Ο πρωταγωνιστής Josef Akiki θα συμμετάσχει στη συζήτηση μετά την προβολή στη Στέγη ενώ η Jessie Buckley που παίζει τον ρόλο της Ανθής, πρωταγωνιστεί στο Hamnet της Κλόι Ζάο, που αυτή την περίοδο κερδίζει σημαντικά βραβεία κοινού σε μεγάλα φεστιβάλ, τα οποία θεωρούνται προάγγελοι των Όσκαρ.
Ο Τσάρλι Κάουφμαν εξηγεί σχετικά με το φιλμ και την επιλογή της Αθήνας ως σκηνικού της ταινίας: «Η Αθήνα είναι μια πόλη όπου τα οστά της Ιστορίας είναι διαρκώς εκτεθειμένα – είτε πρόκειται για τις ανοιχτές πληγές από τη δικτατορία της δεκαετίας του 1970 είτε για τα μνημεία που στέκονταν όρθια όταν ο λοιμός εξολόθρευσε τόσους πολίτες πριν από δύο χιλιάδες χρόνια. Είναι ο ιδανικός τόπος για να ξετυλίξει κανείς το κουβάρι του παρελθόντος και του παρόντος και να διερευνήσει πώς οι πολιτικές και οι επιθυμίες των νεκρών συνεχίζουν να ζουν μέσα μας».
«Τι σημαίνει να αφήνεις τα πράγματα να πάρουν τον δρόμο τους; Τι σημαίνει να αποχαιρετάς;» Τσάρλι Κάουφμαν
Σκηνοθετικό σημείωμα: Ξετυλίγοντας την ιστορία δύο πρόσφατα αποθανόντων ανθρώπων που περιπλανιούνται ως φαντάσματα στην Αθήνα, η ταινία διερευνά τη θνητότητα αλληλεπιδρώντας τόσο με την παρόρμηση για την αίσθηση του ανήκειν και την ανθρώπινη επιθυμία να αφήσουμε κάποιο ίχνος στο πέρασμά μας, όσο και με τη δίδυμη επιθυμία μας για αυτοεξόντωση. Δείγματα φωτογραφίας δρόμου, πλάνα από ιστορικά αρχεία και παλιά οικογενειακά βίντεο συνυφαίνονται με το βασικό υλικό των εξωτερικών γυρισμάτων του διευθυντή φωτογραφίας Michał Dymek στην πόλη των Αθηνών: μια σύνθεση που υπογραμμίζει πώς το «τώρα» μετετρέπεται στο «τότε», πώς αυτοί που σήμερα βρισκόμαστε εν ζωή αύριο θα γίνουμε φαντάσματα.
Η Αθήνα, μια πόλη στην οποία τα λείψανα της ιστορίας βρίσκονται πάντα σε έκθεση –είτε πρόκειται για τις χαίνουσες πληγές από την περίοδο της δικτατορίας είτε για την παρουσία των μνημείων που υψώθηκαν την εποχή της πανούκλας πριν από δύο χιλιάδες χρόνια–, είναι το ιδανικό μέρος για να ξεδιαλύνει κανείς το κουβάρι παρελθόντος και παρόντος, για να εξετάσει τους τρόπους με τους οποίους οι πολιτικές πρακτικές και οι λαχτάρες των νεκρών συνεχίζουν να ζουν μέσα μας. Τι σημαίνει να αφήνεις τα πράγματα να πάρουν τον δρόμο τους; Τι σημαίνει να αποχαιρετάς; Να κινείσαι μέσα στον χρόνο, μέσα στη ζωή, χωρίς να αρπάζεσαι απ’ οτιδήποτε στην πορεία; Ως φαντάσματα η Ανθή και ο Ράτεμπ καταλαμβάνουν έναν οριακό χώρο. Και οι δύο είχαν παλέψει με δύσκολες σχέσεις στη ζωή τους· τώρα, καθώς προσπαθούν να κατανοήσουν την τρέχουσα κατάστασή τους, οι αντηχήσεις αυτής της πάλης στο σήμερα επιμένουν να τους καταδιώκουν.
Όσο βρίσκονταν εν ζωή, ήταν σημαντικό ότι ήταν εκτός του κατεστημένου – για λόγους κουλτούρας, σεξουαλικότητας, ιδιοσυγκρασίας. Μετά θάνατον, όμως, μαθαίνουν ότι αυτό δεν έχει καμία σημασία. Οι ταυτότητες και οι σχέσεις που έμοιαζαν τόσο κρίσιμες έχουν εξαφανιστεί, μαζί με πολλά από αυτά που θεωρούσαν ουσιώδη. Τι έχει απομείνει, λοιπόν; Αυτή ήταν η ζωή τους. Αυτό τους συνέβη. Δεν χρειάζεται να διορθωθεί κάτι, επειδή δεν μπορεί να διορθωθεί. Αυτό είναι αρκετό. Για μένα αυτός είναι ένας δυνατός τρόπος να βιώνουμε τον κόσμο: να βρισκόμαστε στο παρόν, να συνεχίζουμε να βλέπουμε και νιώθουμε, χωρίς αναγκαστικά να συσσωρεύουμε τις εμπειρίες μας σε κάποιου είδους σημειωματάριο που δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ανακτήσουμε και να διαβάσουμε. Σκέφτομαι όλες αυτές τις φωτογραφίες που όλοι φαίνεται να έχουμε τώρα: εκατοντάδες χιλιάδες παγωμένες στιγμές, που δεν θα μπορέσουμε ποτέ να πάρουμε μαζί μας φεύγοντας. Καθώς τα φαντάσματά μας εξερευνούν τον κόσμο από την άλλη πλευρά του χάσματος, το βλέμμα τους είναι πιο επιεικές και πιο αυστηρό. Με μια κάποια οδυνηρή θλίψη, καταλήγουν στην κατανόηση, και μ’ αυτή την κατανόηση έρχεται η ελευθερία. Είναι επιτέλους σε θέση να συμμετέχουν στην περιπέτεια που βρίσκεται στον ορίζοντα, το μυστήριο για το οποίο έχουμε άπαντες βάλει πλώρη. –Τσάρλι Κάουφμαν
Πανελλήνια πρεμιέρα και after talk
10 Δεκεμβρίου 2025, Κεντρική Σκηνή, 20:00
Masterclass με τον Charlie Kaufman και την Eva H.D.
Moving Pictures: The Poetry of Cinema & Vice Versa
11 Δεκεμβρίου 2025, 15:00 – 17:00, 28 - 35 €
Μπορούν οι εικόνες να είναι ποιητικές; Υπάρχει αφήγηση σε ένα ποίημα; Πώς η ποίηση εκφράζει τη γλώσσα του ασυνείδητου; O σκηνοθέτης Τσάρλι Κάουφμαν και η σεναριογράφος Eva H.D., σε ένα masterclass για τον κινηματογράφο και την ποίηση στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση. Σε αυτή την ελεύθερη συζήτηση, ο Τσάρλι Κάουφμαν και η Eva H.D. θα συζητήσουν για την κινηματογραφική πυκνότητα της ποίησης –μια αναγκαστικά συμπαγής ακολουθία εικόνων– και την ποιητική ευρύτητα του κινηματογράφου, όπου η αντιπαράθεση εικόνων και γλώσσας δημιουργεί νέα, απροσδόκητα νοήματα. Στην πορεία, θα αγγίξουν θέματα όπως η τέχνη, η πολιτική, η στασιμότητα, η δημιουργική έμπνευση. Κρατήστε θέση εδώ
Συντελεστές
Σκηνοθέτης: Charlie Kaufman
Συγγραφέας: Eva H.D.
Παραγωγοί: Emily McCann Lesser, Isabelle Deluce
Executive Producers: Halsey, Avan Jogia, Anthony Li, Αφροδίτη Παναγιωτάκου, Andrew Ostapchenko, Έλλη Παπαδιαμαντή, Φιλ Ιερόπουλος, Φοίβος Δούσος, Franklin P. LaViola, Jason Chayse Tyrrell, John Henry Hinkel, Kyle Mann, Matt Hartley, Nathan Mardis, Nicholas LaViola, Σίμος Μαγγάνης
Co-Executive Producers: Zola Elgart Glassman, Jared Ian Goldman
Συμπαραγωγοί: Σίμος Μαγγάνης, Daniel Lugo
Α΄ Βοηθός Σκηνοθέτη: Daniel Lugo
Βοηθοί Παραγωγής: Σπύρος Πατσούρας, Courtney Kyer, Matthew Pifko, Ellis Fox
Εκτέλεση Παραγωγής: Γιώργος Νουνέσης
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Michał Dymek
Συμπληρωματική Διεύθυνση Φωτογραφίας: Γιώργος Κουτσαλιάρης
Φωτογράφος Πλατό: Agata Grzybowska
Σκηνικά: Kim Jennings
Ενδυματολόγος: Chloe Karmin
Υπεύθυνη Κάστινγκ: Κλεοπάτρα Αμπατζόγλου
Ανθή: Jessie Buckley
Rateb: Josef Akiki
Αφηγήτρια: Eva H.D
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση: Ταινία & After talk “How to Shoot a Ghost”, 10 Δεκεμβρίου 2025, 20:00, Κεντρική Σκηνή, Διάρκεια Ταινίας: 27', Διάρκεια After talk: 30', Masterclass, 11 Δεκεμβρίου 2025, 15:00 – 17:00