0
1
σχόλια
518
λέξεις
ΣΙΝΕΦΙΛ

Η μεταφορά του Cosmopolis στη οθόνη από τον Κρόνενμπεργκ προβάλλεται ταυτόχρονα με την κυκλοφορία του βιβλίου του, Point Omega

ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΠΑΤΣΑ
17 Σεπτεμβρίου 2012
Πολλά από τα βιβλία του έχουν μέσα στοιχεία που μοιάζουν προφητικά. Όπως το Players (1977) που περιγράφει μια σκηνή κατά την οποία ένα αεροπλάνο μοιάζει έτοιμο να πέσει πάνω στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης  ή το Cosmopolis του 2003 (που προβάλλεται προσεχώς στις αίθουσες σε σκηνοθεσία Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ) και μοιάζει να αναφέρεται από πολύ νωρίς στην παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008.

Έτσι έχει κερδίσει το παρατσούκλι του παρανοϊκού Σαμάνου της αμερικανικής λογοτεχνίας από την εφημερίδα N.Υ. Times, αν και ο ίδιος δεν το δέχεται, αποδίδοντας τα στοιχεία που βγήκαν αληθινά στην τάση του να είναι περισσότερο παρατηρητικός παρά ομιλητικός. Μάλιστα, για κάποια χρόνια στην αρχή της καριέρας του, όταν τον πλησίαζε κάποιος δημοσιογράφος, αντί να κάνει οποιονδήποτε διάλογο μαζί του, του έδινε την κάρτα του. Η κάρτα έγραφε: «Δε θέλω να μιλήσω γι' αυτό».

Ο Ντον Ντελίλο είναι δοκιμιογράφος, μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και διηγηματογράφος. Έχει τιμηθεί με το National Book Award (1985) και τα έργα του έχουν καλύψει μεγάλο θεματικό εύρος: από τον πυρηνικό και τον ψυχρό πόλεμο, τον αθλητισμό, τη γλώσσα, τις τέχνες, τα μαθηματικά και την ψηφιακή εποχή, μέχρι την παγκόσμια τρομοκρατία.
 
Σε ηλικία 35 ετών, έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα. Αν και πολλές φορές δηλώνει σε συνεντεύξεις του πως καλά θα ήταν να είχε αρχίσει νωρίτερα, ουσιαστικά μάλλον δεν αισθάνεται πως έχασε ιδιαίτερα χρόνο. Διότι αφενός δεν είχε τη φιλοδοξία και αφετέρου δεν είχε -όπως λέει ο ίδιος- την αίσθηση του τι χρειάζεται κανείς για να είναι σοβαρός συγγραφέας. Ξεκίνησε να γράφει από πολύ νέος, όταν δούλευε σε ένα πάρκινγκ αυτοκινήτων και οι νεκρές ώρες ήταν πολλές. Οι ιδέες μέσα στο κεφάλι του ήταν επίσης πολλές. Πάνω σε χαρτί μόνο λίγες. Σε μια πολύ μεταγενέστερη προσπάθεια να τα βάλει κάτω, διάβασε τα γραπτά του και σκέφτηκε πως ίσως βρήκε το δρόμο του: «Ίσως τελικά αυτό να είμαι. Συγγραφέας».

Το 1978 μια υποτροφία από το Guggenheim τον φέρνει στην Ελλάδα. Ο ίδιος επέλεξε αυτή τη χώρα ως ιδανικό φόντο για την ιδέα του βιβλίου που έγραφε τότε, αλλά και διότι είχε τη διάθεση να ζήσει εδώ για λίγο καιρό. Αυτό που τον γοήτευσε περισσότερο ήταν το ελληνικό αλφάβητο, το οποίο θεωρεί μια διαφορετική μορφή τέχνης από μόνο του. Το ελληνικό αλφάβητο τον βοήθησε να αντιληφθεί διαφορετικά την ομορφιά των λέξεων επάνω στις σελίδες. Πιο σφαιρικά και ουσιαστικά. Ο Ντελίλο έμεινε στην Ελλάδα για τρία χρόνια. Στοιχεία της διαμονής του που του έμειναν έντονα στο νου (όπως η δράση της 17 Νοέμβρη) αποτυπώνονται σε δύο από τα βιβλία του.

Στη νέα του νουβέλα, Point Omega,ένας πανεπιστημιακός καθηγητής συνεργάζεται με τους στρατιωτικούς στο Πεντάγωνο προκειμένου να διαμορφώσουν ένα εννοιολογικό πλαίσιο για τον πόλεμο στο Ιράκ.Το βιβλίο όμως δεν εστιάζει στον πόλεμο ούτε στην πολιτική ή στην Ιστορία. Εστιάζει στο χρόνο και την απώλεια. Μάλλον γι' αυτό ξεκινά και τελειώνει με μια αίσθηση επιβράδυνσης, μέσα σε έναν κινηματογράφο όπου προβάλλεται το «Ψυχώ» του Χίτσκοκ, σε αργή κίνηση, μόλις δύο καρέ το δευτερόλεπτο.


Info: Το Point Omega κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βιβλιοπωλείο της Εστίας. Η ταινία "Cosmopolis" θα βγει στις ελληνικές αίθουσες στις 27 Σεπτεμβρίου
 
εμφάνιση σχολίων