0
1
σχόλια
395
λέξεις
Α' ΠΡΟΣΩΠΟ

Ένα δροσερό καλοσυνάτο αεράκι έρχεται με αυτό το κείμενο [γουργουρίζουμε]

ΔΗΜΗΤΡΑ ΧΑΤΖΗΜΑΓΙΟΓΛΟΥ
9 Μαΐου 2011
ΕΝΑ ΠΙΑΤΟ ΦΡΕΣΚΟΠΛΥΜΕΝΕΣ ΦΡΑΟΥΛΕΣ ΓΥΑΛΙΖΕΙ ΣΤΟ ΑΠΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΟ ΦΩΣ. Και μια μυρωδιά που με κάνει να ανασαίνω πιο βαθιά. Ένα τραγούδι τυχαίο στο ραδιόφωνο που δεν το ΄χω ξανακούσει και κάνει τα μέλη μου να κινούνται ρυθμικά. Ο πρωινός μου καφές με τη σωστή ποσότητα ζάχαρης, καφέ και γάλα και το νερό ζεστό όσο το αντέχει ο ουρανίσκος μου.

ΜΙΑ ΠΗΓΗ ΜΕ ΓΑΡΓΑΡΟ ΔΡΟΣΕΡΟ ΝΕΡΟ μετά από ώρες περπάτημα κάτω από τον καυτό ήλιο. Μια παραλία που ανακάλυψες στη μέση του πουθενά και δεν την χορταίνουν τα μάτια σου. Ένα μικρό παράξενο κοχύλι που κρατάς στο χέρι σου. Ούζα στο ταβερνάκι με φίλους, γέλια δυνατά και σιωπές συνένοχες την ώρα που δύει ο ήλιος.

ΕΝΑ «ΜΠΡΑΒΟ» ΟΤΑΝ ΤΑ ΕΔΩΣΕΣ ΟΛΑ. Ένα «ευχαριστώ» που δεν το περιμένεις. Μία «συγνώμη» την κατάλληλη στιγμή ανασηκώνει το κεφάλι σου και υγραίνει τα μάτια. Ένα «σ’ αγαπάω» απαλό σαν ψίθυρος, καλοδεχούμενο πάντοτε, κάθε στιγμή.

ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ ΠΟΥ ΞΕΣΗΚΩΝΕΙ ΑΛΛΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΑΓΝΩΣΤΩΝ ΠΕΡΑΣΤΙΚΩΝ. Ένα χάδι τη στιγμή που το χρειάζεσαι. Ζεστά χέρια κρατάνε τα δικά σου παγωμένα και τα ζεσταίνουν. Μικρές πιέσεις στον αυχένα όταν έχεις πονοκέφαλο. Μια αγκαλιά όταν είσαι ανεξήγητα λυπημένη, δε θέλεις λόγια, δε παίρνεις λόγια. Λέξεις όμορφες, εύηχες, να λες κάτι και ο άλλος να το καταλαβαίνει. Μία πρόταση σε ένα βιβλίο που σου αποκαλύπτει την αλήθεια και τη χρωματίζεις με φλούο για να ξανασυναντηθείτε και να την χαρίσεις και σε κάποιον άλλο αγαπημένο.

ΜΙΑ ΠΟΡΤΑ ΠΟΥ ΑΝΟΙΓΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΔΕΙΛΑ ΚΑΙ ΦΟΒΙΣΜΕΝΑ. Μία σκάλα που ανεβαίνεις έχοντας φτερά στα πόδια και στην καρδιά. Ένα παράθυρο που σε λούζει στο φως και στην ελπίδα. Μία χαραμάδα που φέρνει δροσερό αεράκι όταν ασφυκτιάς. Ένα μήνυμα αγάπης από κάποιον που είχες ξεχάσει. Ένα φιλί εξερευνητικό, υπέροχο. Δύο σώματα ξέπνοα. Ένα χαστούκι που σε ρίχνει χάμω και ξανασηκώνεσαι με πείσμα.

ΜΙΑ ΡΥΤΙΔΑ ΠΟΥ ΧΑΙΔΕΥΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΟΥ και μία ατέλεια που έμαθες να ζεις μαζί της και να την αγαπάς. Μία σοφία που έρχεται με τον καιρό και μία επίγνωση ότι δε ξέρω τίποτα. Μία ανάγκη να γίνεσαι καλός, καλύτερη με τον εαυτό σου και τους άλλους. Ένα μικρό πουλί που τραγουδάει στο μπαλκόνι μου και ο καπνός του τσιγάρου μου ανεβαίνει ψηλά και χάνεται.. Μικρές στιγμές, μικρές χαρές ακόμα κι αν λύπες… ακόμα κι αν λείπεις ή σου λείπουν. Στιγμές.


Φλουοξετίνη: Εκλεκτικός ανταγωνιστής της επαναπρόσληψης σεροτονίνης ή SSRI. Ιδιαίτερα αποτελεσματικό στη θεραπεία της κατάθλιψης.
εμφάνιση σχολίων