να ξαναβάλει τον 78χρονο σκηνοθέτη στο παιχνίδι. Αφορμή γι αυτό, το βιβλίο του Φιλίπ Νταζάν Oh... (1912) και η κινηματογραφική μεταφορά του με γαλλικά κεφάλαια και μια θεματική που του ταιριάζει γάντι. Ο Νταζάν, ο οποίος είχε γράψει και την ιστορία πάνω στην οποία βασίστηκε και η Μπέτι Μπλου, του Ζαν-Ζακ Μπενέξ, περιγράφει την ανορθόδοξη πορεία προς την χειραφέτηση μιας γυναίκας, μέσα από την αναζήτηση του άντρα που την βίασε, όχι ακριβώς για να τον εκδικηθεί. Μακριά από οποιαδήποτε πολιτική ορθότητα, ο Βερχόφεν (με την βοήθεια της εξαιρετικής Ιζαμπέλ Ιπέρ), στήνει ένα ψυχολογικό θρίλερ στο οποίο εξισορροπεί με σοφή ακρίβεια, όσο ποτέ άλλοτε πριν, τις εμμονές του, οι οποίες παλαντζάρουν επικίνδυνα ανάμεσα στο θερμό και το ψυχρό, το σοβαρό και το γκροτέσκο, την σάτιρα και το μελόδραμα. Πρόσφατα ανακοινώθηκε και η υποψηφιότητά της να εκπροσωπήσει την Γαλλία, στα ξενόγλωσσα όσκαρ. Ένας Ολλανδός; Μα πού ξανακούστηκε; Μπράβο γέρο-Πολ!
Info: Εκείνη / Elle (Θρίλερ). Γαλλία - Γερμανία - Βέλγιο 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 6 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Πολ Βερχόφεν. Παίζουν Ιζαμπέλ Ιπέρ, Λοράν Λαφίτ, Άν Κοσινί, Τσαρλς Μπέρλινγκ, Βιρζινί Εφιρά, Κριστιάν Μπέρκελ.
THE NEON DEMON: Όταν η Τζέσι, ένα επίδοξο μοντέλο, μετακομίζει στο Λος Άντζελες, τα νιάτα και η ζωντάνια της καταβροχθίζονται από μια ομάδα γυναικών, με εμμονή στην ομορφιά, που θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο, για να πάρουν αυτό που έχει.
Ο εμμονικός και ιδιόρρυθμος Δανός, Νίκολας Γουίντινγκ Ρεφν (Drive, Bronson), μοιάζει να ακολουθεί την ίδια πορεία με τον ανάλογων χαρακτηριστικών, Ολλανδό, Βερχόφεν (βλέπε το πιο πάνω σημείωμα), σε σχέση με την παρουσία του στο Χόλιγουντ. Αναλογικά, το The Neon Demon, του πρώτου, είναι κάτι σαν το Showgirls (1995), του δεύτερου (θέτοντας κι αυτό υποψηφιότητα για cult λατρεία και μελλοντική επανεκτίμηση). Πολύ ωραίο περιτύλιγμα, αλλά ελάχιστη ουσία. Τα περί βαμπιρικού - ανθρωποφαγικού, του κόσμου του modeling και της Μόδας, είναι προφανή και εξετάζονται επιδερμικά, με καθαρά ηδονοβλεπτική οπτική, η οποία αν και δεν ακολουθεί κανένα συγκεκριμένο κινηματογραφικό είδος (λίγο θρίλερ, λίγο τρόμου, λίγο σάτιρα), υπηρετεί το προσωπικό του όραμα: παιχνίδι με τα χρώματα, υπνωτικοί ρυθμοί, υποβλητική μουσική και ατμόσφαιρα, απότομα ξεσπάσματα βίας. Όλα όσα αγαπήσαμε στο Drive (2011), είναι και πάλι εδώ, μόνο που όπως και στην περίπτωση του
Μόνο ο Θεός Συγχωρεί, την προηγούμενη ταινία του, το σενάριο της οποίας υπέγραφε και πάλι ο ίδιος ο Ρεφν, μοιάζει περισσότερο με ένα bad trip (ευτυχώς με λιγότερη βία αυτή τη φορά), σαν μια παράθεση σκόρπιων και αδούλευτων ιδεών, οι οποίες αδυνατούν να φτάσουν στο ύψος των φιλοδοξιών του. Η φωτογραφία της Νατάσα Μπράιερ (ΧΧΥ, Το Γάλα της Θλίψης) και το υπέροχο ηλεκτρονικό
σάουντρακ του μόνιμου συνεργάτη του, Κλιφ Μαρτίνεζ (ο οποίος εδώ. ενίοτε μοιάζει, να αποτίει φόρο τιμής στον Giorgio Moroder), δίνουν κάποιου είδους συνοχή σε όλα αυτά. Οι φανς θα λατρέψουν. Οι υπόλοιποι θα (ξανα)διχαστούν.
Ιnfo: The Neon Demon. Θρίλερ. Γαλλία - Δανία - ΗΠΑ 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 6 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Νίκολας Γουίντινγκ Ρεφν. Παίζουν: Ελ Φάνινγκ, Κριστίνα Χέντριξ, Κιάνου Ριβς. Διανομή: Seven Films & Spentzos Film.
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ: Η καθημερινότητα μιας λαϊκής παραλίας στην Τεργέστη, αποτελεί μια συγκινητική όσο και αστεία περιήγηση στον μικρόκοσμο της, κατά την διάρκεια των τεσσάρων εποχών του χρόνου, η οποία καθώς ξεδιπλώνεται μέσα από εικόνες, συνομιλίες και αφηγήσεις των επισκεπτών της, αποκαλύπτει σταδιακά μια μοναδική ταινία για τα σύνορα, τις ταυτότητες και τις διαφορετικές εποχές. Μια τραγικωμωδία για την ανθρώπινη φύση.
Στο ντοκιμαντέρ το οποίο δεν επελέγη καθόλου τυχαία, η μόνο λόγω της γαλλικής συμπαραγωγής, να συμμετέχει στο παράλληλο πρόγραμμα του τελευταίου φεστιβάλ των Κανών, ο Θάνος Αναστόπουλος (Η Κόρη, Η Διόρθωση), που εδώ και κάποια χρόνια ζει στην Τεργέστη, μια μικρή πόλη στα σύνορα της Ιταλίας με τα Βαλκάνια (την Σλοβενία), είχε βρει από την αρχή, την ιδέα για ένα ντοκιμαντέρ, για την ιδιόμορφη αυτή παραλία, η οποία ονομάζεται Pedocin, ενδιαφέρουσα. Η συνεργασία του με τον ντόπιο σκηνοθέτη, Ντάβιντε Ντελ Ντέγκαν, προέκυψε λόγω του ότι και εκείνος είχε εκφράσει την ίδια περίοδο την επιθυμία του να γυρίσει μια ταινία για τον τοίχο της παραλίας, αλλά και η ανάγκη του να έχει μαζί του κάποιον που κατανοεί από πρώτο χέρι την ιστορία της περιοχής (η πόλη, έχει υπάρξει αυτόνομη σε εποχές χάραξης των εθνικών συνόρων) αλλά και την ξεχωριστή διάλεκτο της, η οποία του ήταν σχεδόν ακατανόητη.
Οι δυο τους, σκηνοθετώντας διακριτικά, αφήνουν τους, κυρίως ηλικιωμένους, θαμώνες της παραλίας, να ξεδιπλώσουν μέσα από τις αφηγήσεις και τους ιδιαίτερους και ξεχωριστούς χαρακτήρες τους, την ιστορία της περιοχής, η οποία μοιάζει να αφορά, μέσα από τα ορατά, αλλά και αόρατα σύνορα που την περιβάλουν, μια μικρογραφία της ανθρώπινης κοινωνίας και του μυστηρίου, που ευτυχώς εξακολουθεί ακόμη να την περιβάλει.
Ιnfo: Η Τελευταία Παραλία (L' Ultima Spiaggia). Ντοκιμαντέρ. Ιταλία - Γαλλία - Ελλάδα 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 6 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Θάνος Αναστόπουλος & Ντάβιντε Ντελ Ντέγκαν. Διανομή: One From The Heart.
O ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ο Ματιέ είναι ένας νεαρός επίδοξος συγγραφέας, ο οποίος αναζητά την έμπνευση, ενώ ταυτόχρονα κάνει περιστασιακές δουλειές, σε συνεργείο αδειάσματος παλιών σπιτιών, για να μπορέσει να βγάλει τα προς το ζην. Καθώς οι ιδέες του έχουν στερέψει, θα βρει σε κάποιο από αυτά τα σπίτια, ένα ημερολόγιο με μια ενδιαφέρουσα ιστορία την οποία έχει γράψει κάποιος άλλος και γρήγορα θα την οικειοποιηθεί, θα τη δημοσιεύσει ως δική του και θα κατακτήσει την κορυφή της διασημότητας. Όταν παντρεύεται την πλούσια και γοητευτική Αλίς, περνάει πολύ από τον χρόνο του στην παραθαλάσσια βίλα των γονιών της στην Κυανή Ακτή, ψάχνοντας το θέμα του επόμενου βιβλίου του, καθώς ο εκδότης του τον πιέζει αφόρητα για ένα καινούργιο έργο, πριν το όνομά του ξεχαστεί. Ξαφνικά εμφανίζεται κάποιος που γνωρίζει τι έχει συμβεί με το βιβλίο που τον έκανε διάσημο και δεν χάνει την ευκαιρία να τον εκβιάσει, ζητώντας του ένα υπέρογκο ποσό, για να μην τον μαρτυρήσει. Οι συνέπειες θα είναι απρόβλεπτες.
Στιβαρό και ακαδημαϊκά σκηνοθετημένο αστυνομικό θρίλερ, το οποίο εμπνέεται από τον λογοτεχνικό κόσμο μιας Πατρίτσια Χάισμιθ (Ο Ταλαντούχος Κύριος Ρίπλεϊ) και από τον κινηματογραφικό, ενός Άλφρεντ Χίτσκοκ, ο Συγγραφέας του Γιάν Γκοζλάν (Captifs), είναι από εκείνες τις ταινίες που κρατούν τον θεατή διαρκώς ανήσυχο, να κρέμεται στην άκρη του καθίσματός του. Το σπουδαιότερο είναι, πως καταφέρνει να τον κάνει να συμπάσχει με έναν ήρωα, ο οποίος μόνο αθώος δεν είναι, σε μια αδιόρατη συναισθηματική ταύτιση με το ενοχικό θυμικό του καθένα από εμάς που ελπίζει στην τελική του σωτηρία, καθότι, ως γνωστόν, ο αναμάρτητος ας ρίξει πρώτος την πέτρα. Χωρίς να αποφεύγει κάποιες ευκολίες στην υπηρεσία του σασπένς (ο εύκολος τρόπος με τον οποίο ο Ματιέ διεισδύει στην λεγόμενη υψηλή κοινωνία, η μη αναζήτηση από μέρους της οικογένειας της φουσκωτής βάρκας ως στοιχείο εγκλήματος, η πλήρης ανυπαρξία υπηρετικού προσωπικού και φυλάκων στην βίλα), καταφέρνει με έναν παλιομοδίτικο, αλλά εξαιρετικό τρόπο να μας οδηγήσει σε ένα επώδυνο και ελαφρώς μελοδραματικό φινάλε. Ωραία φωτογραφία από τον Αντουάν Ροχ του Αγάπα Με Αν Τολμάς, αγωνιώδες σάουντρακ από τον Σιρίλ Οφόρ του Έρωτα της Βασίλισσας και εξαιρετική ερμηνεία από τον ανερχόμενο, Πιέρ Νινέ, γνωστού μας από το
Yves Saint Laurent του Ζαλίλ Λεσπέρ. Όλα εδώ πληρώνονται, ή μήπως όχι;
Ιnfo: Ο Συγγραφέας (Un Homme Ideal). Αστυνομικό Θρίλερ. Γαλλία 2015. Πρεμιέρα: Πέμπτη 6 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Γιάν Γκοζλάν. Παίζουν: Πιέρ Νινέ, Άνα Ζιραρντό, Αντρέ Μαρκόν. Διανομή: Filmtrade.
ΠΕΛΑΡΓΟΙ: Οι πελαργοί κάποτε έφερναν τα μωρά. Τώρα, δουλειά τους είναι η παράδοση πακέτων για το γιγάντιο παγκόσμιο δίκτυο Cornerstore.com. Ο Τζούνιορ, ο κορυφαίος πελαργός της εταιρίας, πρόκειται να πάρει προαγωγή, όταν από λάθος ενεργοποιεί τη μηχανή κατασκευής μωρών, βγάζοντας ένα αξιαγάπητο, όσο και παράνομο μωρό κοριτσάκι. Απεγνωσμένος να παραδώσει τον μπελά πριν το μάθει το αφεντικό, ο Τζούνιορ και η φίλη του, Τούλιπ, ο μοναδικός άνθρωπος στην περιοχή, ξεκινούν μια κούρσα για να κάνουν την πρώτη τους ποτέ παράδοση μωρού.
Επιστροφή στις παραδοσιακές, οικογενειακές αξίες και στην πεποίθηση ότι τα μωρά τα φέρνει ο πελαργός, πέρα από την σύγχρονη τεχνολογία από την οποία είναι φτιαγμένη, η νέα ταινία των στούντιο που μας είχαν δώσει την αγαπημένη Ταινία Lego, τείνει προς την αντίθετη κατεύθυνση από εκείνη, προς τα πίσω. Αν και υποτίθεται ότι κατακεραυνώνει την πραγματικότητα, τύπου Cornestore.com, οι ήρωες της, κάνουν αγορές από αυτό μέσω του κινητού τους, για να μπορέσουν να ολοκληρώσουν την αποστολή τους. Όσο τεχνοφοβικό κι αν ακούγεται από μέρους της στήλης, αν και η παρατήρηση δεν αφορά την χρήση της τεχνολογίας, αλλά την προτροπή προς κατανάλωση, μια τέτοια σκηνή, δεν θα έπρεπε να υπάρχει σε μια ταινία που απευθύνεται σχεδόν αποκλειστικά, στις πολύ μικρές ηλικίες και η οποία, παρόλο το χιούμορ και τις διάφορες διασκεδαστικές περιπέτειες στις οποίες μπλέκουν οι ήρωες της, δεν παρουσιάζει σχεδόν κανένα ενδιαφέρον, για τους μεγαλύτερους. Αν είστε και γονείς, καλό θα ήταν να εξηγήσετε (ο καθένας με τον τρόπο του φυσικά), ότι τα παιδιά δεν τα φέρνουν οι πελαργοί, ούτε ο καλός θεούλης, αλλά η αγάπη της μαμάς και του μπαμπά, της μαμάς και της μαμάς, του μπαμπά και του μπαμπά, του μπαμπά και της μαμάς και της μαμάς. και πάει λέγοντας...
Αυτό που είναι πραγματικά αστείο και ιδιαίτερα αξιόλογο, είναι το φιλμάκι Lego πριν από την έναρξη της ταινίας, για την μονομαχία μιας πολύ δυναμικής κότας με έναν kung fu master, σε σκηνοθεσία Τζον Σόντερς, πεντάλεπτης διάρκειας.
Ιnfo: Πελαργοί (Storkes). Κινούμενα Σχέδια. ΗΠΑ 2016. Πρεμιέρα: Πέμπτη 6 Οκτωβρίου. Σκηνοθεσία: Νίκολας Στόλερ & Νταγκ Σουίτλαντ. Με τις φωνές των: Άντι Σάμπεργκ, Κέλσι Γκρέιμερ, Κέιτι Κράουν (Αγγλικά) & Θανάση Τσαλταμπάση, Λίλα Ππακλέση (Ελληνικά). Διανομή: Tanweer.