ΜΟΥΣΙΚΗ Υπερηρωικά

ΜΟΥΣΙΚΗ
Xαίρετε. Λέγομαι Νεκτάριος Κουβαράς και με την μπάντα μου, τους Ηis Majesty the King of Spain, θα ανοίξουμε τη συναυλία του Nick Waterhouse στο Gagarin στις 2 Σεπτεμβρίου. Αυτό είναι το κομμάτι του δελτίου Τύπου που αναφέρεται σε εμάς: Oι Ηis Μajesty the King of Spain είναι μια μπάντα από την Αθήνα. Ο ήχος και η σύνθεσή τους μεταβάλλονται συνεχώς, με μοναδικό διαχρονικά σταθερό μέλος τον Νεκτάριο Κουβαρά, frontman της μπάντας και λάτρη όλων των αμερικάνικων πραγμάτων (συμπτωματικά, η παραπάνω περιγραφή ταιριάζει αρκετά και στους Αvengers, αλλά δυστυχώς οι ομοιότητες μεταξύ των δύο ομάδων σταματούν εδώ). Το 2012 κυκλοφόρησε από την Ιnner Ear το ντεμπούτο τους με τίτλο Hyena κι αυτή την περίοδο γράφουν τον δεύτερο δίσκο τους, στον οποίο καταπιάνονται με θέματα όπως «Σκοτώνουν τους slackers όταν γεράσουν;» και «Η ζωή μετά το ABABCAB».

Μια φίλη μου, που είδε το δελτίο πριν κυκλοφορήσει, σχολίασε ότι η αναφορά στους Avengers ίσως είναι λίγο άσχετη. «Eσύ είσαι λίγο άσχετη», σκέφτηκα από μέσα μου αλλά δεν το είπα φωναχτά. Αυτό που είπα φωναχτά είναι ότι ο μέσος άνθρωπος (γενικά, και στην Ελλάδα ειδικότερα) δεν είναι αρκετά εξοικειωμένος με τα υπερηρωικά comics. Υποθέτω ότι το μόνο όνομα υπερήρωα με το οποίο δεν θα υπήρχαν τέτοια θέματα στο πλαίσιο ενός δελτίου Τύπου είναι αυτό του Superman που, ΟΚ, χαίρω πολύ: Έχει αποκρυσταλλωθεί ως αρχετυπική μορφή στο συλλογικό υποσυνείδητο και πρακτικά το όνομά του σχεδόν λειτουργεί ως generic trademark για την κατηγορία υπερήρωες.

Το θέμα είναι ότι εμείς (οι His Majesty the King of Spain) είμαστε κομιξόφιλοι. Δεν εννοώ «ξέρουμε-ποιος-είναι-ο-Green-Lantern» κομιξόφιλοι, αλλά περισσότερο «το-ψευδώνυμο-του-μπασίστα-μας-είναι-εμπνευσμένο-από-ένα-χαρακτήρα-του-Scott-Pilgrim-και-αναφέρουμε-τον-Superboy-Prime-σε-στίχο-μας» κομιξόφιλοι. Και να σας πω ένα μυστικό; Δεν αισθανόμαστε ποτέ πραγματικά άνετα όταν τα λέμε αυτά έξω απ’ τους κομιξάδικους κύκλους μας, γιατί τα comics είναι παρεξηγημένα. Μεταξύ αστείου και σοβαρού, λέμε «ευτυχώς που παίζουμε και το ροκενρόλ και αντισταθμίζεται η νερντουλιά μας».

Παραμένοντας λοιπόν στην κατηγορία «λανθασμένα σκεπτικά», έφτιαξα μια λίστα με τα 5 αγαπημένα μου τραγούδια στα οποία γίνονται αναφορές σε υπερήρωες, θέλοντας μ’ αυτόν τον τρόπο να σας πω ότι «τα comics είναι cool, παιδιά!». Για καλύτερο αποτέλεσμα, φανταστείτε με να το λέω κλείνοντας το μάτι και υψώνοντας τον αντίχειρα, σ’ ένα τηλεοπτικό σποτ στο πλαίσιο ενημερωτικής καμπάνιας που δεν θα είχε κανένα νόημα σ’ αυτό το σύμπαν (για ακόμα μεγαλύτερο αποτέλεσμα, το σποτ είναι animated κι εγώ ένας ανθρωπόμορφος σκύλος με ανάποδο καπελάκι και τη φωνή του Ντίνου Καρύδη):

5. Τhe Dukes of Stratosphear - Brainiac’s Daughter: Oι Dukes of Stratosphear ήταν το ψυχεδελικό alias των παραγνωρισμένων XTC και στην ουσία γράφανε και παίζανε σαν τους Beatles. Το Βrainiac’s Daughter βρίσκεται στον αριστουργηματικό δεύτερο δίσκο τους Psonic Psunspot και ο Brainiac είναι ένας υπερ-ιδιοφυής εξωγήινος και ένας από τους μεγαλύτερους εχθρούς του Superman. Οι στίχοι αναφέρουν ακόμα και την εμφιαλωμένη πόλη Kandor, μια επιλογή του συγκροτήματος για την οποία δεν υπάρχουν αρκετά high fives στον κόσμο. Να σημειωθεί ότι οι XTC κυκλοφόρησαν τραγούδια με αναφορές σε comics και με το κανονικό τους όνομα, συγκεκριμένα τα Sgt. Rock (Is Going to Help Me) και Τhat’s Really Super, Supergirl, πιθανότατα το πιο συγκινητικό ερωτικό κομμάτι που γράφτηκε ποτέ για υπερηρωίδα: «Can’t you see I’m all broke up inside? / Well just you use your two X Ray eyes».




4. Led Zeppelin - Hats off to (Roy) Harper: ΟΚ, αυτό είναι λίγο κλεψιά γιατί το τραγούδι αναφέρεται στο γνωστό folk μουσικό και όχι στον πρώην πρεζάκια sidekick του Green Arrow με το ίδιο ονοματεπώνυμο, αλλά εγώ κάθε φορά που το ακούω σκέφτομαι τον δεύτερο και γελάω μόνος μου από μέσα μου (έχω περίεργο χιούμορ).




3. Τ. Rex - Mambo Sun: Η πιο ύπουλη και φανταστική αναφορά  σε υπερήρωα που έγινε ποτέ στην pop μουσική. «On a mountain range / I’m Dr. Strange for you». Δεν είμαι σίγουρος τι ακριβώς ήθελε να πει μ’ αυτό ο Marc Bolan, πάντως η λογικότερη ερμηνεία είναι «για σένα είμαι ένας παντοδύναμος μάγος που πολεμάει δαίμονες από άλλες διαστάσεις». Γενικά απ’ ό,τι φαίνεται, στον Βοlan άρεσε να μπαίνει -στο όνομα της αγάπης- σε ρόλους που δεν βγάζουν ιδιαίτερο νόημα· στον ίδιο δίσκο υπάρχει και ο στίχος «Girl I’m just a Jeepster for you love», ο οποίος υποθέτω ότι αποδίδεται ως «μωρό μου είμαι μια τζιπάρα για την αγάπη σου».




2. Suicide - Ghost Rider: Αν υπάρχει μόνο ένα κομμάτι το οποίο είμαι πάντα, μα πάντα πρόθυμος να ακούσω, σε όποια ψυχολογική κατάσταση και να βρίσκομαι, αυτό είναι το Ghost Rider, που φυσικά μιλάει για τον ήρωα της Marvel με το ίδιο όνομα. Ο οποίος είναι ένας μηχανόβιος που έχει κάνει κυριολεκτικά συμφωνία με τον διάβολο και το κεφάλι του είναι ένα φλεγόμενο κρανίο (αν αυτό που μόλις περιέγραψα δεν σας φαίνεται 100% γαμάτο, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να διαβάζετε λάθος άρθρο). Το ίδιο το όνομα της μπάντας δε, είναι εμπνευσμένο από ένα τεύχος του Ghost Rider με τίτλο Satan Suicide. Το Ghost Rider το έχει διασκευάσει και ο Henry Rollins με την μπάντα του και η διασκευή αυτή βρίσκεται στο soundtrack του The Crow, που με τη σειρά του είναι βασισμένο σε άλλο χαρακτήρα comics κι αυτό είναι: 1. κάπως άκυρο 2. COMICEPTION!




1. R.E.M. - Superman: Το τραγούδι είναι κανονικά των Τεξανών Clique αλλά το έκαναν γνωστό οι R.E.M. με τη διασκευή τους μέσα από το Lifes Rich Pageant, που είναι κι ο αγαπημένος μου δίσκος τους. Στο μυαλό μου, οι στίχοι διέπονται από το ίδιο ακριβώς πνεύμα έπαρσης που δεν πείθει κανέναν, το οποίο συναντάμε και στο King of Spain των Galaxie 500, απ’ όπου πήρε το όνομά της και η μπάντα μας: «I am Superman and I know what’s happening / I am Superman and I can do anything».




Extra nerdy trivia: Το κομμάτι (από τους R.E.M.) παίζει στο walkman του Animal Man στο δεύτερο τεύχος (από το run του Grant Morrison), όπου ο Αnimal Man συναντάει το Superman.

ΒΟΝUS- 0. «Αυτό το κάθαρμα, ο Μεντζέλος» - H Πτώση των Goin’ Through (feat. Ημισκούμπρια & Τerror X Crew) είναι το πρώτο κομμάτι στο οποίο θυμάμαι τον Mεντζέλο να ραπάρει «σοβαρά». Λέει λοιπόν: «Και χαζεύοντας τον Μπάτμαν το κογιότ και τον Τεν-Τεν / διαπιστώνω πως δεν είμαι με τους δε ούτε με τους μεν”. Eγώ για πολλά χρόνια νόμιζα ότι έλεγε “…τον Κοριό” και ότι αυτή μάλλον είναι η απόδοση του “Ant-Man” στα ελληνικά, επειδή αυτή η θεωρία έβγαζε νόημα στο μυαλό μου για κάποιο λόγο. Τελικά λέει “…το κογιότ” (αν σ’ αυτό το σημείο η πρώτη σας σκέψη ήταν  ότι ο Wile E. Coyote δεν είναι ήρωας comics αλλά cartoon, συγχαρητήρια, είστε κι εσείς ένας σπαστικός νέρντουλας σαν κι εμένα και ελπίζω ειλικρινά η ερωτική σας ζωή να έχει γίνει καλύτερη απ’ τα σχολικά σας χρόνια και μετά. Αν ακόμα δεν μπορείτε να καταλάβετε τη διαφορά, ελπίζω το άρθρο μου να σας φάνηκε ενδιαφέρον και να σας παρακίνησε έστω και λίγο να ασχοληθείτε με τα comics. Σε κάθε περίπτωση, βρείτε και διαβάστε το 5ο τεύχος του Animal Man με τίτλο The Coyote Gospel, γιατί πρόκειται για μια μνημειώδη στιγμή στην οποία comics και cartoon ενώνονται με τρόπο ιδιοφυή και συγκινητικό, δια χειρός Grant Morrison φυσικά).




Σταματάω εδώ γιατί είναι εμφανές ότι βρίσκομαι στις αρχές ενός παραληρήματος. Ελάτε στη συναυλία μας!

Ο Grant Morrison είναι θεός! (Για ποιο πράγμα μιλούσαμε;)


Ιnfo: Nick Waterhouse, 2 Σεπτεμβρίου 2014, Gagarin 205. Τη συναυλία θα ανοίξουν οι Ηis Majesty the King of Spain. Εισιτ.: 20-23 ευρώ. Το DOC TV είναι χορηγός επικοινωνίας.

εμφάνιση σχολίων