜΕΡΑ. Κόστους και νεκρών. Σε όλα τα επίπεδα. Τι είμαστε τελικά; Αυτό που βλέπουμε και μετατρέπουμε σε αριθμούς ή αυτό που νιώθουμε και παλεύουμε να αρθρώσουμε, σε προσωπικό ή συλλογικό επίπεδο;


Η Μια Κόλλια είναι δημοσιογράφος. Λόγω ιδιοσυγκρασίας έχει κάνει όλα τα πιθανά και απίθανα στη δημοσιογραφία από αθλητικό ρεπορτάζ ως διεύθυνση σύνταξης σε περιοδικά (Γυναίκα, ΒΗΜΑ Men, κ.α.). Τις Κυριακές απαγορεύεται να την καλέσεις στο τηλέφωνο: βλέπει Παναθηναϊκό.

εμφάνιση σχολίων