0
1
σχόλια
631
λέξεις
ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ

Διαμαρτυρία δικηγόρων για τους προφυλακισταίους χωρίς δίκες. Διαμαρτυρία σωφρονιστικών για τη βία (!). Υπερπληρότητα φυλακών και διπλασιασμός φυλακίσεων. Μια αναμενόμενη αυτοκτονία από ψυχικά άρρωστη ασθενή. Πείνα στις γυναικείες φυλακές…

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΤΡΙΟΣ
24 Απριλίου 2013
Δύο εβδομάδες νωρίτερα ο υπουργός Δικαιοσύνης, κ. Ρουπακιώτης, σε συνέντευξη Τύπου ανέφερε ότι «για πρώτη φορά στα σωφρονιστικά χρονικά οι κρατούμενοι έφτασαν τους 12.912, όταν οι προβλεπόμενες θέσεις στις φυλακές της χώρας είναι 9.400». Πρόσθεσε επίσης ότι την τελευταία δεκαετία ο αριθμός των κρατουμένων αυξήθηκε κατά 50%, ενώ κατά 72% αυξήθηκαν οι κατάδικοι με ισόβια κάθειρξη, και εξήγγειλε 16 μέτρα ασφαλείας για τις φυλακές. Ένα από αυτά: Η εντατικοποίηση των αιφνιδιαστικών ελέγχων στις φυλακές με τη συνδρομή αστυνομικών δυνάμεων (ΕΚΑΜ).

Μέσα στον Απρίλιο, μέσα σε μια εβδομάδα, τα ΕΚΑΜ μπαίνουν στις φυλακές των Γρεβενών δύο φορές και δημιουργούν την αντίδραση του τοπικού συνδικαλιστικού εκπροσώπου των σωφρονιστικών υπαλλήλων, όπως αναφέρει στο Βήμα: «Κι όμως υπήρξε μαζική κακοποίηση κρατουμένων με ηλεκτρικούς εκκενωτές -και όχι μόνο- σε μια ακτίνα των φυλακών των Γρεβενών, κατά τη διάρκεια ελέγχων που πραγματοποιήθηκαν από φύλακες και άνδρες των ΕΚΑΜ το προηγούμενο Σάββατο. Οι καταγγελίες που έχουν κάνει κρατούμενοι ευσταθούν. Αρχικά νομίζαμε ότι ήταν σκόπιμες ή υπερβολικές, όμως μετά μας μίλησαν συνάδελφοί μας για αγριότητες. Κάποιοι έφτασαν στο σημείο να σκίζουν οικογενειακές φωτογραφίες των κρατουμένων, να σπάνε προσωπικά τους αντικείμενα και να λερώνουν επίτηδες τα ρούχα τους. Επιπλέον, χλεύαζαν έναν 60χρονο κρατούμενο, που έδειχνε έντρομος από τη συμπεριφορά των φρουρών και των αστυνομικών. Σύμφωνα με τις ίδιες εκμυστηρεύσεις, ο εισαγγελέας εκείνη την ώρα ήταν στο γραφείο του διευθυντή των φυλακών και δεν είχε εικόνα των τεκταινομένων. Επιπλέον, χρέη γιατρού στη συγκεκριμένη φυλακή εκτελεί κρατούμενος. Πολλοί συγκρατούμενοί του είχαν ίχνη από την επαφή με ηλεκτρονικούς εκκενωτές στο λαιμό τους. Ίσως όμως ο συγκεκριμένος κρατούμενος δε θα ήθελε να έρθει σε ρήξη με τη διεύθυνση των φυλακών, για προφανείς, προσωπικούς του λόγους. Ορισμένοι κρατούμενοι ζήτησαν να εξετασθούν από εξωτερικό γιατρό, χωρίς να γίνει δεκτό το αίτημά τους».

Σε μια άλλη φυλακή, στον Κορυδαλλό, η οροθετική Μαρία Θεοδωράκη, διεγνωσμένη με διπολικό σύνδρομο και σχιζοφρένεια, κρεμάστηκε με το σεντόνι της. Η Μαρία είχε μόλις επιστρέψει από το Δαφνί, μετά την απόπειρα αυτοκτονίας με ξυράφι που είχε πραγματοποιήσει, μπροστά στη μητέρα της, κατά τη διάρκεια του επισκεπτηρίου. Οι υπεύθυνοι αποφάσισαν να επιστρέψει στον Κορυδαλλό. Η Μαρία έγινε μπαλάκι ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη, τις υπό διάλυση μονάδες ψυχικής υγείας και τις υπερπληθείς (έως και τρεις φορές περισσότερο από την αρχική τους χωρητικότητα) φυλακές της αδικίας.

Στον Κορυδαλλό, όπως και σε όλες τις φυλακές της χώρας, ως γνωστόν στοιβάζονται άνθρωποι που έχουν διαπράξει μικρά ή μεγαλύτερα αδικήματα, αλλά στις φυλακές στοιβάζονται επίσης και άνθρωποι που δεν έχουν καταδικαστεί, αλλά παραμένουν προφυλακισμένοι, σύμφωνα με τη νομοθεσία της χώρας μας, έως και 18 μήνες.

Στη φυλακή δε βρίσκονται μόνο τύποι όπως ο Βλαστός, οι οποίοι μπορούν να χρηματοδοτήσουν εντυπωσιακές απόπειρες απόδρασης. Οι φυλακές είναι η πίσω αυλή του συστήματος όπου συσσωρεύονται, αδιακρίτως, μετανάστες που ποτέ δεν έμαθαν το κατηγορητήριό τους, ασθενείς και τοξικομανείς που χρειάζονται βοήθεια και όχι εγκλεισμό, προφυλακισμένοι που θα αποδειχτούν είτε αθώοι είτε ένοχοι. (Το παράδειγμα των 16 οροθετικών γυναικών, που διαπομπεύτηκαν από τον ίδιο τον πρώην υπουργό Α. Λοβέρδο ως υγειονομική βόμβα που απειλεί την ελληνική οικογένεια και τελικά αθωώθηκαν και αποφυλακίστηκαν, είναι χαρακτηριστικό. Αυτό που δεν έγινε ευρέως γνωστό είναι οι περικοπές στα ποσοστά αναπηρίας των οροθετικών λίγο καιρό μετά).

Το σωφρονιστικό κράτος κερνάει τις φυλακές (παρανόμως) taser. Και η Χρυσή Αυγή υπόσχεται θανατικές ποινές. Οι κρατούμενοι προσπαθούν με απεργίες πείνας και αποχές από τα συσσίτια, να δημοσιοποιήσουν τα πολλαπλασιαζόμενα πρόβλήματα, το καθεστώς μη αξιοπρέπειας και το έλλειμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αν και η πείνα δεν είναι άγνωστη στις ελληνικές φυλακές. Οι γυναικείες φυλακές (που φιλοξενούν και ανήλικα παιδιά) είναι το χαρακτηριστικό παράδειγμα: οι ακτιβιστές όλο και πιο συχνά ζητούν τη βοήθεια εθελοντών για παιδικές τροφές, είδη υγεινής και φαγητό.

Πηγές: Φύλλο Συκής, Πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των κρατουμένων
 
εμφάνιση σχολίων