0
1
σχόλια
254
λέξεις
VISUALISM
Ένα εικονογραφημένο μάθημα ζωής από τον βραβευμένο συγγραφέα
 
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΥΝΔΕΛΑΣ
31 Ιουλίου 2018
Τον Οκτωβριο του 1954 έρχεται στα χέρια του Χέμινγουεϊ το Νόμπελ Λογοτεχνίας, μετά από μία κακή συγγραφική δεκαετία και δύο χρόνια μετά από την κυκλοφορία του βιβλίου του Ο Γέρος και η Θάλασσα που τον επανέφερε στο προσκήνιο και που αγαπήθηκε τόσο από τους κριτικούς όσο και από τους αναγώστες. Έχοντας πρόσφατα αναρρώσει από δύο αεροπορικά ατυχήματα αποφασίζει να μην παρευρεθεί στη Στοκχόλμη, όπου γινόταν η βράβευση, και μεταφέρει τον λόγο του στον Αμερικανό πρέσβη, για να τον διαβάσει το βράδυ της τελετής.

«Η συγγραφή είναι, στην καλύτερη περίπτωση, μια μοναχική ζωή. Διάφοροι οργανισμοί για συγγραφείς απαλύνουν το αίσθημα της μοναχικότητας του συγγραφέα, αλλά αμφιβάλλω για το αν βελτιώνουν το γράψιμό του. Διευρύνοντας το δημόσιο εκτόπισμα του και απαλύνοντας τη μοναξιά του, τόσο το έργο του χειροτερεύει. Για έναν πραγματικό συγγραφέα, κάθε βιβλίο θα πρέπει να είναι μια νέα αρχή όπου προσπαθεί ξανά και ξανά για κάτι που φαίνεται αδύνατο. Πρέπει πάντα να δοκιμάζει κάτι που δεν έχει ξαναγίνει ή κάτι που οι υπόλοιποι δεν κατάφεραν. Έτσι κάποτε, αν είναι τυχερός, θα το πετύχει.»

Η ομιλία του υπήρξε μια από της πιο σύντομες που έχουν ποτέ διαβαστεί σε τελετή βράβευσης Νόμπελ και περιγράφει την πορεία ενός συγγραφέα μέσα στη ζωή. Τα λόγια του μέχρι και σήμερα αποτελούν έναν πνευματικό οδηγό προς την αυτάρκεια και απευθύνονται όχι μόνο στους συγγραφείς αλλά σε όλους μας. O αγαπημένος μας cartoon artist Gavin Aung Than εμπνέεται από τον Γέρο και τη Θάλασσα και δίνει εικόνα σε ένα μέρος της ομιλίας του Χέμινγουεϊ.





εμφάνιση σχολίων