0
1
σχόλια
395
λέξεις
Α' ΠΡΟΣΩΠΟ
«Η αγάπη μου δεν αντιστοιχεί σε κανέναν χρόνο, σε κανέναν τόπο»
 
DOCTV.GR
31 Αυγούστου 2021
«Η αιωνιότητά μας είναι αιωνιότητα της μιας ώρας, που κοντεύει να περάσει. Και δεν θέλω από σας παρά τούτο το μόνο πράγμα: την άδειά σας να σας αγαπώ, τίποτε άλλο εκτός από αυτές τις φτωχές λέξεις: «Αγάπα με όπως επιθυμείς κι όπως δεν επιθυμείς: με όλη εσένα».


«Δε μιλώ για τη ζωή. Δε μιλώ για τις ώρες που περνούν. Ξέρω ότι όλες οι ζωές και όλες οι ώρες είναι πιασμένες και είμαι η τελευταία που θα ‘θελε να καταπατήσει τα δικαιώματα των ιδιοκτητών (δικαιώματα και ιδιοκτήτες, δύο πράγματα που περιφρονώ εξίσου). Η αγάπη μου δεν αντιστοιχεί σε κανέναν χρόνο, σε κανένα τόπο».


«Ποιος χρόνος κατάφερε να κρατήσει μέσα του τον έρωτα, αφού ξεχειλίζει κατά κύματα από την ψυχή την ίδια (σε αγαπώ τόσο που δεν αντέχω! Πού; Μέσα στο σώμα μου!), αφού η πρώτη του λέξη είναι «πάντα» και η τελευταία «ποτέ». Τα μεσάνυχτα δεν του ταιριάζουν περισσότερο απ’ ό,τι το μεσημέρι, όλα αυτά είναι ερωτικά κλισέ -τόσο φθαρμένα από τη χρήση! Εκείνο που κρατάει ο χρόνος νομίζοντας πως κρατά τον έρωτα είναι κάτι άλλο. Είναι η παραίτηση απ’ αυτόν.»


«Είναι έξοδος απ’ όλα, αρχίζοντας από το ίδιο μου το δέρμα. Όταν τελειώσει, έρχεται η στιγμή της μεγάλης επιστροφής στον εαυτό μου. Όσο σας αγαπώ, θα με βρίσκετε πάντα ανάμεσα σ’ εσάς και σ’ εμένα· ποτέ μέσα σας ή μέσα μου. Στον δρόμο, σαν πηγή ή σαν τρένο».

 
Απόσπασμα από το βιβλίο της Μαρίνας Τσβετάγιεβα, Γράμματα στον «Ελικώνα». Βρείτε το βιβλίο σε ειδική τιμή εκεί.

H Μαρίνα Τσβετάγιεβα (8 Οκτωβρίου 1892 – 31 Αυγούστου 1941) ήταν Ρωσίδα συγγραφέας. Ο πατέρας της ήταν καθηγητής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας. Από το 1902 μέχρι το 1906 έζησε στη Γένοβα. Το 1906 πήγε σχολείο στη Λωζάνη και το 1908 πήγε στο Παρίσι για να σπουδάσει ιστορία της φιλολογίας. Το 1910 τύπωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή. Παντρεύτηκε το 1912. Το 1917 έζησε τη Ρώσικη επανάσταση, ενώ ο άντρας της πολεμούσε ενάντια στους Μπολσεβίκους. Το 1920 έχασε τη μια της κόρη. Το 1922 έφυγε για το Βερολίνο και την Πράγα και το 1925 πήγε με την οικογένειά της στο Παρίσι, όπου έμεινε για 14 χρόνια. Το 1939 γύρισε στη Ρωσία, όπου το περιβάλλον ήταν ιδιαίτερα εχθρικό. Ο άνδρας της εκτελέστηκε και η ίδια αυτοκτόνησε το 1941. Τα ποιήματά της ήταν επηρεασμένα από την περίπλοκη προσωπικότητά της, τις σχέσεις της και τα συναισθήματά της.
εμφάνιση σχολίων