0
1
σχόλια
425
λέξεις
ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ
Η ιστορία ενός ανθρώπου που κάνει απεργία πείνας για ένα χαρτί και κανείς δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτόν...
 
DOCTV.GR
23 Μαΐου 2017

Σήμερα πήγα τον Όλιβερ στην κτηνίατρο του για κάποιες εξετάσεις. Τίποτα σοβαρό. Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα του εξεταστηρίου και μπαίνει μέσα ένας άνδρας με μακρύ μούσι, αδύνατος (έως και πάρα πολύ) και με ένα μάλλον ταλαιπωρημένο πουκάμισο. «Do you want the laptop?» τον ρωτά η κτηνίατρος. «Yes» απαντά μονολεκτικά και βγάζει το laptop από την παροχή του ρεύματος και το παίρνει. Βγαίνοντας του χαμογελώ μάλλον αμήχανα και γυρίζω προς την Σταυρούλα. «Ωραία, μας πήρε το laptop κι έφυγε» λέω, αστειευόμενος.

«Κάνει απεργία πείνας εδώ απέναντι, εδώ και 50 (!) ημέρες». «Και δεν το ξέρει κανείς;» ρωτώ με μεγάλη έκπληξη. «Δυστυχώς μόνο στην ΕΦΣΥΝ το είδα» μου λέει η Σταυρούλα.

Και συνεχίζει εξηγώντας μου την ιστορία που έχει ως εξής: Αυτός ο άνθρωπος είναι Κούρδος από το Ιράν (αν το έπιασα καλά), πολιτικός μηχανικός, εργάστηκε στην Τουρκία στο επάγγελμά του και μετά ξεκίνησε το ταξίδι του με προορισμό τον Καναδά διότι ξέρει πως εκεί οι επιστήμονες είναι καλοδεχούμενοι και εργάζονται, σε μεγάλο ποσοστό, στην ειδικότητά τους.

Πήγε λοιπόν στην Ιταλία όπου και έζησε για κάποιο διάστημα και κατόπιν έφτασε μέχρι τη Σουηδία. Από κει θα γινόταν το μεγάλο άλμα προς Καναδά. Εκεί όμως ήρθαν και τα κακά μαντάτα. Για να πάει στον Καναδά χρειαζόταν ένα χαρτί, που να λέει πως ενσωματώθηκε χωρίς επιπλοκές στην χώρα εισόδου του (την Ελλάδα). Αυτό τον ανάγκασε να γυρίσει εδώ (ΓΙΑ ΕΝΑ ΧΑΡΤΙ!) όπου βέβαια η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ -Μιχαλακοπούλου 91- του το αρνείται!

Άρχισε λοιπόν Απεργία πείνας έξω από το κτήριο, όπου κάθε τόσο τον μαζεύει η Αστυνομία, για διάφορους γελοίους λόγους και μετά τον αφήνει και εκείνος επιστέφει στη σκηνή του στη Μιχαλακοπούλου, όπου η Σταυρούλα και άλλοι αληθινοί άνθρωποι του πηγαίνουν βιταμίνες και συμπληρώματα σε χάπια που δέχεται να τα πάρει με το νερό που πίνει.

Βέβαια το στόρυ λέει πως η Υ.Α. του ΟΗΕ δεν θα του δώσει ποτέ αυτό το χαρτί γιατί μετά θα γεμίσει η Μιχαλακοπούλου με τέντες και απεργούς πείνας. Κι εκείνος όμως δεν θέλει να μείνει εδώ -ειδικά μετά την επίθεση που υπέστη από την ΧΑ [σας θυμίζει τίποτα αυτό;]- και φοβάμαι πως τόση ταλαιπωρία θα πάει στράφι γιατί ένας άνθρωπος παλεύει για τη ζωή του και περνάει απαρατήρητος. Όπως όλοι μας σε αυτή τη χώρα.

Το κείμενο ανέβασε στο facebook ο Χριστόφορος Σταμπόγλης και η ιστορία κάνει το γύρο του διαδικτύου. Αν νομίζετε ότι μπορείτε να βοηθήσετε με κάποιο τρόπο τον αόρατο απεργό πείνας που μένει έξω από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ στην Μιχαλακοπούλου 91 προτείνετέ μας μια ιδέα.
 
εμφάνιση σχολίων