«Δεν υπάρχει μεγαλύτερος σεβασμός από το να κλαίει κανείς για κάποιον που δεν γνώριζε»
Εδώ ο καθένας έχει τον καημό του κι όλοι μαζί τον ίδιο πόνο. Εν τω μεταξύ το χώμα ρίχτηκε μέσα στους λάκκους, μοιράστηκαν ομόψυχα τα λουλούδια, εκείνους που είχαν λόγους να κλάψουν τους αγκάλιασαν και τους παρηγορούσαν οι υπόλοιποι, όσο αυτό ήταν δυνατό, όντας ο πόνος τόσο πρόσφατος.DOCTV.GR
19 Ιουνίου 2023
Ο αγαπημένος του καθενός, της κάθε οικογένειας, βρίσκεται εδώ, αλλά κανείς δεν ξέρει ακριβώς πού, ίσως σ’ αυτό το λάκκο, ίσως στον άλλο, καλύτερα να κλάψουμε σε όλους, είχε δίκιο εκείνος ο βοσκός με τα πρόβατα που είπε, ποιος ξέρει πού το είχε μάθει. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος σεβασμός από το να κλαίει κανείς για κάποιον που δεν γνώριζε.
Από το βιβλίο Περί φωτίσεως (εκδ. Καστανιώτη). «Δεν είμαι εγώ απαισιόδοξος. Είναι ο κόσμος απαίσιος», είχε δηλώσει ο Ζοζέ Σαραμάγκου όταν κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα αυτό, που κινείται στον αντίποδα του Περί τυφλότητος και γνώρισε μεγάλη επιτυχία σε όλο τον κόσμο. Ο Ζοζέ ντε Σόζα Σαραμάγκου (16 Νοεμβρίου 1922 - 18 Ιουνίου 2010) ήταν Πορτογάλος συγγραφέας, ποιητής, σεναριογράφος και δημοσιογράφος, τιμημένος με Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1998. Τα έργα του, μερικά από τα οποία θεωρούνται αλληγορικά, δίνουν μεγάλη έμφαση στον ανθρώπινο παράγοντα. Οι χαρακτήρες του αγωνίζονται για την ανάγκη να συνδεθούν μεταξύ τους, να σφυρηλατήσουν σχέσεις και δεσμούς κοινότητας, καθώς και για την ανάγκη τους για ιδιαιτερότητα, ατομικότητα, νόημα και αξιοπρέπεια έξω από πολιτικές και οικονομικές δομές.
Διαβάστε επίσης:
Σαραμάγκου: Αναπνέουμε το ίδιο σκοτάδι
Ο Ζοζέ Σαραμάγκου είπε
Σαραμάγκου: Ουτοπία
εμφάνιση σχολίων