Α' ΠΡΟΣΩΠΟ Θέλουμε Δικαιοσύνη

Α' ΠΡΟΣΩΠΟ
ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΠΛΕΟΝ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ του κέντρου της Αθήνας αλλά και πολλών άλλων περιοχών, ότι αυτό που ζούμε τις τελευταίες ημέρες είναι ένα πραξικόπημα. Με τον σχεδιασμό ή την ανοχή κυβέρνησης και δικαστικής εξουσίας, με την ΕΛ.ΑΣ. και τους έμμισθους των μυστικών κρατικών κονδυλίων ως εκτελεστικά όργανα. Ένα σύνολο αδιαμφισβήτητων γεγονότων και συνθηκών αποτυπώνουν αυτή την κατάσταση:

ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΕΩΝ, που τελικά γελοιοποιήθηκε από χιλιάδες εφηβικά χαμόγελα στην ηλιόλουστη πορεία του Σαββάτου. Απαγόρευση εισόδου και κυκλοφορίας σε μια μεγάλη ακτίνα, από τη Νεάπολη και την Ομόνοια μέχρι τα Παναθήναια και το Πεδίον του Άρεως. Κλειστοί σταθμοί του Μετρό, όποτε καπνίσει στους χωροφύλακες.

ΑΣΥΔΟΤΟΙ, ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΤΟΠΑΡΙΣΜΕΝΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΤΩΝ ΜΑΤ και της ομάδας Δέλτα να μπουκάρουν έξαλλοι σε γειτονιές μετά από διαδηλώσεις, χωρίς να υπάρχει υποψία κινδύνου για τη «δημόσια ασφάλεια». Να τσακίζουν οτιδήποτε βρεθεί μπροστά τους ή να ρίχνουν ασφυξιογόνα μέσα σε σπίτια και καταστήματα. Μαφιόζικα χτυπήματα, όπως αυτό στο περίπτερο της πλατείας Εξαρχείων, εκεί που τις προάλλες ξεμπροστιάστηκαν οι ένστολοι κατσαπλιάδες των εμφιαλωμένων.



«ΝΑΙ ΑΛΛΑ Ο ΡΩΜΑΝΟΣ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ με τα χάλκινα, δεν είναι φτηνιάρης, ληστεύει τράπεζες, είναι  δημόσιος κίνδυνος», θα μας πουν κάποιοι καθωσπρέπει, που δουλεύουν σαν τα σκυλιά ή έμειναν άνεργοι για να πληρωθούν οι τράπεζες.

ΑΣΦΑΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΩΣ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΙ με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά να καταστρέφουν περιουσίες, να θέτουν σε κίνδυνο ζωές, όπως συνέβη στο Ζara της Θεσσαλονίκης, με την εκπληκτική εικόνα αναρχικών να επεμβαίνουν με πυροσβεστήρες και να βοηθούν τους εγκλωβισμένους υπαλλήλους.

«ΝΑΙ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΡΦΙΝ τι λέτε;», θα μας ξαναπούν οι εντιμότατοι φίλοι μας...

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ-ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΙ ΝΑ ΦΟΡΤΩΝΟΥΝ βόμβες μολότοφ σε τσάντες, για να επιβαρύνουν αργότερα τους συλληφθέντες. Εκατοντάδες παράνομες προσαγωγές, βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ και σε άλλα αστυνομικά τμήματα. Αυταρχισμός, ασυδοσία, βαρβαρότητα, που έχουν αφήσει τα σημάδια τους σε χιλιάδες συμπολίτες μας και έχουν καταγραφεί με αδιάσειστες μαρτυρίες και εικόνες. Όχι φυσικά σαν αυτές που προβάλλουν τα μέσα προπαγάνδας του καθεστώτος, με μοντάζ και πλάνα αρχείου. Το οργουελικό υπουργείο της αλήθειας ζει στιγμές δόξας στον πλανήτη της Digea. Όσο φυσικά το εμπιστεύεσαι για την ενημέρωσή σου.

ΚΙ Η ΜΟΝΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ από δικαστές και εισαγγελείς ήταν η επιβολή του βασανιστηρίου της υποχρεωτικής σίτισης στον Ρωμανό. Που απορρίφθηκε βέβαια από τους γιατρούς, μια λαμπρή πράξη πολιτικής ανυπακοής. Γκουαντάναμο παντού, σαν φυσική συνέχεια των στρατόπεδων συγκέντρωσης για πρόσφυγες και μετανάστες.

AΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ και ευαισθησίες της ανεξάρτητης ελληνικής δικαιοσύνης, όπως μας περιέγραψε και ο Ηλίας Πετρόπουλος. Δικαιοσύνη; Είναι καθολικό το αίσθημα ότι δεν υπάρχει δικαιοσύνη κι αυτό πηγάζει από τα προνόμια και την ασυλία της ολιγαρχίας του πλούτου, των επαγγελματιών της πολιτικής και των υποτακτικών τους. Γίνεται επίσης ξεκάθαρο ότι ο οποιοσδήποτε μπορεί να κριθεί από το καθεστώς αναλώσιμος ή και εχθρός, είτε δηλώνει αναρχικός είτε όχι.​

ΖΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΕΙΡΑΜΑ, ένα πείραμα που δεν πρέπει να πετύχει, για να χρησιμοποιήσω τα λόγια της Μελίτας. Κι όσο ξεπροβάλλουν τα αδιέξοδα κι οι αντιφάσεις της μνημονιακής/αντιμνημονιακής καφενειάδας, όσο κυβέρνηση και αντιπολίτευση μασούν τα λόγια τους ή αυτοαναιρούνται, το δίκιο μάς πνίγει, η οργή ξεχειλίζει. Θα πρέπει να είναι κάποιος αφελής ή εγκάθετος ή να έχει πλήρη άγνοια της ανθρώπινης ιστορίας, για να υποστηρίζει ότι μέσα σε αυτές της συνθήκες μπορεί να υπάρξει κοινωνική συνοχή και ειρήνη. Δεν είμαστε όμως μόνοι. Χιλιάδες οι καθημερινές ανταποκρίσεις για τα κατορθώματα της κρατικής τρομοκρατίας αλλά και για μεγάλες και πολύμορφες συλλογικές κινητοποιήσεις. Από τις ΗΠΑ  και το Μεξικό μέχρι τη Βουλγαρία και το Χονγκ Κονγκ, οι άνθρωποι διατρανώνουν τη δύναμη του δίκαιου, τη δύναμή τους. Ξεσηκώνονται για τις ελευθερίες, τις αυξανόμενες πολιτικές και οικονομικές ανισότητες, για τη στρατιωτικοποίηση και την ασυδοσία της αστυνομίας, για τη διαφθορά.

ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΑ, ΣΤΙΓΜΙΑΙΑ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ των ανθρώπων με ένα μέρος του εαυτού τους, που έλεγε κι ο Καμύ, το μήνυμα είναι κοινό: No Justice, No Peace. Βάστα Νικόλα, ανάσα και ψυχή βαθιά.

εμφάνιση σχολίων