0
1
σχόλια
381
λέξεις
Α' ΠΡΟΣΩΠΟ
«Και το κακό πάλι καλύτερο είναι απ’ το τίποτα… Καλύτερα μάτια δακρυσμένα παρά μάτια κλειστά»
 
DOCTV.GR | ΦΩΤΟ: UNSPLASH
7 Φεβρουαρίου 2024
Όλοι είμαστε άνθρωποι. Άνθρωποι που ήρθαμε για να φάμε όχι μόνο το μέλι αλλά και το κεντρί.
Ένας άνθρωπος που δίνει στο διψασμένο νερό ποτές δεν είναι κακός.
Μ’ αρέσουν οι άνθρωποι που αποφασίζουν γλήγορα. Σπάζουν εύκολα το κεφάλι τους κι ησυχάζουν.
Τι τσινιάρικη φοράδα είν’ αυτή η Ελλάδα και δεν μποράνε να την κάνουν ζάφτι;

Η ευτυχία περπατάει πάντα πάνω στο σκοινί. Και μπορεί να σπάσει και να σε γκρεμίσει.
Άιντε, ένα χεράκι ακόμη και τη βγάλαμε τη ζωή… Να πάρουν σειρά οι άλλοι.
Αν είσαι καλός πού ’ναι οι οχτροί σου;
Ας έβλεπα μια φορά μωρέ έναν καλό άνθρωπο χωρίς οχτρούς. Ας έβλεπα έναν. Μαράζι το ’χω…

Η φιλία κρατάει μονάχα μια μέρα. Κάθε μέρα πρέπει να της αλλάζεις βρακί.
Το άπλυτο κορμί το πλένεις. Καθαρίζει. Η βρόμικη ψυχή πώς πλένεται;
Εάν βυθισθώμεν… ας βυθισθώμεν εις τον ωκεανόν! Ουχί εις την σκάφην!

Και το κακό πάλι καλύτερο είναι απ’ το τίποτα…
Καλύτερα μάτια δακρυσμένα παρά μάτια κλειστά.

Πώς να προφυλαχτείς απ’ τους φοβητσιάρηδες;
Όλες οι συμφορές στον κόσμο απ’ τα παρακάλια έγιναν.
Φοβού τον Θεόν αλλά τρέμε τους πιστούς του!
Κείνος που στ’ αληθινά αγαπά το Λαό δε γίνεται ποτέ αρχηγός του, γίνεται υπηρέτης του.

Ο καλός και περίεργος Θεός έπλασε -όπως ξέρουμε όλοι- πολλά και -χωρίς να ξέρουμε το «γιατί»- κι ένα σωρό μύγες. Μαύρες, γκρίζες, καφετιές, χρυσές… Μα όλες, ακόμα και οι βρωμερότερες, και οι πιο κακομαθημένες, έρχονται, πίνουν το αίμα σου και φεύγουν.

Μα οι αλογόμυγες; Αυτές δεν είναι μύγες αγαπητοί μου. Είναι στρείδια. Μάλιστα. Γιατί δεν έρχονται εκεί μόνο για φαγοπότι. Αυτές και κοιμούνται εκεί, και παντρεύονται εκεί και γεννάνε και ξαναγεννάνε… Όλα…

«Καλά να πάθεις, σου λένε οι γαϊδάροι. Ωχ… Καλά να πάθεις. Ποιος σου είπε να γίνεις άλογο; Αν γινόσουν γαϊδουράκι να σε καβαλίκευε ο Χριστός θα γλίτωνες τώρα απ’ τις αλογόμυγες. Ούτε μια δε θα σε ζύγωνε. Έχεις ακουστά εσύ να υπάρχουν γαϊδουρόμυγες; Όχι!».


Από το βιβλίο του Μενέλαου Λουντέμη, Αγέλαστη Άνοιξη, εκδ. Ελληνικά Γράμματα. Ο Μενέλαος Λουντέμης (1912 - 22 Ιανουαρίου 1977) ήταν λογοτέχνης. Έχει γράψει περίπου 45 βιβλία και θεωρείται από τους πολυγραφότερους Έλληνες συγγραφείς ενώ έχει κάνει και πολλές μεταφράσεις σε μυθιστορήματα και ποιητικές συλλογές. Από τα πιο γνωστά βιβλία του είναι τα Ένα παιδί μετράει τ’άστρα, Οι κερασιές θ’ ανθίσουν και φέτος.


Διαβάστε επίσης:
Λουντέμης: Για την αγάπη (και τον έρωτα)
Λουντέμης: Να ζήσεις την αγάπη
εμφάνιση σχολίων