0
1
σχόλια
258
λέξεις
Στείλτε μας το δικό σας κείμενο στο [email protected]
9 Ιουλίου 2016
Κοντεύει χρόνος
Και θα ´ρθουν κι άλλοι χρόνοι
Πιο καλοί πιο τρομακτικοί πιο μόνοι πιο ήρεμοι
Δεν ξέρω
Ίσως να μετρούσα απουσίες
Μα δεν το κάνω
Είχε μείνει η σχέση στην ίδια τάξη χρόνια
Από απουσίες
Και διαγωγή κοσμία
Ο χρόνος όλα τα γιατρεύει
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη βλακεία
Ο χρόνος απλά αφήνει τις παλιές πληγές να δημιουργήσουν ένα τραυματικό επιθήλιο από πάνω για να έρθουν οι νέες να κάνουν στίβα η μία πάνω στην άλλη και να μετράμε  πληγές οριζοντίως
Μια πληγή είμαστε όλοι πού κινείται και αναπνέει Και ελπίζει
Τι,δεν ξερουμε
Ετσι
Μετέωρες ελπίδες
Στον άλλο κόσμο που θα πας κοίτα μη γίνεις σύννεφο
Μα είναι ωραία τα σύννεφα σε τούτο τον κόσμο
Είναι ωραίος ο ουρανός
Κι η θάλασσα ωραία
Πόση ώρα χρειάζεται για να γεμίσει το μέσα σου θάλασσα; Αυτή η σκέψη με γυροφέρνει
Και προσπαθώ να πειστώ πως είναι ωραία να γεμίζεις θάλασσα
Μα έρχεσαι στον ύπνο μου βασανισμένα και θες να βγάλεις τα μέσα σου
Και δεν ξέρω αν συνεχίσει το όνειρο τι θα δω
Κοχύλια λαμπερά και πεταλίδες και χρυσή άμμο και τυρκουάζ νερά να αναβλίζουν
Ή θα ’ναι φύκια ξερά και βότσαλα μαύρα του απάτητου γυαλού και σπασμένα απομεινάρια παραλίας
Δε θέλω να τελειώσει το όνειρο να μάθω
Δε θέλω να ξέρω
Άμαθη κι αδαής θέλω να προχωρώ ξυπόλητη σε αμμουδιές ήρεμες μονάχα
Έχει τόσα μυστικά τούτος ο κόσμος
Και θέλω να μείνουν μυστικά
Έχεις καιρό να έρθεις να θέλεις κάτι να μου πεις Αν είναι κάτι διαφορετικό, να ακούσω
Αν όχι,άσε
Είναι ωραία στη σιωπή
Ακούγεται μόνο ο παφλασμός των κυμάτων Κάπου εκεί κι εσύ
Πόση ώρα θέλει για να γεμίσει το μέσα σου θάλασσα
Το όνειρο... εσύ... παλεύεις κάτι να πεις
Ξυπνήστε με
Κι εσύ... κοίτα να γίνεις σύννεφο.
εμφάνιση σχολίων