2
1
σχόλια
531
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ

Ο Βασίλης Μαζωμένος στοχάζεται πάνω στη σημερινή πραγματικότητα της Ευρώπης, πατώντας πάνω στις μνήμες ενός αφγανού πρόσφυγα

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ [email protected]
7 Νοεμβρίου 2013
Ο Αλί είναι ένας Αφγανός, μουσουλμάνος (της φυλής των Χαζάρων, από την τουρκική ρίζα “qaz-”, που σημαίνει «περιπλανώμαι»), με τουρανικά, μογγολικά χαρακτηριστικά, ο οποίος ζει στην Αθήνα, σ' ένα ημιυπόγειο διαμέρισμα. Για να επιβιώσει, συλλέγει παλιοσίδερα από τα σκουπίδια, τα οποία μεταφέρει μέσα σ' ένα καρότσι από super market, στους δρόμους της πόλης.



Στη μονότονη καθημερινότητα μιας λιτής ζωής, εκτός από την προσευχή και την εξάσκησή του στο άθλημα του kick boxing (για το οποίο προπονείται στον ακάλυπτο της πολυκατοικίας του), κατακλύζεται από μνήμες της πατρίδας, της οικογένειας και της φίλης που άφησε πίσω, της βασανιστικής πορείας του προς την Ευρώπη, για να σωθεί από τον πόλεμο, αλλά και από τα έντονα συναισθήματα που του γεννά, κάθε χρόνο, η τελετή της Ashura, όπου οι σιίτες μουσουλμάνοι, όπως αυτός, τιμούν τη μνήμη και το μαρτύριο του Αλί Ιμπν Αμπί Ταλίμπ (γαμπρού του προφήτη Μωάμεθ), χτυπώντας και μαστιγώνοντας τα κορμιά τους, την 10η και τελευταία μέρα της νηστείας, που η γιορτή αυτή επιβάλλει.

Ο Βασίλης Μαζωμένος, ο πιο «ιδιαίτερος» απ' όλους τους έλληνες σκηνοθέτες της γενιάς του, αφήνει στην άκρη, προς στιγμήν, τους εικαστικούς πειραματισμούς (ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε την ψηφιακή τεχνολογία για τη δημιουργία κινηματογραφικών κολάζ στο εγχώριο σινεμά) και τις επιρροές του από τον πρώιμο γερμανικό εξπρεσιονισμό, για να μας διηγηθεί μια πραγματική ιστορία, όπως συμβαίνει τώρα. Δίπλα μας.

Αυτό δεν τον απομακρύνει καθόλου όμως από τη θεματική του, αυτήν της ενδοσκόπησης στην παρακμή του δυτικού κόσμου και την, κατά Καστοριάδη, «άλογη λογική» του δυτικού τύπου καπιταλισμού. Ούτε όμως εγκαταλείπει την προσφιλή μέθοδό του, του κολάζ από εικόνες, που χαρακτηρίζει την πολυπρισματική ματιά του, στα θέματα με τα οποία καταπιάνεται. Οι εικόνες της καθημερινότητας του Αλί στην Αθήνα παίζουν παράλληλα με τα ποιητικά αποτυπωμένα στιγμιότυπα από τη ζωή του στο Αφγανιστάν (υπέροχη η δουλειά του διευθυντή φωτογραφίας, αποκλειστικά για τα πλάνα στην πολύπαθη χώρα, Στάμου Προύσαλη), αλλά και από εκπληκτικά αποτυπωμένες εικόνες από την Ashura ( από τους κάμεραμεν Λ. Ελευθεριάδη και Ν. Κουτσούρα).



Δεν πρόκειται για έργο καταγγελίας, ούτε για απόπειρα εύκολης, επίκαιρης και ανέξοδης συγκίνησης. Το σύμπαν του Μαζωμένου είναι κατά βάση ποιητικό, ακόμη και όταν κοιτάζει μέσα στη σκοτεινή καρδιά του κτήνους που διαφεντεύει τη μοίρα του Αλί, αλλά και τη δική μας.

Ειδικό Βραβείο Επιτροπής στο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου 2012 (Αθήνα). CYPRESS Veterans Award, στο 8ο Διεθνές Φεστιβάλ Κύπρου. Παγκόσμια πρεμιέρα στο φεστιβάλ του Μόντρεαλ, 2012. Πήρε επίσης μέρος στα Διαγωνιστικά τμήματα των: Fantasporto International Film Festival 2013 (Πορτογαλία) και το London Greek Film Festival 2013. Τρεις υποψηφιότητες στα βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Αν δε γνωρίζετε το έργο του, ιδού η ευκαιρία. Στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας, μόνο.


Info: «10η Μέρα/10th Day» - Κοινωνική. Ελλάδα, 2012. Πρεμιέρα: Πέμπτη 7 Νοεμβρίου. Σκηνοθεσία-Σενάριο- Σχεδιασμός: Βασίλης Μαζωμένος. Φωτογραφία: Γιώργος Παπανδρικόπουλος-Στάμος Προύσαλης. Μοντάζ: Γιάννης Κωσταβάρας. Μουσική: DNA. Ειδικός Σύμβουλος: Σωτήρης Δανέζης. Συνεργάτης Διαλόγων: Νίκος Απειρανθίτης. Σκηνογράφος: Έμυ Τζαβρά Bulloch. Σπέσιαλ Εφέ: Νίκος Γάκης. Sound design: DNA LAB. Παίζουν: Αλί Χαϊνταρί, Βασίλης Κουκαλάνι, Ιόλη Δημητρίου, Μαχντί Γκορπανί, Χοσίν Αχμαντί, Ντίνα Αβαγιανού, Νίκος Αρβανίτης, Δημήτρης Παναγιώτου, Στράτος Κρητικός, Λεωνίδας Δουραμάμης. Φωνή: Βασίλης Κουκαλάνι. Executive Producer: Πόλυ Τρανίδου. Παραγωγή: Βασίλης Μαζωμένος, Τάκης Ζερβουλάκος,  h ORME  Pictures. Προβολή: Αποκλειστικά στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας.


Διαβάστε επίσης όλες τις ταινίες της εβδομάδας
 
εμφάνιση σχολίων