4
2
σχόλια
1332
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ
Lady Bird. Ο Σπόρος. Tο Σπίτι Δίπλα στη Θάλασσα. Το Κόκκινο Σπουργίτι.
 
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ  [email protected]
1 Μαρτίου 2018
LADY BIRD - ΠΑΣΧΑΛΙΤΣΑ: Η ιστορία ενηλικίωσης που σκηνοθέτησε η Γκρέτα Γκέργουικ με φόντο το Σακραμέντο του 2002 και η οποία οδεύει ολοταχώς στα Όσκαρ με πέντε υποψηφιότητες (καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, α’ και β' γυναικείου ρόλου), έχοντας κερδίσει Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης ταινίας στην κατηγορία Μιούζικαλ/Κωμωδία και Ά Γυναικείου Ρόλου,  ξετυλίγει τη δύσκολη εφηβεία της νεαρής Κριστίν - Lady Bird - ΜακΦέρσον, την εκρηκτική σχέση αγάπης -μίσους με τη νοσοκόμα μητέρα της και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς της καθώς και την καθημερινότητά της στο σχολείο, την καλύτερή της φίλη και βέβαια τις εφηβικές ανασφάλειες και τους έρωτες αυτής της ηλικίας.

Βασισμένη και σε προσωπικές, δικές της εμπειρίες - αν κατ' ομολογία της, ήταν λιγότερο αντισυμβατική, απ' ότι η ηρωίδα της - η ηθοποιός Γκέργουικ, γυρίζει την δική της, πολύ καλύτερη, Frances Ha (τον ρόλο που την έκανε διάσημη), σε σχέση μ' εκείνη του συντρόφου της στη ζωή, σκηνοθέτη, Νόα Μπάουμπαχ. Καλύτερη, γιατί δεν διαθέτει ίχνος από την χιπστερική ωραιοπάθεια εκείνης της ταινίας. Αντίθετα οι ήρωές της είναι τρισδιάσατοι, αληθοφανείς και καθημερινοί, χωρίς να λείπουν και κάποια, ελάχιστα είναι η αλήθεια, στερεότυπα, εφηβικού τύπου ταινιών, ειδικά σε ό,τι αφορά τους χαρακτήρες όσων ανήκουν σε μια πιο προνομιούχα τάξη.

Δράμα και χιούμορ εναλλάσσονται με χαλαρό και αληθοφανή τρόπο (εκτός από την χιουμοριστικά καρτουνίστικη συμπεριφορά του προπονητή που καλείται να σκηνοθετήσει την θεατρική ομάδα του καθολικού σχολείου), σε μια γλυκόπικρη και πανέμορφη ταινία ενηλικίωσης, που δεν βρέθηκε τυχαία στην τελική ευθεία των Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, αφού πρώτα κέρδισε τις καρδιές κοινού και κριτικών, με την ατόφια feelgood αίσθηση που μεταδίδει. Δεύτερη ταινία υποψήφια για το μεγάλο βραβείο, για τους νεαρούς συμμετέχοντες, Τιμοτέ(ι) Σαλαμέ (Να Με Φωνάζεις Με Τ' Όνομά Σου) και Λούκας Χέτζες (Οι 3 Πικακίδες Έξω Από το Έμπινγκ του Μιζούρι), γνωστού μας από το Μια Πόλη Δίπλα στη Θάλασσα. Η ταινία όμως ανήκει δικαιωματικά στην Σίρσα Ρόναν (Brooklyn), ως Lady Bird και στην Λόρι Μέτκαλφ, στον ρόλο της μητέρας της. 185 υποψηφιότητες και 83 βραβεύσεις μέχρι αυτή τη στιγμή, αν αυτό σας λέει κάτι.

Info: Πασχαλίτσα (Lady Bird). Δραματική Κομεντί. ΗΠΑ 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 1η Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Γκρέτα Γκέργουικ. Παίζουν: Σίρσα Ρόναν, Λόρι Μέτκαλφ, Τρέισι Λετς, Τίμοτέ(ι) Σαλαμέ, Λούκας Χέτζες, Λόις Σμιθ, Μπίνι Φέλντσταϊν. Διανομή: UIP


ΣΠΟΡΟΣ:  Σε έναν μεταποκαλυπτικό κόσμο, οι κάτοικοι του κόσμου χωρίζονται σε αυτούς που ζουν στο περιθώριο των πόλεων και στις αγροτικές ζώνες. Και οι δύο αυτές περιοχές κυβερνώνται από ιδιωτικές εταιρείες και τις ελίτ. Υπάρχουν και οι Νεκρές Γαίες, όπου οι εκ γενετής ανίκανοι μετανάστες υποφέρουν από την ξηρασία και επιδημίες. Ο καθηγητής γενετιστής Έρολ Ερίν ζει σε μία από τις μεγάλες πόλεις, όπου μαγνητικά τείχη τη διαχωρίζουν από τον κόσμο των μεταναστών. Για άγνωστους λόγους, η πόλη αντιμετωπίζει κρίση με τις φυτείες της και συγκαλείται σύσκεψη στα κεντρικά της Νόβους Βίτα, της εταιρίας που εργάζεται ο καθηγητής. Εκεί, ο Έρολ ακούει για κάποιον Σεμίλ Ακμάν, έναν συνάδελφο που έγραψε μια διατριβή πάνω στις περιοδικές κρίσεις που επηρεάζουν τους γενετικά μεταλλαγμένους σπόρους. Ο Έρολ ξεκινάει τότε ένα ταξίδι έξω από την ασφάλεια της πόλης, αναζητώντας αυτό τον άντρα, ένα ταξίδι που θα αλλάξει όλα μέχρι τότε γνώριζε.

Ο Σεμίχ Καπλάνογλου (Μέλι), είναι μαζί με τον ΤσεΪλάν (Χειμέρια Νάρκη, Κάποτε στην Ανατολία), τα δύο σπουδαιότερα ονόματα του σύγχρονου τουρκικού κινηματογράφου, τα οποία χαίρουν μεγάλης εκτίμησης από την παγκόσμια κοινότητα του σινεμά. Εδώ ο σκηνοθέτης της τριλογίας. Αυγό/Γάλα/Μέλι, στην πρώτη του αγγλόφωνη παραγωγή, εμπνέεται από μια Σούρα του Κορανίου και σκηνοθετεί μια μεγαλεπήβολη, αλλά πάντα εσωτερική και τελετουργικά κινούμενη υπαρξιακή περιπέτεια που δανείζεται στοιχεία από το έργο του Αντρέι Ταρκόφσκι. Ο καθηγητής, οι Ζώνες, η διστοπία, η φιλοσοφική αναζήτηση, ο πνευματικός - θρησκευτικός μυστικισμός, συνθέτουν ένα σύμπαν παρόμοιο με εκείνο της μυθολογίας του Στάλκερ (1979), ακόμη κι αν επιφανειακά μοιάζει να ασχολείται με την παγκόσμια οικολογική συνείδηση και τις επιπτώσεις της αλόγιστης χρήσης της τεχνολογίας.

Στην πραγματικότητα, είναι μια κραυγή αγωνίας για το ανθρώπινο μέλλον, ένα μυστικιστικό ταξίδι που περνά σταδιακά από την γενετική κρίση, στην υπαρξιακή αγωνία και την αμφισβήτηση της ανθρώπινης υπεροχής για να μετατραπεί σε ένα λυρικό εσχατολογικό δοκίμιο, χωρίς βολικές απαντήσεις. Η μεγάλη παραγωγή και τα στοιχεία επιστημονικής φαντασίας, δεν υπερκαλύπτουν τα χαρακτηριστικά της ανθρωποκεντρικής φιλοσοφίας του σκηνοθέτη. Βραβείο Καλύτερης Ταινίας και Σκηνοθεσίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τόκιο.

Info: Σπόρος (Bugday/Grain). Δραματική Περιπέτεια Φαντασίας. Τουρκία, Γερμανία, Γαλλία, Σουηδία, Κατάρ 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 1η Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Σεμίχ Καπλάνογλου. Παίζουν: Ζαν-Μαρκ Μπαρ, Ερμίν Μπράβο, Γκριγκόρι Ντομπριτζίν. Διανομή: Ama Films.


ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ:  Πλάι σε μια μικρή ακτή κοντά στη Μασσαλία βρίσκεται ένα σπίτι που ανήκει σε έναν ηλικιωμένο άντρα. Τα μεσήλικα τρία παιδιά του, έχουν μαζευτεί στο πλευρό του για τις τελευταίες του μέρες: η Άντζελα, μια ηθοποιός που ζει στο Παρίσι, ο Ζόζεφ, που έχει ερωτευτεί μια γυναίκα που έχει τα μισά του χρόνια και ο Αρμάν, ο μόνος που έχει μείνει πίσω και λειτουργεί το μικρό οικογενειακό εστιατόριο. Είναι η ώρα για όλους τους να αναμετρηθούν με όσα έχουν κληρονομήσει από τα ιδανικά του πατέρα τους. Η άφιξη σε μια κοντινή παραλία μιας ομάδας προσφύγων θα αναταράξει αυτές τις στιγμές περισυλλογής.

Ο Ρομπέρ Γκεντιγκιάν (Τα Χιόνια του Κιλιμάντζαρο), είναι ένας σκηνοθέτης με πολύ χαρακτηριστική γραφή. Το ύφος του συγγενεύει συχνά με εκείνο του Κεν Λόουτς (Εγώ ο Ντάνιελ Μπλέικ), καθώς οι ιστορίες του αφορούν τις ζωές, απλών, καθημερινών ανθρώπων και κοιτάζουν με κριτική ματιά της ταξικές κοινωνικές διαφορές και τις συνέπειες της σύγχρονης νεοφιλελεύθερης πολιτικής της σύγχρονης εποχής στις ζωές τους. Έχοντας πάντοτε σαν φόντο, την παραθαλάσσια Νότια Γαλλία στην οποία ο ίδιος κατοικεί και για 19η φορά, πρωταγωνίστρια την σύζυγό του, Αριάν Ασκαρίντ, επιστρέφει με μια ταινία οικογενειακής επανένωσης εμπνευσμένη από τον Βυσσινόκηπο του Αντόν Τσέχωφ, που μοιάζει με φόρο τιμής στο σύνολο του έργου του, μέχρι σήμερα. Αν και το θέμα των προσφύγων, χρησιμοποιείται, συμβολικά, επιδερμικά και ευκαιριακά λίγο πριν από το φινάλε, στο μεγαλύτερο μέρος της, η ταινία λειτουργεί σαν ένα τυπικό, ανθρωποκεντρικό, οικογενειακό δράμα με ανάσες χιούμορ και φλας μπακ, από τους τρεις βασικούς πρωταγωνιστές, όπως είχαν εμφανιστεί στο Ki Lo Sa? του σκηνοθέτη, το 1985. Δεν θα απογοητεύσει τους παλαιότερους φαν του, αλλά και δεν θα του προσθέσει νέους.

Info: Το Σπίτι Δίπλα στη Θάλασσα (La Villa). Γαλλία 2017. Πρεμιέρα: Πέμπτη 1η Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Ρομπέρ Γκεντιγκιάν. Παίζουν: Αριάν Ασκαρίντ, Ζαν-Πιέρ Νταρουσέν, Ζεράρ Μειλάν, Ζακ Μπουντέ. Διανομή: Weird Wave.


ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ:  Η Nτομινίκα Εγκόροβα έχει πολλές ιδιότητες. Είναι μία αφοσιωμένη κόρη, αποφασισμένη να προστατέψει τη μητέρα της με κάθε κόστος. Είναι πρίμα μπαλαρίνα με τέτοια ένταση, που έχει ωθήσει το μυαλό και το σώμα της στα όρια. Είναι αριστοτεχνική στη μάχη της αποπλάνησης και της παραπλάνησης. Όταν της τυχαίνει ένας τραυματισμός που την αναγκάζει να τερματίσει την καριέρα της, η Nτομινίκα και η μητέρα της αντιμετωπίζουν ένα δυσοίωνο και αβέβαιο μέλλον. Αυτός είναι και ο λόγος που πέφτει θύμα εκμετάλλευσης για να γίνει η νέα στρατιώτης της σχολής, Σπουργίτι, μίας μυστικής υπηρεσίας που εκπαιδεύει ξεχωριστούς νεαρούς ανθρώπους να χρησιμοποιούν το σώμα και το μυαλό τους ως όπλο. Αφού υπομένει τη σαδιστική, διεστραμμένη διαδικασία εκπαίδευσης, αναδύεται ως το πιο επικίνδυνο Σπουργίτι, που έχει βγάλει ποτέ η υπηρεσία. Η Nτομινίκα, πλέον, θα πρέπει να συμφιλιώσει τον παλιό εαυτό της, με τη δύναμη που κατέχει τώρα, την ίδια ώρα που η ζωή της και όλοι αυτοί που αγαπά βρίσκονται σε κίνδυνο, συμπεριλαμβανομένου κι ενός πράκτορα της CIA που προσπαθεί να την πείσει πως είναι ο μόνος τον οποίο μπορεί να εμπιστευτεί.

Άλλη μια παράδοξη επιλογή από την Τζένιφερ Λόρενς, αν και πίσω από την σκηνοθεσία συναντάμε τον συνονόματό της Φράνσις Λόρενς του ανεκδιήγητου Constantine (2005) και των τριών, συμπαθέστατων, τελευταίων ταινιών της σειράς των Αγώνων Πείνας, στις οποίες ήταν πρωταγωνίστρια. Πρόκειται για ένα κατασκοπικό θρίλερ τύπου Λικ Μπεσόν, οπτικά φαντασμαγορικό και διασκεδαστικό στην παρακολούθησή του, αλλά κενό ουσιαστικού περιεχομένου, όπως ήταν και τα ανάλογα, Salt και Atomic Blonde, που κάποιος δυσκολεύεται να θυμηθεί, πριν καν ακόμη βγει από την αίθουσα που τα είδε.

Info: Το Κόκκινο Σπουργίτι (Red Sparrow). Κατασκοπικό Θρίλερ. ΗΠΑ 2018. Πρεμιέρα: Πέμπτη 1η Μαρτίου. Σκηνοθεσία: Φράνσις Λόρενς. Παίζουν: Τζένιφερ Λόρενς, Τζόελ Έτζερτον, Ματίας Σένερτς, Τζέρεμι Άιρονς, Μαίρη –Λουίζ Πάρκερ, Σάρλοτ Ράμπλινγκ. Διανομή: Odeon.

 
εμφάνιση σχολίων