Τις τελευταίες μέρες, ανέβηκαν άλλες τρεις, «Οσκαρικών προδιαγραφών» ταινίες στην πλατφόρμα του Netflix, οι οποίες δεν βγήκαν στους κινηματογράφους στη χώρα μας και αλλού. Ουσιαστικά, μετά την «παραχώρηση» του «Maria» στο Cinobo στο τέλος του '24, μοιάζει να μην υπάρχει πλέον καμία συνεργασία του αμερικανικού streaming ομίλου με κάποια από τις ελληνικές εταιρείες διανομής, όπως συνέβαινε με την Odeon (σημερινή The Film Group) και την Spentzos Film τα προηγούμενα χρόνια. Πιθανότατα η μικρή μας -αριθμητικά- αγορά, να μην ενδιαφέρει την εν λόγω πλατφόρμα στου να παραχωρεί τα δικαιώματα σε οποιοδήποτε άλλον για κινηματογραφικές προβολές.
Το «WAKE UP A DEAD MAN: A Knives Out Mystery» του Ράιαν Τζόνσον που έγραψε και σκηνοθέτησε και τις δύο προηγούμενες ταινίες το 2019 (Στα Μαχαίρα) και το 2022 (Glass Onion: Στα Μαχαίρια), είναι η καλύτερη από τις 3 νέες κυκλοφορίες και πιθανότατα, η πιο ολοκληρωμένη ταινία της σειράς. Αυτή τη φορά, ο ντετέκτιβ Μπενουά Μπλανκ (Ντάνιελ Κρεγκ), βρίσκεται σε μια μικρή επαρχιακή πόλη στα περίχωρα της Νέας Υόρκης. Ό τοπικός, αμφιλεγόμενης συμπεριφοράς και ηθικής Επίσκοπος (Μονσινιόρ), τον οποίο υποδύεται ο Τζος Μπρόλιν, βρίσκεται δολοφονημένος, με βασικό ύποπτο, έναν νεαρό ιερέα (Τζος Ο' Κόνορ), πρώην πυγμάχο που βρέθηκε εκεί με δυσμενή μετάθεση, ύστερα από προηγούμενο βίαιο επεισόδιο.
Tο νέο «Στα Μαχαίρια» είναι η πιο απολαυστική ταινία της σειράς
Τον κύκλο του επισκόπου συμπληρώνουν η ηλικιωμένη νεωκόρος του ναού (Γκλεν Κλόουζ), που βρίσκεται εκεί από παιδί και που ουσιαστικά είναι υπεύθυνη για την ορθή διαχείριση και λειτουργία του, ένας ελαφρώς καταθλιπτικός γιατρός (τον οποίο εγκατέλειψε η γυναίκα του), μια αφροαμερικανή δικηγόρος με τον υιοθετημένο αδερφό της (ο οποίος προσπαθεί να πολιτευτεί χωρίς επιτυχία), ένας πρώην επιτυχημένος συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας, μια καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι, νεαρή μουσικό, που χρηματοδοτεί γενναιόδωρα την εκστρατεία του Επισκόπου περιμένοντας ένα θαύμα και ο ηλικιωμένος επιστάτης του ναού, ανομολόγητος έρωτας της διαχειρίστριας και πρώην αλκοολικός, που σώθηκε από την επικίνδυνη αυτή εξάρτηση, χάρη στην βοήθεια του δολοφονημένου επισκόπου. Ο δηλωμένος άθεος Μπλανκ, που δεν πιστεύει ούτε λεπτό στην ενοχή του νεαρού ιερέα (που "γνώρισε τον Ιησού" και την χριστιανική πίστη μόλις πρόσφατα), ζητά την βοήθειά του (βοήθεια την οποία χρειάζεται και εκείνος για να αποδείξει πως είναι αθώος), στου να λύσουν το μυστήριο.
Αναμονή (4/5): Αν και το γυρισμένο και στην Ελλάδα (Σπέτσες και Πόρτο Χέλι), «Glass Onion» ήταν κατώτερο των προσδοκιών σε σχέση με την πρώτη ταινία, ο Ράιαν Τζόνσον (Brick, Looper, Star Wars: Οι Τελευταίοι Τζεντάϊ), είναι ένας δημιουργός που το έργο του έχει για εμάς πάντοτε ενδιαφέρον, ενώ ο ντετέκτιβ Μπενουά Μπλανκ, ενσαρκωμένος από τον Ντάνιελ Κρεγκ, είναι ένας από τους πιο αγαπητούς κινηματογραφικούς χαρακτήρες των τελευταίων χρόνων.
Αποτέλεσμα (3,5/4): Πιο γοτθικό από τις προηγούμενες ταινίες και με πηγή έμπνευσης κλασικά μυθιστορήματα μυστηρίου όπως τον «Αόρατο Άνθρωπο» (Χ.Τ. Γουέλς) και «Τα Εγκλήματα της Οδού Μοργκ» (Πόε), το «Wake A Dead Man: Στα Μαχαίρια» δεν μένει απλά στο μυστήριο, στην κωμωδία και στο αίνιγμα ενός απλού whodunit, αλλά εξετάζει ενδελεχώς (μέσα από τις συγκρούσεις των χαρακτήρων και ειδικά μέσα από τα πιστεύω των δύο "ερευνητών", δηλαδή του Μπλανκ και του νεαρού ιερέα - τον οποίο υποδύεται αποστομωτικά ο Τζος Ο' Κόνορ, σε άλλη μία λαμπρή ερμηνεία), διαχρονικά θέματα όπως αυτά της πίστης, της απληστίας ή της υποκρισίας, χωρίς να παραλείπει και τα πιο σημερινά θέματα, όπως αυτά που αφορούν τον σύγχρονο συντηρητισμό, τον μπαμπούλα της λεγόμενης woke ατζέντας, αλλά και την διαδικτυακή διαπόμπευση, μεταξύ άλλων. Το «βέβηλο» και οξυδερκές χιούμορ, οι θρησκευτικές νύξεις, η γεμάτη ανατροπές πλοκή, οι υπέροχες ερμηνείες, αλλά κυρίως η πίστη στην δύναμη της συγχώρεσης, κάνουν το νέο «Στα Μαχαίρια», την πιο απολαυστική και πιο ολοκληρωμένη ταινία της σειράς, για εμάς εδώ στο DOCTV.gr.
ΗΠΑ, 2025. Παίζουν: Τζος Ο' Κόνορ, Ντάνιελ Κρεγκ, Τζος Μπρόλιν, Γκλεν Κλόουζ, Τζέρεμι Ρένερ, Αντριου Σκοτ, Κέρι Ουάσινγκτον, Κέιλι Σπίνι, Ντάριλ ΜακΚόρμακ, Τόμας Χέιντεν Τσερτς, Τζέφρι Ράιτ, Μίλα Κούνις, Μπρίτζετ Εβερετ. Διάρκεια: 144'
Το «JEY KELLY» του Νόα Μπάουμπαχ, είναι μια σατιρική, νοσταλγική, δραματική κομεντί, με ήρωα έναν διάσημο, μεσήλικα, εργασιομανή χολιγουντιανό ηθοποιό, που βρίσκεται ξαφνικά σε κρίση, συνειδητοποιώντας την πατρική απουσία του, από την ζωή της κόρης του, με την οποία ήλπιζε να συνδεθεί ξανά κατά την διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών. Αποφασίζει να την ακολουθήσει, στο Παρίσι και στην Λομβαρδία της Ιταλίας, αποδεχόμενος ένα Βραβείο Καριέρας από ένα μικρό τοπικό Φεστιβάλ, το οποίο είχε αρχικά απορρίψει λόγω φόρτου εργασίας. Μαζί του ακολουθούν ο μάνατζερ και όλοι οι παρατρεχάμενοι που τον φροντίζουν, σε ολόκληρη τη διάρκεια της καριέρας του 24/7. Τίποτα δεν θα λειτουργήσει όπως το υπολόγιζε, ούτε εκείνος, αλλά ούτε και κανένας άλλος γενικότερα.
Αξίζει -εκτός των άλλων- και για την καλύτερη ερμηνεία του Ανταμ Σάντλερ, από την εποχή του «Χτυπημένος από Έρωτα»
Αναμονή (4/5): Ο Νόα Μπάουμπαχ (Ιστορία Γάμου, Δεσμοί Διαζυγίου, Frances Ha), είναι ένα από τα πιο υπολογίσημα - και μέχρι πρόσφατα, ανεξάρτητα - ονόματα του αμερικανικού κινηματογράφου, της γενιάς που αναδείχθηκε την πρώτη δεκαετία του νέου αιώνα. Ο Τζορτζ Κλούνεϊ μοιάζει να παίζει μια εκδοχή του εαυτού του, σε κάτι που θα μπορούσε όντως να είναι η εργασιακή ρουτίνα του.
Αποτέλεσμα (3/5): Αρχίζει σαν τον «Παίκτη» του Ρόμπερτ Άλτμαν, στη συνέχεια μοιάζει με Γούντι Άλεν (μία από τις πιο βασικές επιρροές στην φιλμογραφία του σκηνοθέτη), στην Ιταλία δανείζεται λίγο από την Σορεντινική υπερβολή και τις μουσικές επιλογές του Πάνου Χ. Κούτρα (αστειευόμαστε φυσικά, απλά ακούγεται ένα remix του "Rumore" της Ραφαέλα Καρά, σε σκηνή πάρτι που θυμίζει κάτι από Σορεντίνο), όμως δεν αρκείται μόνο σε αναφορές και φόρους τιμής, καθώς την κεντρική αφήγηση οδηγεί η εξομολογητική διάθεση του Τζέι Κέλι / Τζορτζ Κλούνεϊ, ο οποίος ανατρέχει ταυτόχρονα στην καριέρα του και την ζωή του χαρακτήρα που υποδύεται, σε μια δημιουργία που μοιάζει με ένα κινηματογραφόφιλο, αυτοσαρκαστικό, χιουμοριστικό και μελαγχολικό ερωτικό γράμμα, στον mainstream χολιγουντιανό σινεμά. Ένα σινεμά, του οποίου όταν απαριθμούμε τους τίτλους μέσα στα χρόνια, «ανατρέχουμε σε όλη μας τη ζωή», όπως αναφέρει ένας τυχαίος επιβάτης τρένου στην ταινία. Άνιση σε ρυθμούς, ιδέες και διαθέσεις, αξίζει -εκτός των άλλων- και για την καλύτερη ερμηνεία του Ανταμ Σάντλερ, από την εποχή του «Χτυπημένος από Έρωτα» (2002). Πολλές guest εμφανίσεις γνωστών Αμερικανών και Ευρωπαίων ηθοποιών, μεταξύ τους και ο νεαρός γαλλο-Έλληνας σκηνοθέτης και ηθοποιός Τεό(δωρος) Ογκιερ (Endless Night, Replay, Notre Innocence, The French Boys), την πορεία του οποίου παρακολουθούμε έχοντας «υψηλές προσδοκίες».
ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία, 2025. Παίζουν: Τζορτζ Κλούνεϊ, Ανταμ Σάντλερ, Μπίλι Κράνταπ, Λόρα Ντερν, Αλμπα Ρορβαχερ, Τζιμ Μπρόντμπεντ, Στέισι Κιτς, Γκρέις Εντουαρντς, Τεο Ογκιερ, Λαρς Έιντινγκερ, Γκρέτα Γκέργουικ. Διάρκεια: 132'
Ο χαρακτηρισμός του πλανήτη μας ως «A HOUSE OF DYNAMITE» από την Κάθριν Μπίγκελοου στην ομώνυμη ταινία της, αναφέρεται στους εξοπλισμούς των μεγάλων και των μικρότερων δυνάμεων, που θα μπορούσαν την κάθε στιγμή να τον τινάξουν στον αέρα. Το φιλμ ξεκινά με την υπεύθυνη Αξιωματικό της Αίθουσας Επιχειρήσεων του Λευκού Οίκου, να αποχαιρετά το πρωί την οικογένειά της για να πάει στη «δουλειά». Λίγη ώρα αργότερα, εμφανίζεται στο μόνιτορ ένας πυρηνικός πύραυλος αγνώστων στοιχείων, να εκτοξεύεται από κάποιο υποβρύχιο (;) στον Ειρηνικό με κατεύθυνση τις ΗΠΑ, και συγκεκριμένα έχοντας σαν τελικό στόχο, την πόλη του Σικάγο.
Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Βενετίας
Όλες οι υπηρεσίες ανά τον κόσμο τίθενται σε κόκκινο συναγερμό. Πρώτα από όλα το Πεντάγωνο, οι αμερικανικές βάσεις σε όλο το κόσμο, αλλά και Ρώσοι και Κινέζοι στρατιωτικοί, που αποποιούμενοι την ευθύνη της επίθεσης, εκφράζουν φόβους για αμερικανική αντεπίθεση. Θα μπορέσουν τα οπλικά συστήματα να εξουδετερώσουν την απειλή στον ουρανό έξω από την γήινη ατμόσφαιρα; Αν όχι, τι απόφαση θα πάρει ο Πρόεδρος των ΗΠΑ; Θα εμπιστευτεί τις μυστικές υπηρεσίες των άλλων δύο υπερδυνάμεων ή θα ενδώσει στις παροτρύνσεις των δικών του στρατιωτικών, για άμεση αντεπίθεση στις στρατιωτικές βάσεις Ρωσίας, Κίνας και Βόρειας Κορέας, πυροδοτώντας την ολοκληρωτική πυρηνική καταστροφή; Τι τον συμβουλεύουν οι διαφορετικές αμερικανικές υπηρεσίες που δεν συμφωνούν μεταξύ τους;
Αναμονή (4/5): Πολιτικό θρίλερ γραφείων που συμπληρώνει μια άτυπη τριλογία με το Οσκαρικό «The Hurt Locker» και το «Zero Dark Thirty». Κάθε δουλειά της σκηνοθέτριας είναι ενδιαφέρουσα και σημαντική, ακόμα και αν ιδεολογικά δεν συμφωνούμε συνήθως με το μιλιταριστικό, χολιγουντιανό προσανατολισμό της. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Βενετίας.
Αποτέλεσμα (2,5/5): Η ταινία είναι - για άλλη μια φορά - κατασκευαστικά άρτια, όμως εμείς έχουμε πρόβλημα με τον τρόπο που διατυπώνει την υποτιθέμενη φιλειρηνική στάση της, μέσω του γνωστού, ρωμαϊκής προελεύσεως, μιλιταριστικού ρητού: "αν θέλεις ειρήνη να είσαι προετοιμασμένος για πόλεμο", αλλά και για την - αναπόφευκτη σε μια τέτοια παραγωγή - υποτιθέμενη αδιαμφισβήτητη "ηθική υπεροχή" των ΗΠΑ, στο να λαμβάνουν αποφάσεις ζωής και θανάτου για όλους μας. Χωρίζεται σε τρία 40λεπτα - περίπου - μέρη. Και στα 3 βλέπουμε τα ίδια γεγονότα από τρεις διαφορετικές οπτικές. Η πρώτη αφορά τον θάλαμο επιχειρήσεων, η δεύτερη το Πεντάγωνο με την πιο σκληροπυρηνική άποψη και η τρίτη τον Αφροαμερικανό Πρόεδρο που αναγκάζεται να διακόψει μια επίσκεψη σε ένα σχολείο για να αντιμετωπίσει την απόλυτη απειλή. Το σενάριο του Νόα Οπενχάιμερ (Jackie), είναι όντως εκπληκτικό (με την εξαίρεση των "αναγκαίων" και σούπερ αναλώσιμων προσωπικών ιστοριών κάποιων από τους χαρακτήρες, που δεν διαφέρουν καθόλου από τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονται στις γνωστές ταινίες καταστροφής των τελευταίων 50 χρόνων), το οποίο έχει μια μακρινή (πολύ μακρινή), συγγένεια με το «ΣΟΣ Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα του Κιούμπρικ». Η σκηνοθεσία της Μπίγκελοου είναι άκρως ρεαλιστική, στα όρια του ντοκιμαντέρ και εδώ της βγάζουμε το καπέλο. Το σημείο στο οποίο σταματούν αναπόφευκτα και οι 3 αφηγήσεις, εκνεύρισε τους παραδοσιακούς θεατές, αλλά για μας, αυτό το ανοιχτό φινάλε, είναι και η πιο κατάλληλη κατάληξη σε μια δημιουργία που θέτει τέτοιου είδους ερωτήματα.
Στα κατά, έχουμε να «καταλογίσουμε», την λοξή, δήθεν φιλειρηνική στάση του αποτελέσματος. Η υποτιθέμενη άγνωστη (αλλά, από την Βόρεια Κορέα), προέλευση της επίθεσης, η απεικόνιση των Ρώσων αξιωματικών ως καρικατούρες στα όρια της γελοιότητας και η καταγγελία του αμερικανικού γραφειοκρατικού συστήματος, που δεν λύνει τα χέρια των υπευθύνων, ώστε να μπορούν να καταστέλλουν ανάλογες επιθέσεις, στη ρίζα τους, δυναμιτίζουν όχι μόνο τον πλανήτη, αλλά και όποια αντίθετη προς την οποιαδήποτε πιθανή εμπλοκή, ερμηνεία.
ΗΠΑ, 2025. Παίζουν: Ρεμπέκα Φέργιουσον, Τζάρεντ Χάρις, Τζέισον Κλαρκ, Τρέισι Λετς, Αντονι Ράμος, Ιντρις Ελμπα, Γκρέτα Λι. Διάρκεια: 112'
Ακολουθήστε μας στο Instagram και στο Facebook για να βλέπετε τα άρθρα που σας ενδιαφέρουν