0
1
σχόλια
621
λέξεις
ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ

Δεν υπάρχει καλύτερο ρεπορτάζ από αυτό που κάνουν οι ίδιοι οι εξεγερμένοι. Οι τούρκοι διαδηλωτές εξηγούν τη νέα «δημόσια ηθική» του Ερντογάν και τη «Δημοκρατία» που βιώνουν

DOC TV
4 Ιουνίου 2013
«Θα πρέπει να γίνει γνωστό σε όλους ότι οι πρόσφατες διαδηλώσεις ξεκίνησαν ως μια απλή, ειρηνική καθιστική διαμαρτυρία στο πάρκο Taksim Gezi, που οργανώθηκε από μερικές ομάδες περιβαλλοντολόγων. Η έμπνευση αντλήθηκε από το διάσημο κίνημα Occupy.

Το Taksim Gezi Park είναι σήμερα το μοναδικό πάρκο που έχει απομείνει στην περιοχή του πυρήνα της Κωνσταντινούπολης. Πρόσφατα, ο Μητροπολιτικός Δήμος της Κωνσταντινούπολης αποφάσισε να επανασχεδιάσει την πλατεία και να χτίσει εκεί ένα εμπορικό κέντρο (υπάρχουν ήδη 93 εμπορικά κέντρα που χτίστηκαν τα τελευταία χρόνια στην Κωνσταντινούπολη).

Πρέπει να ειπωθεί ξανά πως η συγκέντρωση ξεκίνησε ως μια μικρού μεγέθους ειρηνική διαμαρτυρία. Αλλά αυτό ήταν, μέχρι τη βίαιη επέμβαση της αστυνομίας. Για δύο συνεχόμενα βράδια, επιτέθηκαν στους ειρηνικούς διαδηλωτές με υπερβολικές ποσότητες δακρυγόνων (φυσικό αέριο-χειροβομβίδες-εκτοξευτήρες που στοχεύουν άμεσα σε ιδιώτες) και κανόνια νερού, μόνο και μόνο επειδή αρνήθηκαν να παραδώσουν το πάρκο.

Η κύρια κάλυψη από τα ΜΜΕ ήταν έντονα προκατειλημμένη με παραπλανητικά πρωτοσέλιδα, για να μην αναφέρουμε ότι υπήρξε σχεδόν πλήρης συσκότιση από τα Μέσα σχετικά με το θέμα: "Περιθωριακές ομάδες συγκρούστηκαν με την αστυνομία, διαταράσσοντας τη δημόσια ειρήνη''.

Την 4η ημέρα της διαμαρτυρίας, οι άνθρωποι άρχισαν να αντιδρούν με θυμό, λόγω της αστυνομικής βίας που ξεκίνησε νωρίς εκείνο το πρωί. Η αστυνομία συνέχισε την κακόβουλη χρήση δακρυγόνων όλη την ημέρα, αλλά το πλήθος μεγάλωνε κάθε ώρα που περνούσε, χάρη στους απλούς πολίτες που στέκονταν εκεί για συμπαράσταση. Η αστυνομία άρχισε να χάνει έδαφος. Το απόγευμα του Σαββάτου της 1ης Ιουνίου, άρχισαν να αποτραβιούνται από την πλατεία. Αλλά το θέμα δεν έλεγε απλά να τελειώσει. Η υπερβολική ρίψη δακρυγόνων τούς ανάγκασε να ρίξουν και ληγμένα, αφού ξέμειναν από πυρομαχικά. Ακόμα συνεχίζεται, καθώς διαδηλωτές σε Κωνσταντινούπολη και άλλες πόλεις συνεχίζουν να αντιστέκονται.

Δεν είναι πλέον μια μικρή περιβαλλοντική διαμαρτυρία. Είναι οι απλοί άνθρωποι που έχουν βαρεθεί την αλαζονική κυβέρνηση, τις παραβιάσεις των δημοκρατικών τους δικαιωμάτων, την έλλειψη λογοδοσίας στις κυβερνητικές υποθέσεις, την αυθαιρεσία στις πρόσφατες νομοθετικές κρατικές παρεμβάσεις για τη “δημόσια ηθική”, την αστυνομική βαρβαρότητα και τη χειραγώγηση, τον αναιδή πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Η πιο σημαντική ποιότητα των διαδηλώσεων #occupygezi είναι οι συμμετέχοντες. Πολλοί από αυτούς είναι πολίτες της μεσαίας τάξης που δεν είχαν ποτέ καμία πολιτική δέσμευση. Ωστόσο, ο κόσμος είναι πολύ διαφορετικός: Υπάρχουν αριστεροί, φιλελεύθεροι, κούρδοι πολιτικοί ακτιβιστές, εθνικιστές, μουσουλμάνοι ακτιβιστές, μέλη των χριστιανικών μειονοτήτων, της κοινότητας LGBT, φοιτητές, επαγγελματίες, εργάτες, πόρνες, ηλικιωμένοι και ούτω καθεξής. Με λίγα λόγια, τα άτομα που ανατράφηκαν σε πολιτικά απαθείς ομάδες και αποφάσισαν να αναλάβουν δράση και να υψώσουν τις φωνές τους. Αυτοί οι άνθρωποι απλά έχουν βαρεθεί με την ηθική “πορνεία” της κυβέρνησης που έχει ως στόχο να κατασκευάσει μια “νεολαία” που αποτελείται από συντηρητικούς, που δεν πίνουν, δεν καπνίζουν, που εργάζονται σκληρά και καταναλώνουν (λόγια του ίδιου του Ερντογάν).

Ο Ερντογάν σαφώς προκαλεί τη διχόνοια ανάμεσα στους ανθρώπους και το μίσος μεταξύ των πολιτών. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δημόσιων δηλώσεων του στις δύο ομιλίες που έδωσε το Σαββατοκύριακο, το μήνυμά του θα μπορούσε να συνοψιστεί σε δύο λέξεις: “Κανένας συμβιβασμός”.

Η ανάπηρη και απαρχαιωμένη αντίληψή του για τη δημοκρατία περιλαμβάνει μόνο τις γενικές και τοπικές προεκλογικές εκστρατείες που διεξάγονται κάθε τέσσερα χρόνια, ενώ κάθε είδους δημόσιας συζήτησης και δημοκρατικής συμμετοχής μεταξύ των εκλογών παραμελούνται.

Η κυβέρνησή του, έχοντας αποκτήσει τελικά το 50% των ψήφων κατά τις γενικές εκλογές του 2011, δεν αισθάνεται την υποχρέωση να δώσει προσοχή στις απόψεις κάθε είδους αντιπολίτευσης. Δεν αισθάνονται καν υποχρεωμένοι να εξηγήσουν σωστά τα έργα τους και να τα συζητήσουν με το κοινό. Εν ολίγοις, δεν υπολογίζουν τα δημοκρατικά μέσα με τα οποία ήρθαν στην εξουσία, αλλά κάνουν κατάχρηση αυτής.

Είμαστε πολίτες, είμαστε πολίτες και αντιστεκόμαστε! Ενάντια σε όλες τις μορφές διακρίσεων και καταπίεσης, για τη δημοκρατία και την αδελφοσύνη».

Occuputurkey
 
εμφάνιση σχολίων