0
1
σχόλια
620
λέξεις
Α' ΠΡΟΣΩΠΟ

Διαβάζεις για το μποζόνιο του Higgs και σκέφτεσαι ότι η αλήθεια μας δεν χρειάζεται ούτε να φαίνεται, ούτε να πιάνεται για να υπάρχει. Το επιβεβαιώνει το σύμπαν

ΒΙΒΙΑΝΑ ΜΗΛΙΑΡΕΣΗ
10 Ιουλίου 2012
Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΖΑΡΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, εξοργίζεται ο Einstein όταν η κβαντική εισάγει τις πιθανότητες και τα παράδοξα στους νόμους της. Ο αιτιοκρατικός κόσμος κλονίζεται, ενώ η κβαντική πιθανοκρατία κερδίζει έδαφος: όμοια σωματίδια, σε πανομοιότυπα πειράματα συμπεριφέρονται διαφορετικά. Ένα τέτοιο είναι και το μποζόνιο του Higgs. Ανά τριακόσια εκατομμύρια πειράματα μπορεί και να εμφανιστεί σε ένα. Αν και εφόσον θέλει. O Θεός έπαιζε, πράγματι, ζάρια με τον κόσμο, γράφει ο Γραμματικάκης στην «Αυτοβιογραφία του Φωτός».

ΤΟ «ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΣΩΜΑΤΙΔΙΟ» ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΟΚΟΣ ΣΥΜΠΙΕΣΜΕΝΗΣ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΠΟΥ ΔΡΑ ΚΑΤΑ ΒΟΥΛΗΣΗ. Εκτός από «ανεξάρτητη φύση» είναι και φευγάτος τύπος: με το που εμφανιστεί, εξαφανίζεται. Αυτοκτονεί τρεισήμισι εκατοστά του δευτερολέπτου μετά τη δημιουργία του. Ωστόσο, όσο βραχύβιο και αν είναι προλαβαίνει να μετατρέψει την ύλη σε μάζα. Στην ουσία, δηλαδή, «λάμπει» δια της «απουσίας» του. Ούτε «φαίνεται», ούτε «πιάνεται». Οι ερευνητές συμπεραίνουν την ύπαρξή του, επειδή, δημιουργώντας τεχνητές συγκρούσεις πρωτονίων, ανιχνεύουν χαμένη ενέργεια που θα πρέπει να αντιστοιχεί στην ενέργεια (και άρα στη μάζα) ενός άφαντου σωματιδίου.

Ο PETER HIGGS ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΤΗΚΕ ΤΟ 1964 ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΑ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ. Για να προστατέψει το «Καθιερωμένο Μοντέλο» (Standard Model), δηλαδή τις εξισώσεις του Σύμπαντος. Σύμφωνα με αυτό ισχύει ότι ξέρουμε σήμερα για τα στοιχειώδη σωματίδια, αλλά στέκει μόνο αν θεωρήσουμε ότι αυτά δεν έχουν μάζα. Αλλά αν για να υπάρχει το Σύμπαν δεν υπάρχει μάζα, τότε εμείς (που είμαστε μάζα) πως υπάρχουμε; Παίρνοντας αφορμή και θάρρος από τη θεωρία της Αυθόρμητης Διάσπασης Συμμετρίας (Spontaneous Symmetry Breaking), ότι δηλαδή το Σύμπαν λειτουργεί και… αυθαίρετα, o Higgs υποθέτει την ύπαρξη ενός σωματιδίου-μετατροπέα.

ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΜΑΖΑ ΣΤΗΝ ΥΛΗ, ΤΟ HIGGS ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΟ ΠΑΖΛ. Η απόδειξη της ύπαρξής του γεφυρώνει τις πιθανότητες της κβαντομηχανικής (Καθιερωμένο Μοντέλο) με τη θεωρία της σχετικότητας του Einstein.

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑ, διατυπώνει η θεωρία της Σχετικότητας του Einstein. Αφού καταλήγει πως η ενέργεια ισούται με τη μάζα επί την (σταθερή) ταχύτητα του φωτός στο τετράγωνο (E=mc2) ο Einstein τα βάζει με τις διαστάσεις: «Δεν έχει κανένα νόημα να μιλάμε για χώρο και χρόνο, παρά μόνο σε συνάρτηση με τα φαινόμενα που εξελίσσονται μέσα σε αυτούς». Χρόνος, χώρος, ύλη και ενέργεια επηρεάζουν και επηρεάζονται από τη θέση του παρατηρητή.

ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΣΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (μήκος, πλάτος, ύψος) μπορούμε και κινούμαστε δεξιά και αριστερά, εμπρός και πίσω, πάνω και κάτω, γιατί να μη μπορούμε και στην τέταρτη, δηλαδή στο χρόνο; αναρωτιέται ο Einstein.

ΚΑΠΩΣ, ΕΤΥΧΕ. Το μαγικό αναρχοαυτόνομο μποζόνιο αποδεικνύει ότι είμαστε εδώ από σπόντα. Επιβεβαιώνει πως είμαστε όντως ο απόηχος των εκρήξεων αυτοκτονημένων αστεριών. Προχωράει τη θεωρία της Υπερσυμμετρίας (Supersymmetry) ότι δηλαδή, υπάρχουν και άλλες συμμετρίες (όχι μόνο αυτές που ξέρουμε και μπορούμε να αντιληφθούμε) και ότι κάθε σωματίδιο έχει τον αντίστοιχο υπέρ-παρτενέρ του. Ίσως να σημαίνει πως ο χρόνος δεν είναι γραμμικός. Κι αν ο Einstein είχε δίκιο και ο χωροχρόνος είναι καμπύλη, επιβεβαιώνονται οι παράλληλες πραγματικότητες…

Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΟΥ ΜΠΟΖΟΝΙΟΥ ΤΟΥ HIGGS ΣΗΜΑΙΝΕΙ πως προερχόμαστε από ενέργεια αναρχικής αστερόσκονης που δημιούργησε ένα αυθαίρετα συμμετρικό σύστημα κάπου μέσα σ’ ένα αυτοδημιούργητο χάος από καμπύλες. Σημαίνει πως αυτά που ξέρουμε και πιστεύουμε και σκεφτόμαστε μέσα στα κεφάλια μας είναι κάπως άχρηστα αν πάψουμε να αναρωτιόμαστε και να φανταζόμαστε άλλα τόσα έξω από αυτά. Σημαίνει πως η αλήθειά μας δεν χρειάζεται ούτε να φαίνεται, ούτε να πιάνεται για να υπάρχει. Με δυο λόγια σημαίνει πως έχουμε έρθει σε αυτό τον κόσμο για να ισορροπούμε …ανισόρροπα.


Η Βιβιάνα πιστεύει στην κοινοκτημοσύνη και στους ανθρώπους. Γράφει από εδώ κι από εκεί, «κυρίως τη λίστα του σούπερ μάρκετ». Ζει στο Λονδίνο. Θα επιστρέψει όταν της εξαντληθούν τα αποθέματα ήλιου. Υ.Γ. Ναι, αυτή τη φορά δεν έγραψε καρτ-ποστάλ για το Λονδίνο αλλά για το σύμπαν -σχετικότητες.

εμφάνιση σχολίων