Ο Γιάννης Καρατζογιάννης μοιράζεται μαζί μας ένα απόσπασμα από την ακυκλοφόρητη αυτοβιογραφία του που ξεκινάει από τα χρόνια του Κουν στο «θεατράκι του υπογείου»
DOC TV
1 Νοεμβρίου 2014
ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ Ο ΚΟΥΝ, ΠΟΥ ΒΑΡΙΟΤΑΝΕ ΝΑ ΜΕ ΦΩΝΑΖΕΙ Καρατζογιάννη και με έβγαλε Τζο, να μου λέει «αύριο θα με πας στη Μερκούρη, θα ανέβεις και εσύ επάνω». Και ανέβηκα, και ο Ντασέν να του λέει «ο Τζο έχει ωραία μάτια, κάνει για σινεμά». Και ο Κουν αγριεμένος, «όχι, όχι, Τζούλι μου, κάνει θέατρο, μόνο θέατρο». Και η Μελίνα να μου κρατάει σφιχτά το χέρι πίσω από το σκηνικό της Ορέστειας στην Επίδαυρο. «Τζο μου, έχεις τρακ», «έχω, δηλαδή λίγο», «εγώ πολύ, παρά πολύ, τρέμω».
ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ Ο ΕΛΥΤΗΣ, Ο ΤΣΑΡΟΥΧΗΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΥΝ μέσα στον Σκαραβαίο που μου είχε χαρίσει ο Λαζάνης να τους πηγαίνω από το Ξενία Επιδαύρου στη Μουριά, στη θάλασσα για μπάνιο και ουζάκι, και ο Τσαρούχης να μου λέει «Τζο, όλοι μού ζητάνε μια ζωγραφιά, εσύ τίποτα. Είσαι και καλός Ξέρξης». Έκατσε μόνος του στην πρόβα και μου έκανε ένα σκίτσο. Μου έβαλε όμως και φτερά ορνίθων, επειδή είχα παίξει στην παράσταση τον Μέτωνα και τον Ποσειδώνα. Και ένα βράδυ μετά την πρόβα αργά, Βάκχες παίζαμε, τρώγαμε όλοι μαζί στον Λεωνίδα στο Λυγουριό. Εγώ έπρεπε να φύγω, να κάνουμε τα φώτα στο θέατρο. Με παρακάλεσε η Κατερίνα Γώγου, η μικρή της κόρη και η Όλια Λαζαρίδου να τις πάω μέχρι το σπιτάκι που μένανε. Τις πήγα, τις άφησα και έφυγα με χίλια, γιατί είχα αργήσει. Πριν περάσω το ξενοδοχείο Άβατον, στη στροφή με τα χαλίκια έφαγα δέκα τούμπες. Εγώ πετάχτηκα μέσα από το παρμπρίζ στον αέρα σε απόσταση και προσγειώθηκα ανάσκελα. Εκείνη την ώρα περνάει ο Διονύσης Φωτόπουλος, βλέπει το αμάξι φυσαρμόνικα, εγώ τέζα και μου λέει «τι κανείς εδώ;» «Ηλιοθεραπεία», του απάντησα. Έτσι τελείωσαν άδοξα οι βόλτες, τα μπαράκια και τα μπάνια.