0
1
σχόλια
321
λέξεις
ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ

Μετά την Πράσινη Eπανάσταση του Ιράν, η Επανάσταση της Τυνησίας οργανώθηκε επίσης μέσω των social media

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
20 Ιανουαρίου 2011

Δεκαετίες εξαθλίωσης, κοινωνικής εξαπάτησης και αποκλεισμού οδήγησαν τον λαό της Τυνησίας να βγει στους δρόμους κρατώντας καρβέλια ψωμιού. Κοινό σύνθημα: «Θέλουμε τον Μπεν Άλι έξω από τη χώρα».

Μια πρωτοφανής, για τα ιστορικά της χώρας, κοινωνική επανάσταση που κορυφώθηκε με την αναγκαστική δήλωση του καθεστώτος πως θα αφήσει πιο ελεύθερα τα μέσα ενημέρωσης και θα άρει τη λογοκρισία του διαδικτύου -συμπεριλαμβάνει ακόμα και πλατφόρμες σαν το Facebook ή ιστοσελίδες όπως το Υoutube.

Τα κλασσικά media είναι τελείως φιμωμένα στην Τυνησία. Τόσο, που οι πρωτεργάτες της επανάστασης (ως επί το πλείστον εργατικά συνδικάτα, δικηγόροι και άνεργοι νέοι), αρχικά δεν έγιναν αντιληπτοί από τους συμπατριώτες τους στην υπόλοιπη χώρα. Τα «επίσημα» sites στο διαδίκτυο και τα μέσα ενημέρωσης έκαναν λόγο για «τρομοκρατικές ομάδες εξτρεμιστών».

Αλλά το διαδίκτυο μοιάζει με αχανή ωκεανό. Και όπως συνέβη στο Ιράν έτσι και σε αυτή την περίπτωση, βίντεο με συμπλοκές στους δρόμους διέρρευσαν στο Youtube κι άρχισαν να αναπαράγονται από το Τwitter και το Facebook. Ήταν τότε που όλοι κατάλαβαν τι συνέβαινε και αποφάσισαν να βγουν στους δρόμους. Ήταν τότε που οι εικόνες από τους εξεγερμένους άρχισαν να ταξιδεύουν στα διεθνή media.

Τα υπόλοιπα είναι γραμμένα στην ιστορία. Οι διαδηλωτές ανέβασαν σε ιστοσελίδες συνθήματα και μηνύματα. Η αστυνομία έριξε λάδι στη φωτιά κατεδαφίζοντας ένα αυτοσχέδιο μανάβικο νεαρού φοιτητή. Εκείνος από την απελπισία του αυτοκτόνησε. Ο κόσμος φώναξε «επιτέλους θέλουμε δουλειά, θέλουμε δικαιοσύνη». Ο πρόεδρος Μπεν Άλι έφυγε μέσα στη νύχτα για Γαλλία φορτώνοντας τόνους χρυσάφι αλλά και αίμα στις αποσκευές του.

Οι άνθρωποι βέβαια, με ή χωρίς τη βοήθεια του διαδικτύου θα έβγαιναν στους δρόμους για τη διεκδίκηση της αξιοπρέπειάς τους. Αλλά τώρα οι Τυνήσιοι και οι νεαροί Ιρανοί μπλόγκερς μπορούν να χαίρονται. Στην Ιορδανία και την Αλγερία βγήκαν στους δρόμους. Τα αραβόφωνα κράτη αντίστοιχης κοινωνικής καταπίεσης και πολιτικής διαφθοράς τελούν υπό καθεστώς έντασης. Το αύριο είναι προ των πυλών –στην πόρτα τους ή στο e-mail τους.

εμφάνιση σχολίων